De non-hormonale mannenpil komt eraan en vrouwen overal zeggen: wtf?!
Al sinds jaar en dag zijn het vooral de vrouwen die opdraaien voor de anticonceptie. Want niemand in een duurzame relatie heeft zin in geklooi met condooms. En over sterilisatie hoef je bij de meeste mannen niet eens te beginnen, want aan papa’s pikkie geen polonaise. Dus is de vrouw de sjaak, want zij kan de pil slikken. Maar daar lijkt nu verandering in te komen, want de mannenpil is in aantocht. Althans, als die hormoonvrij gemaakt kan worden. Want mannen mogen geen last krijgen van bijwerkingen. Maar vrouwen blijkbaar wel?
Wetenschappers van de University of North Carolina hebben een substantie, genaamd EP055, uitgevonden, die zich bindt aan proteïnen van zaadcellen, waardoor hun zwemsnelheid significant afneemt. Hierdoor kan er geen bevruchting meer plaatsvinden en kun je dus onbeschermd vrijen zonder het risico te lopen dat een vrouw zwanger raakt. Hoewel EP055 vooralsnog alleen getest is op apen, zijn de resultaten veelbelovend en denken wetenschappers dat het in de nabije toekomst succesvol verwerkt kan worden in een oraal anticonceptiemiddel voor mannen; een mannenpil dus. Inderdaad veelbelovend nieuws, want vrouwen over de hele wereld zitten al jaren met smart te wachten op een evenredige verdeling van de anticonceptieverantwoordelijkheid. Zo leuk is het tenslotte niet om altijd maar degene te zijn die ervoor moet zorgen dat er geen gezinsuitbreiding komt en hoewel het doel de middelen heiligt, zijn we met de bijwerkingen van dit specifieke middel vaak bepaald niet blij. Dus ja, het zou tijd worden dat mannen ook eens belast worden met hun deel van de maandelijkse moodswings, de extra kilo’s, migraine-aanvallen en noem het allemaal maar op. Maar nee hoor, dat gaat niet gebeuren. Er komt namelijk pas een mannenpil, als die geen bijwerkingen heeft. Bij eerdere experimenten met varianten van orale anticonceptie voor mannen konden ze namelijk niet eens proefpersonen vinden. Mannen beweerden de bijwerkingen van al die hormonen niet aan te kunnen. En dus zegt de maatschappij: uiteraard meneer, komt in orde meneer. Want, we willen natuurlijk niet dat meneer ergens last van krijgt. Maar als mevrouw last heeft van de pil, tja, dat is dan maar jammer. Mevrouw moet gewoon niet zeuren.
LEES OOK: De man van Renée is doodsbang voor zijn sterilisatie.
Begrijp me niet verkeerd, ik juich de ontwikkeling van een mannenpil zeer toe. Het lijkt me niet meer dan eerlijk dat beide partners evenredig opdraaien voor de family planning. En laten we wel wezen, wij moeten die kinderen al dragen en baren, dus dan mag daar van die mannen best wat tegenover staan. Laat zij er, als het gezin eenmaal compleet is, maar voor zorgen dat er geen ongelukjes gebeuren. Of je wisselt het af, het ene jaar hij, het andere jaar jij, dat kan natuurlijk ook. Dus, hoera voor de mannenpil, ik heb hem liever vandaag dan morgen in de winkel. Maar hoe bizar is het dat er voor mannen kosten noch moeite worden gespaard om ervoor te zorgen dat ze geen hormonen hoeven nemen, dat ze geen last ondervinden van het slikken van die pil, terwijl voor vrouwen helemaal niemand daarnaar omkijkt? Alsof wij het leuk vinden om te moeten dealen met allerlei vervelende kwaaltjes, alsof wij het leuk vinden om onszelf aan de lopende band vol te pompen met hormonen. Maar we doen het wel, al jarenlang, gewoon omdat je voor sommige dingen nou eenmaal wat over moet hebben. Omdat je je verantwoordelijkheid moet nemen. Niet lullen, maar poetsen, zeg maar. Dus bottom’s up en slikken. Maar hij moet weer eens met fluwelen handschoentjes worden aangepakt.
Het is algemeen bekend dat heel veel vrouwen heel vervelende bijwerkingen ondervinden van de pil. Ik kan er zelf over meepraten. Ik heb jarenlang allerlei verschillende pillen geslikt, maar van allemaal had ik last. Maandelijkse migraine-aanvallen, puisten, hysterische PMS, gewichtstoename, altijd was er wel wat. En dan zijn er nog de ernstiger risico’s die de pil met zich mee kan brengen, zoals bijvoorbeeld trombose en een licht verhoogde kans op borst,- en baarmoederhalskanker. Dat zijn geen geringe kwalen, maar desondanks heeft de farmaceutische industrie het kennelijk nooit de moeite waard gevonden om te proberen voor vrouwen een hormoonvrije pil te ontwikkelen. Want, zoals al van oudsher het geval is, vrouwen doen er minder toe. Vrouwenleed is van minder groot belang dan mannenleed. Mannen mogen geen pijn hebben, geen lichamelijke klachten ervaren, maar vrouwen moeten hun kiezen gewoon maar op elkaar zetten en niet zeuren. Er wordt niet eens geprobéérd om het voor ons makkelijker te maken, maar voor mannen wordt alles uit de kast getrokken om aan hun gerief tegemoet te komen. En echt, ik wil niet zeggen dat mannen bij wijze van wraak nu eerst maar eens een paar decennia moeten lijden. Maar kom op mensen, als er nou een non-hormonale mannenpil kan worden uitgevonden, mogen wij dan misschien ook een keertje meeliften op de medische vooruitgang? En misschien zelfs een beetje voorrang krijgen?
Dat het allemaal niet zo eenvoudig is, dat snappen wij ook wel. Het vrouwelijke voortplantingssysteem is nou eenmaal één grote hormonale shitshow, dus het zal ongetwijfeld lastig zijn om dat helemaal te omzeilen. En ga vooral door met het ontwikkelen van die bijwerkingsvrije mannenpil. De dag dat-ie op de markt komt mag wat mij betreft wel aangemerkt worden als een nationale feestdag, dan gaan wij vrouwen met z’n allen de straat op om collectief en ritueel onze pillenstrips te verbranden. Maar het blijft frustrerend dat er voor mannen nog steeds zoveel meer moeite gedaan wordt dan voor vrouwen. Dus, beste mensen van de medische wetenschap: what about us? Wij willen ook een hormoonvrije pil! En even onder ons, doe er voor die mannen nou de eerste paar jaren een ietsiepietsie hormonen in. Gewoon, voor de lol. Even een klein beetje leedvermaak voor ons vrouwen. Want zeg nou zelf, dat hebben we na al die jaren wel verdiend.
LEES OOK: Een ban voor de barende vrouw (maar halfblote tienermeisjes mogen wel).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
