Ben je een overwerkte moeder? Dit zijn de 7 tekenen dat je teveel hooi op je vork hebt

Ben je een overwerkte moeder? Of ben je gewoon moeder? Dit zijn 7 tekenen dat het de verkeerde kant op gaat. Dacht Tamara. Maar haar therapeut trapte er niet in.

Jongens, ik weet het niet hoor, of dit nou allemaal wel zo leuk is. Ik had een vreselijke drukke werkweek achter de rug, en toen werd het eindelijk weekend. Rick moest weer eens het hele weekend werken, dingen doen, het kwam erop neer dat ik wéér de hele zaterdag alleen was met de kinderen.

Toen ik in de openbare wc’s met mijn hand in een hoop poep stond te graaien, ben ik spontaan in janken uitgebarsten.

En er moest zoveel gebeuren: cakejes bakken, en dan vanaf 11 uur die verkopen voor de vastenactie van school. Dus om half elf schoven de moeders van de halve klas bij me aan voor koffie. Zelf had ik nog niet eens koffie gehad, want peuter Benjamin was huilerig: de hele ochtend wilde hij op mijn rechterheup doorbrengen (“Mama!!”) en ons espressoapparaat laat zich niet met één hand bedienen.
Terwijl ik aan alle kanten klusjes en deadlines aan me voelde trekken, zat ik in de metro met gillend kind onderweg naar het schaaktoernooi van Bobby waar ik teamleider was. Daar kwam ik erachter dat het toernooi tot half zes (!!) zou duren (het was 13 uur toen we ons gingen inschrijven…). Ik kon wel janken, met die enorme to-do-list in mijn nek moest ik een halve dag in een aula achter een peuter aanrennen en wachten tot er wéér een schaakronde voorbij was.

Nou, toen ik in de openbare wc’s met mijn hand in een hoop poep stond te graaien (ik noem geen namen) en erachter kwam dat ik geen luiers meer bij me had, ben ik spontaan in janken uitgebarsten.

Dat zijn de momenten dat ik me afvraag of ik overwerkt ben, of dat ik gewoon moe ben, want zeg nou zelf: zó erg is een poepluier nou toch ook weer niet? (Er was gewoon een supermarkt aan de overkant waar ik nieuwe pampers had kunnen halen.)

“En toen moest je broodtrommeltjes vullen en toen keek je op de klok: 8 uur. En nog niet gedoucht. Kut.”

Dus ik ben het eens gaan opschrijven. En dit zijn de 7 tekenen waaruit ik opmaakte dat ik teveel hooi op mijn vork heb:

#1 – Geen keuzes kunnen maken
Tijdens het spitsuur begin in jezelf te mompelen als een oud wijf: “Euh, wacht even, eerst de uien snijden, o nee, toch maar vast het water opzetten, misschien is het beter als ik begin met de vaatwasmachine uitruimen, of zou ik toch moeten kiezen voor het water van de pasta vast opzetten, dan kan dat terwijl ik de vaatwasmachine uitruim, heet worden, maar o nee, dan heb ik de ingrediënten voor de saus niet op tijd klaar en dan staat dat water zolang te pruttelen terwijl ik nog met de uien bezig ben…… OOOOOOOOOOOOWWWWWWW.”

#2 – Nuttige dingen die niet DIRECT hoeven te gebeuren, worden uitgesteld
Ik was van plan op zondag het hele huis op te ruimen. Even de rompertjes maat 74 wegdoen, even wat speelgoed waar ze nooit meer mee spelen in een doos doen voor de kringloopwinkel – maar ik deed helemaal niks. Ik liet de kinderen ’s morgens op de iPad zitten, terwijl ik me nog eens omdraaide en nog eens en nog eens terwijl ik niet eens laat naar bed was gegaan. Rest van de dag hebben we op het tapijt gelegen en niks bereikt.

#3 – Je begint het spitsuur te ontlopen…
Je komt nét iets te laat thuis en koopt daarom steeds vaker kant-en-klaar eten of je haalt een paar stokjes kipsaté bij de Indonees, plakjes komkommer erbij, klaar. Maar echt niet dat je om vijf over zes nog een stamppot in elkaar draait.

#4  – …én je vertoont vluchtgedrag na het spitsuur
Als de kinderen in bed liggen en de afwasmachine aanstaat, wil je nog maar 1 ding: met de tablet in bed liggen en series bingewatchen – liefst met een glas wijn ernaast. Het begint je man al op te vallen dat jullie elkaar nooit meer spreken en hij komt dan naast je liggen met een tablet – wat je mega irritant vindt.

#5 – Je begint op je werk te fantaseren over plekken waar je een powernap zou kunnen doen
“Als iedereen nou even gaat lunchen, dan kan ik misschien onder mijn bureau gaan liggen/op de bank tegenover de receptie/op de wc met een yogamatje een dut doen….”

#6 – Je krijgt de gewoonste dingen niet meer voor elkaar
Zoals douchen, want je peuter stond om half zeven al te brullen dat hij uit zijn bed wilde, daarom had je nog geen kans gehad om te douchen en toen had hij honger, en daarna werd je schoolgaande kind wakker die ook honger had en toen moest je broodtrommeltjes vullen en toen keek je op de klok: 8 uur. En nog niet gedoucht. Kut.

#7 – Je bent snel geïrriteerd
Je kan er na anderhalf uur niet meer tegen dat je probeert het aanrecht schoon te krijgen terwijl je oudste 13 moestuintjes probeert te verpotten en je peuter “TILLLUUH” gilt. Dus je besluit naar de wc te gaan met de deur dicht. Héél even. En dat beschouw je als me time….

Aan hoeveel punten voldoe jij? Aan allemaal? Mooi. Ik ook. Maar ik heb het overlegd met mijn therapeut en die zei alleen maar: “Ja, en?”

Goed nieuws dus: we zijn niet overwerkt, we zijn gewoon moeder.

Lees ook: Uitspraken die werkende moeders nijdig maken…

Foto: Thinkstock