We zijn allemaal trotse moeders, maar beste Beyoncé, overdrijven is ook een vak
Weet je nog, die allereerste foto van jou met je pasgeboren baby? Met chaoshaar, dikke wallen en zo’n opgeploft hormonaal gezicht? Dat je dat terugziet en denkt: oh my… Maar wat geeft het, want iedere pas bevallen vrouw ziet er zo uit. Nou ja, iedere pas bevallen vrouw, behalve Beyoncé natuurlijk.
Ik was dus op vakantie afgelopen week en daar was geen internet. Dat was lekker rustig enzo, maar toen ik terug kwam bleek ik dus wel het nieuws du jour gemist te hebben. Want: dé tweeling was geshowd. De tweeling ja, want eigenlijk is er maar één noemenswaardige tweeling. Die van Queen Bey, La Knowles, Sasha Fierce natuurlijk. You know it, y’all! Reikhalzend hadden we naar ze uitgekeken, en vooral ook naar hét babykiekje. En toen klapte ik mijn laptop open en waren ze daar: Rumi en Sir Carter (of is nou het Sir Carter Carter, kan iemand me alsjeblieft vertellen hoe dat nu zit?!). Of, nou ja, het was even zoeken naar ze, want eigenlijk zag ik vooral Beyoncé. Of nee pardon, de reïncarnatie van Botticelli’s Venus.
Ehm jongens, wtf…? Ik weet dat er al een hoop over gezegd is, maar ik kan het, als moeder, toch niet laten. Want sorry, maar er is gewoon een grens. Eigenlijk was die al wel bereikt met Beyoncé’s zwangerschapsshoot, waarbij ze poseerde in naar wat ik veronderstel toch wel de Keukenhof in volle bloei moet zijn geweest, gehuld in lingerie en met een sluier over haar hoofd gedrapeerd, maar Beyoncé zou Beyoncé niet zijn als het niet nog een beetje glamoureuzer (of hysterischer, ’t is maar hoe je het bekijkt) kan. De Queen doet het uiteraard niet voor een bloemetje minder. Tenslotte, who run the world? Bey natuurlijk.
En dus presenteert Jay-Z’s babymama haar nieuwste aanwinsten en vooral zichzelf als ware zij Maria zelve. Maar dan beter natuurlijk, want Bey heeft niet het leven aan één, maar aan maar liefst twee, Messias’ geschonken. Logisch dus, dat de moeder aller moeders, wederom gesluierd en omringd door bloemen, zichzelf en haar kroost aan ons, het gepeupel, aanbiedt als ware zij Gods gift aan de wereld. All hail Beyoncé, people. Praise the Lord.
Toegegeven, kudos voor de moeite. Want dit is weer eens wat anders dan een pasgeboren baby in een bloempot, of op een schapenvachtje. En wát een moeite moet het zijn geweest om haar pas bevallen, geradbraakte, stolsels lekkende lijf naar die bloementuin te slepen, een sluier om te hangen en te poseren als een onbevlekt ontvangen godin. Maar ik denk toch zomaar dat alle jonge moeders op de wereld bij het zien van deze foto weinig anders dachten dan: why?! Want laten we wel wezen: dat je wilt pronken met je kind, het aan de hele wereld wilt laten zien, dat is logisch. En dat je dan ook de schijn nog een beetje op wilt houden wat jezelf betreft en dus een flatteus filtertje over je kiekje gooit om je wallen en je hamsterwangen te verbloemen, soit. Maar overdrijven is ook een vak. Want geen enkele pas bevallen moeder ziet eruit alsof ze direct na het baren naar de verjaardag van Liberace is gegaan.
En daarnaast: zou het niet eens fijn zijn om te zien dat alle pas bevallen vrouw dus precies dat zijn: pas bevallen vrouwen? Allemaal dus, ook beroemde moeders? In plaats van mythische wezens bij wie het dragen van een kind geen sporen achterlaat? Juist iemand als Beyoncé, een rolmodel voor vele vrouwen, iemand die bovendien graag gezien wordt als een feministisch voorvechtster, zou er goed aan doen te laten zien dat je niet direct weer ’terugveert’ nadat je negen maanden lang een heel mens gedragen en daarna de wereld in geholpen hebt. Dat je moe mag zijn en overweldigd en, nou ja, flubberig. En dat je dan vet haar mag hebben. Omdat dát dus de realiteit is. In plaats van dit bloemencorso op steroïden.
Maar alle gekheid op een stokje, we zijn natuurlijk blij voor haar. Gefeliciteerd Bey, ze zijn prachtig en geniet ervan. Maar eh, nog één dingetje: die buik van je, hè… Die had je echt niet zo hoeven Photoshoppen, hoor. Want hoeveel bloemen en sluiers je ook uit de kast trekt, ons houd je echt niet voor de gek.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
