De do’s en de don’ts van de schoolpleinmoeder

Het schoolplein van je kinderen kan al net zo ongemakkelijk aanvoelen als het deed in je eigen kindertijd. Chantal, inmiddels schoolplein-moeder af, geeft inside information waarmee jij dat schoolplein overleeft.

Dat eerste dag dat ik zo’n overvol schoolplein betrad, zal ik nooit vergeten. Het leek alsof dat plein vol stond met zelfverzekerde vaders en moeders die daar ongetwijfeld jarenlang al kind aan huis waren. Ze keken me aan alsof ik een besmettelijke ziekte had. Nu, zeven jaar later, ben ik schoolplein moeder af. Pfff, wat een opluchting!
Ik vond het altijd een heikel punt, dat brengen en ophalen. Ach, dat ligt misschien ook aan mezelf, hoor. Ik kom maar twee keer per week op de schoolplein staan en dan is het altijd weer even inkomen. Vooral in het begin met namen onthouden, welke moeder of vader bij welk kind hoort, gescheiden of niet, zit het kind van die ouder überhaupt wel bij mijn kind in de klas? Mijn hoofd tolde van al die informatie.

Lees ook: De slangenkuil die schoolplein heet.

Ik weet nog goed hoe het de allereerste keer ging: ik ging vrij onbevangen op dat schoolplein staan, tussen de andere moeders en vaders, en opa’s en oma’s. Nieuwsgierig keek ik rond, maar al snel had ik het gevoel alsof alle blikken op mij gericht waren. Ik keek heel voorzichtig naar beneden. Schijnt m’n beha door, heb ik nog chocopasta op mijn trui, draag ik mijn jas achterstevoren? Ik kon niets geks ontdekken. Met m’n handen ging ik langs de randen van mijn mond. Zou daar nog iets van etensresten zitten? Nou, nee…. Ik was gewoon nieuw, en onbekend, en onzeker. Ja ik, de vrouw met goede opleiding, dito baan, mooi huis, gezond en geliefd, was even een onzeker meisje dat losgelaten werd tussen de leeuwen. Wat was ik blij dat mijn zoon me in mijn armen vloog en we eindelijk van dat plein af konden.

Langzaam aan voelde ik me steeds meer thuis. Je kind spreekt met vriendjes af, je leert de moeder of vader kennen, met mooi weer bleef ik ’s middags wel een uur op dat plein hangen, te tetteren met andere moeders en zo creëer je je eigen groepje en wordt het echt allemaal beter.

Nu gaan mijn kinderen zelf naar school en weer naar huis en ik vind het heerlijk! Want dat staan op zo’n schoolplein…

Goed, ik ben er vanaf, maar er zijn zat moeders die nog moeten beginnen. En ik heb veel geleerd op zo’n plein, dus misschien hebben jullie wat aan deze tips om je daar uiteindelijk als een vis in het water te voelen.

1. Soort zoekt soort
Er loopt van alles rond op een schoolplein. Geef je ogen een eerste keer goed de kost. Wie is osm (ons soort mensen) en wie niet? Mensen staan meestal in groepjes, zo kon ik kiezen uit de paillettenmoeders, de kakmoeders, de moeders-die-iedereen-lijken-te-kennen, de net-zo-onzekere-moeders-als-ik, de-op-zichzelf-moeders, de sportmoeders en er zijn nog veel meer. Durf je de stoute schoenen aan te trekken, ga dan voor de moeders-die-iedereen-lijken-te-kennen. Zeg dat dat ook gewoon: “Goh, het lijkt wel alsof jullie iedereen kennen. Ik ben …, moeder van.” En de rest komt vanzelf. Reuze handig deze moedergroep, want binnen de kortste keren ken je ook iedereen. Ben je wat onzeker, ga in de buurt staan van een zelfde type, schenk een glimlach en roep iets als “Druk, zeg, zo’n schoolplein.” De rest volgt dan hopelijk vanzelf. Stap je liever niet op een ander af? Dan heb je vast en zeker iets aan de volgende tips:

2. Let op ouders van kinderen uit de klas van je eigen kind
Let goed op met wie je kind aan het praten/lachen is, als hij uit school loopt. Kijk naar welke ouder dat kindje loopt. De volgende keer dat je op het plein komt, loop je direct naar die vader of moeder toen om een praatje aan te knopen: “Goh, volgens mij zitten onze kinderen bij elkaar in de klas, wat gezellig.”

3. Word hulpouder
Niet alleen krijg je een leuk inkijkje in de klas van je kind, je krijgt meteen de mogelijkheid om met andere ouders contact te leggen. Vooral bij een schoolreisje zit je gebeiteld, want dan gaan er meer ouders mee dan wanneer je bijvoorbeeld helpt om te knutselen in de klas. Ook helpen bij het versieren van de school in Sinterklaas- of Kerstsfeer is een uitgelezen mogelijkheid om andere ouders te leren kennen. Heb je echt te veel tijd over, geef je dan op voor de medezeggenschapsraad, de ouderraad of de redactie van de ouderkrant.

4. Maak speelafspraken
Maak van een speelafspraakje een koffie-/thee- wijnafspraak. Wil je kind met iemand afspreken? Stel voor dat de ander ouder even blijft voor een kop koffie/thee, of als de vijf in de klok zit: een glaasje wijn.

Tuurlijk zijn er ook absolute don’ts:

1. Oordeel niet te snel
De moeder met de meest lelijke outfit kan zomaar de aardigste moeder van het hele plein zijn. Ga dus niet af op je eerste indruk. Maar liever op de tweede en soms derde.

2. Only the lonely
Ga je niet afzonderen, ook al ben je heel erg op jezelf. Probeer een beetje contact met anderen te maken, want echt: als je telkens moederziel alleen tussen al die gezellige groepjes ouders staat, kun je je echt heel eenzaam voelen.

3. Flirten
Reken maar dat je het een en ander ziet gebeuren tussen vaders en moeders op het schoolplein, maar doe er niet aan mee. Hou op, schei uit, alsjeblieft! Je zet niet alleen jezelf te kakken, ook je kind kan er door klasgenootjes op worden aangesproken en dat kan voor behoorlijk ongemakkelijke situaties zorgen. Niet doen dus!

Last but not least: ook al ben ik blij dat ik er vanaf ben, geniet ervan. Het zijn maar een paar minuutjes van de dag dat je op zo’n plein staat en voor je het weet zijn je kinderen groot, gaan ze naar de middelbare school en heb je echt totaal geen weet met wie ze omgaan en of die ouders wel een beetje door de beugel kunnen😉

Lees ook: 19x Gehoord op het schoolplein (zó erg kan het zijn).