Blunders die iedere ouder het eerste jaar maakt – ja, jij ook!
Als je een kind krijgt, wil je het heel erg graag goed doen. Zo goed, dat het soms juist allemaal een beetje fout gaat. Vala maakte tijdens haar eerste jaar moederschap de nodige blunders.
LEES OOK: Hilarisch domme zwangerschapstest reclame gaat viraal.
- In het vingertje van je baby knippen tijdens het knippen van die ieniemini nageltjes. Bloeden! Brullen! Verschrikkelijk. De eerste week al een schuldgevoel for life.
- Denken dat je wel even snel de luier kunt verwisselen, zonder al een extra luier onder dat kontje klaar te leggen. Met alle gevolgen van dien.
- Niet begrijpen waarom de baby steeds maar doorlekt en je dus iedere ochtend zowel het beddengoed, als de baby in de was kunt doen. En er dan na een hele tijd pas achter komen dat je al lang een grotere maat luiers had moeten hebben.
- Je afvragen waar die geur toch steeds vandaan komt en dagen later pas ontdekken dat je baby smetplekjes in zijn/haar spekplooien heeft gekregen.
- ’s Nachts slaapdronken een fles maken en de dop er niet goed op draaien. Waardoor je baby onder de melk zit bij de eerste slok en je die in het holst van de nacht dus helemaal moet omkleden.
- Keihard niezen en daarbij vergeten je bekkenbodemspieren aan te spannen. Waardoor de druppels langs je benen lopen.
- Met een tas vol speentjes, poedertorens, knuffeltjes, reservekledingsetjes, bijtringen, speenkoorden en nog veel meer babyspul de deur uitlopen en je aan het eind van de straat realiseren dat je de baby zelf vergeten bent.
- Heel even niet meer weten of je nou een zoon of een dochter hebt gekregen als iemand je daar naar vraagt.
- Meespringen op de trampoline met je oudere kind en je midden in de lucht realiseren dat dit soort dingen dus eigenlijk niet meer kunnen zonder een maandverbandje.
- Met een grote witte melkvlek op je zwarte T-shirt naar je werk gaan en je afvragen waarom mensen je zo raar (en vies) aankijken.
- Vergeten dat je met een kind op de arm breder bent dan in je eentje en met kind en al tegen een deurpost knallen.
- Een week na de bevalling denken dat je echt wel weer het hele park rond kunt. En dan halverwege huilend tegen een boom in elkaar storten omdat je echt niet meer kunt (maar dus nog wel dat hele eind terug moet).
- Niet weten waarom je baby zo moet huilen en niet wil drinken, totdat je erachter komt dat de fles veel te heet is.
- Een beetje stoeien met je baby vlak nadat-ie heeft gedronken. Buuuurp…!
- Voor het eerst zonder je baby weg gaan en halverwege totaal in paniek raken omdat je denkt dat je je baby vergeten bent. En je op weg naar huis pas weer realiseren dat je hem/haar natuurlijk gewoon naar de oppas had gebracht.
- Denken dat je baby nog niet kan rollen en hem/haar twee seconden onbewaakt op de bank/het bed laten liggen. BONK!
- Naar de naam van je kind gevraagd worden en het opeens héél even niet meer weten.
- Niet weten waarom je baby zo ontzettend aan het brullen is, totdat je erachter komt dat het velletje van z’n/haar nekje tussen de drukkertjes van het rompertje zit.
- Vergeten de kinderwagen op de rem te zetten en hem dan vanuit je ooghoek langzaam weg zien rollen.
Het is maar goed dat kinderen zich niks meer kunnen herinneren van dat eerste jaar. En ach, achteraf kunnen we erom lachen. Meestal.
LEES OOK: 11 dingen die je voelt tijdens de eerste 12 weken van je zwangerschap (die vermoeidheid!).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.