Baby’s gooien, placenta’s begraven en andere bijzondere tradities van over de hele wereld
Wij Nederlanders worden soms een beetje gek aangekeken om onze kindertradities: Sinterklaas, koekhappen, zaklopen, spijkerpoepen… Maar in andere landen kunnen ze er ook wat van. Dit zijn een paar van de meest bijzondere, gekke of opvallende ouderschapsrituelen van over de hele wereld.
Baby’s gooien: Solapur, India
De afgelopen 700 jaar bestaat er in Solapur in India een ritueel waarbij baby’s van 0 tot 2 maanden oud van een dak van een tempel worden gegooid, om uiteindelijk 10 meter lager te landen. Geen zorgen, daar worden ze opgewacht door ‘vangers’ die met grote doeken staan te wachten. Deze vangen de baby’s in de zachte hangmatten.
De legende zegt dat dit ritueel stamt uit een tijd dat de sterftecijfers van baby’s hoog waren, en mensen naar manieren zochten om dit ongeluk af te wenden. Een heilige opperde toen dat de ouders hun vertrouwen in de goden moesten tonen middels dit extreme ritueel. De goden konden het kind vervolgens een lang, gezond en voorspoedig leven geven.
Het ritueel is inmiddels verboden onder de kinderbeschermingswetten van India, maar verschillende dorpen claimen dat er nooit een baby gewond is geraakt tijdens de rituelen, en voeren de traditie nog steeds stiekem uit.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=9&v=WbOsEmHzq1c
Placenta’s begraven: Bali
De geboorte van baby’s op Bali gaat gepaard met een aantal bijzondere tradities. Balinese ouders geloven bijvoorbeeld dat de placenta en eigen leven en geest heeft, en functioneert als de beschermengel van de baby (zolang deze nog in de buik zit). Omdat de placenta een eigen geest heeft, moet deze na de geboorte een begrafenis krijgen. Dit gebeurt op speciale begraafplaatsen.
Een andere bijzondere traditie is dat Balinese kinderen de eerste drie maanden van hun leven niet in aanraking mogen komen met de grond. Balinese ouders geloven dat baby’s puur zijn, en dat contact met de grond in de eerste drie maanden van hun leven die puurheid zal bezoedelen. Na drie maanden wordt er een ceremonie gehouden waarbij de baby voor het eerst met zijn voeten de grond raakt. Deze mijlpaal wordt vervolgens door de hele familie gevierd.
Het boze oog: Griekenland
In Griekenland spelen bijgeloof en tekenen van ongeluk een grote rol in de samenleving, en dan voornamelijk de dreiging van ‘het boze oog’. Het boze oog is een blik waarvan wordt geloofd dat deze iemand of iets kwaad kan doen. Dit kwaad kan variëren van een beetje pech en kleine ongelukjes, tot grote gebeurtenissen zoals ziekte, verwondingen of zelfs de dood. In de Griekse cultuur wordt geloofd dat vooral baby’s zeer ontvankelijk zijn voor het boze oog. Om dit af te wenden is het gebruikelijk om drie keer naar een baby te spugen. Dit zou de baby beledigen, waardoor hij wat nederiger zou worden. Dit zou het onnodig maken dat het boze oog de baby’s iets zou doen.
Daarnaast wordt het in Griekenland als een teken van ongeluk gezien als een kind niet huilt wanneer hij wordt gedoopt. De peetouders (die de baby vasthouden tijdens de dopingsceremonie) geven daarom de baby’s wel eens een klein zetje in de goede richting, door ze bijvoorbeeld even venijnig in een beentje te knijpen. Deze tijdelijke pijn wordt gezien als een kleine prijs om te betalen voor levenslange bescherming.
Ouwe taart: Ierland
In Ierland bewaren sommige stellen de bovenste laag van hun bruiloftstaart om daarmee later hun eerste kind te kunnen zegenen. Bij de doopceremonie wordt de taart geserveerd aan de gasten, waarna er een paar kruimels over het hoofd van de baby worden gestrooid. Dit zou geluk brengen. Sommige stellen bewaren ook een fles van de champagne van hun bruiloft, waarvan ze dan een beetje over het hoofdje van hun baby schenken tijdens de doop.
Ijsbad: Centraal-Amerika
In hete en vochtige landen zoals Guatemala, wassen sommige moeders hun baby’s in ijskoud water, om de hitte tegen te gaan. Ze geloven dat het koude water de kinderen kalmeert en hitte-uitslag tegengaat. Daarnaast zouden baby’s ook beter slapen na een koud bad.
Kiekeboe: Kenia
In de Kisii en Gusii stammen in Kenia zijn moeders extreem verzorgend, en dragen ze hun baby’s overal naartoe. Ze geloven echter niet in spelen met hun kinderen, en proberen oogcontact met hun kinderen te allen tijden te vermijden. In hun cultuur geloven ze namelijk dat oogcontact diegene die aangekeken wordt veel macht geeft, en deze ouders willen hun kinderen niet te veel macht geven over het gezin. Onderzoekers hebben vastgesteld dat Kisii kinderen hierdoor minder aandachttrekkend gedrag vertonen dan Westerse kinderen.
Bron: Healthy Way
LEES OOK: Speciaal omdat Kate weer zwanger is! 14 x de gekste babytradities van het Britse koningshuis
