Een dagje Amsterdam met een kleuter in 19 woede-aanvallen

Het leek zo’n goed idee. Even spontaan een dagje naar Amsterdam met een baby en een net-kleuter. 19 woede-aanvallen en een paar uurtjes later, waren Renée en haar gezin weer thuis. Doodop!

De muren kwamen op me af. Bij mij en bij mijn man. We moesten dit godvergeten dorp even uit. De stad in. Naar daar waar het gebeurt. Een beetje reuring opzoeken. En dus stapten we met zijn vieren in de auto naar de grote stad. Ik dacht dat dat leuk zou zijn. Gezellig, ontspannend en verbindend, enzo. Het chagrijnige humeur van onze kleuter gooide roet in het eten.

Lees ook: Zo deal je met de woedeaanvallen van je peuter/kleuter

1. Ik smeerde bammetjes.
   Ja, het was het einde van de maand en had geen zin in honger-aanvallen in een overvolle lunchtent. Eenmaal in de auto was er al meteen onvrede. Want er waren niet genoeg boterhammen met chocopasta, en mijn oudste zoon wilde ‘geen woorssssttt.’
2. Hij had dorst.
   Het kon niet wachten tot we er waren, en dus gaf ik hem een glaasje appelsap uit de dop van mijn Dopper. Hij begon enthousiast te drinken, tot mijn man een verkeersdrempeltje meepakte en zijn hele trui onder de appelsap zat. Met geblèr als gevolg, natuurlijk.
3. Daar werd babylief weer wakker van.
   En dus brulden ze in koor.
4. Deze moeder is op alles voorbereid dus ik zette een luister-cd op.
   Werkt wonderen bij mijn kleuter die meteen stil is en ook baby Bowie sliep na een paar minuten weer rustig door.
5. ‘Hoe laaanngg nog?’
   We waren net op de A6 (ver nog van Amsterdam) toen hij het voor het eerst vroeg. Het was de eerste keer en zeker niet de laatste.
6. Na een lang uur reden we de stad binnen.
   Heerlijk, even lekker die uitlaatgassen opzuigen die we zo gemist hadden. Daar was stadsprobleem numero 1: parkeerplekje zoeken. We reden een parkeergarage binnen en er toch maar weer uit, toen parkeren voor een paar uur ons 38 euro zou moeten kosten.
7. Mijn kleuter vond dat niet leuk.
   Die wilde niet langs de weg parkeren en lopen. Die wilde in de ‘parkeergalaguuhhh.’
8. We hielden goede moed.
   Parkeren, grapjes maken, gek doen. Het hielp. Tot hij de rondvaartboten zag en daarin wilde. Hij ging op de grond liggen voor zo’n boot. Wij liepen vastberaden door, tot we bang werden dat hij in het water of de mensenmassa zou verdwijnen. Dan maar op papa’s nek.
9. Papa bedacht een oplossing: wil jij met een boot?
   Dan gaan we met een boot. Met het pontje naar Amsterdam-Noord. Kind was enthousiast tot hij begreep dat dat een kort ritje was. Toen wilde hij ‘met de lange boot!’
10. Eenmaal op de boot was het toch wel cool.
    Tot we aan de overkant waren en hij weer boos was. ‘Veel te kooorrrt.’
11. We gingen naar Eye, waar we net op tijd waren voor een kinderfilm.
    Veertig minuten lang was hij tevreden. Het waren mooie tijden.
12. De film was afgelopen.
    Ik was zo stom geweest om te zeggen dat we ergens heen gingen waar hij kon spelen. Dus hij ging op zoek naar het speelgoed. Toen dat er niet bleek te zijn, ging hij…je raadt het al…weer op de grond liggen.
13. Dan maar naar buiten.
    Daar was het koud en waaide het en hij wilde ook niet meer lopen.
14. Op papa’s nek weer terug de pont over,
    die er wederom veel te kort over deed volgens zoonlief.
15. Hij zag treinen en wilde ernaartoe.
    Dat is tegenwoordig niet meer zo vanzelfsprekend. Om op het perron te komen heb je een kaartje nodig. Ik had mijn ov-chipkaart bij me, die ik langs de invalide-ingang haalde, waarna de hele familie inclusief kinderwagen er razendsnel doorheen moest. Oudste kind zat half klem en er ging een alarm af, maar we waren binnen.
16. Niet alle treinen reden.
    Dat vond hij stom. Dat ze hier alleen maar stil stonden.
17. Hij kreeg nog een boterham.
    Niet met chocopasta zoals hij wilde, maar met kaas. Stom, maar ach, honger maakt zelfs stomme boterhammen met kaas zoet.
18. We besloten maar naar huis te gaan.
    Vond hij nog het allerstomst.
19. In de auto viel hij in slaap.
    Moe. Om half één waren we thuis van een ochtendje Amsterdam dat net zo veel energie had gekost als een heel weekend. Dat vonden wij dan op onze beurt weer stom.
    
    Niets meer missen?
    Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!