Als je kind het internet afstruint op zoek naar blote billen (wat doe je dan?)

Maartje Krabbe, 38 jaar, is moeder van twee jonge kinderen en jurist. Alle ballen in de lucht houden in haar leven als werkende moeder vindt ze soms een hele uitdaging. Want wat doe je, als je 6-jarige zoon opeens op internet begint te zoeken naar onzedelijke plaatjes…?

Twee woorden in de Google zoekbalk: ‘kntsol fiediejoos’. Daaronder de melding: Your search – kntsol fiediejoos – did not match any documents. Mijn zoon (6) is stiekem aan het Googlen geslagen. Heel aandoenlijk, dat zoeken naar knutselfilmpjes op de iPad. Maar vanaf nu houd ik de zoekgeschiedenis goed in de gaten.

Lees ook: Als je je zorgen gaat maken over de jeugd van tegenwoordig.

Hij heeft vooral belangstelling voor de onderwaterwereld. ‘Grote vissen’ is een veelvuldige hit. Soms zoekt hij op ‘haaien’ of ‘freekinhetwild’. Maar dan, op een ochtend in de herfstvakantie, zie ik tussen al het biologengeweld twee venijnige woordjes staan: ‘blote bilen’.

“Nee toch”, jammert mijn vriend als ik het screenshot laat zien. “En dan ook nog op de iPad van mijn werk. Straks denken ze dat ik pervers én dyslectisch ben.” Die avond verdiepen we ons in de wereld van online veiligheid. Verschillende tactieken passeren de revue: parental control software, verbod plus sanctie. Uiteindelijk besluiten we om ‘er maar gewoon over te praten’.

“Waarom zocht jij naar blote billen?”, vraag ik mijn zoon. “Ik wilde billen van dichtbij zien”, zegt hij. “Ik wilde ze goed bekijken.” Geraakt door deze naïeve nieuwsgierigheid oppert mijn vriend: “Misschien kunnen we na het eten samen wat billen bekijken op internet?” “Yessss”, zegt mijn zoon. Ik knik instemmend. We voelen ons heel progressief.

Helaas blijkt Googlen op ‘blote billen’ images één grote harige ellende. Of het andere uiterste: gebrazillianwaxde butt spreads. “Wacht maar”, zegt mijn vriend, terwijl hij de kontenparade snel wegklikt. “Ik zal wel even in m’n eentje een paar geschikte billen zoeken.” Ondertussen mag ik onze zoon uitleggen waarom hij niet zélf mag zoeken (er zijn rare mensen op de wereld die rare plaatjes en filmpjes op internet zetten die je misschien verkeerd begrijpt, of eng vindt omdat je nog zo jong bent daarom mag je niet blablabla).

“Niet normaal”, mompelt mijn vriend. “Er staan alleen maar vreemde reten op dat internet. Hier eentje met een banaan erin.” En even later: “Sjongejongejongejongejongejonge.” En: “Ik wist niet dat dat óók kon.” “Wat, wat?” roept onze zoon opgewonden. “Mag ik kijken? Mag ik alsjeblieft die billen zien?” “Geen sprake van”, zegt mijn vriend en zet de iPad uit.

Bij de volgende stiekeme iPadsessie gaat mijn zoon niet op zoek naar kntsol fiediejoos. Hij gaat blote mensen kijken. Heel veel rare blote mensen. En het erge is: dat komt door ons.

Lees ook: 25 Volslagen idiote dingen die ouders voor hun kinderen doen.