Als je kind eczeem heeft
In Nederland hebben ongeveer 20 tot 30 procent van de baby’s en peuters eczeem. Best een grote groep. Gelukkig groeien veel kinderen er overheen, zo rond het vierde jaar. Hugo (2,5) heeft eczeem en zijn moeder Lotte heeft het daar soms best moeilijk mee.
Toen ik zwanger was hoopte ik vurig dat hij het niet zou krijgen. De aanleg voor eczeem is namelijk erfelijk en ik had als kind ook eczeem, net als mijn vader. Ik weet er dus alles was, de kriebel, de jeuk, de blikken die je krijgt van mensen als je onder de rode vlekken zit. Dat wil je niet voor je kind. Tijdens mijn zwangerschap probeerde ik daarom te weten te komen wat eczeem eventueel zou kunnen voorkomen. Daar bleek nog bar weinig over bekend maar sommige onderzoeken zeiden dat het nemen van visolie en probiotica in de zwangerschap de kans op eczeem bij je kind zou kunnen verminderen. Dat nam ik dus, licht sceptisch over de werking, allebei. Kon ik in ieder geval zeggen dat ik er alles aan had gedaan.
Lees ook: 12 dingen die je moet weten over de huid van je baby
De eerste maanden na de geboorte van Hugo ging het goed. Hij had wel een gevoelig huidje, vaak last van luieruitslag en droge plekjes maar met veel sudo crème en liters vette crème ging het goed. Net toen ik dacht dat Hugo geen eczeem meer zou krijgen kwam met vijf maanden de eerste plek op zijn rechterwang. De plek ging al snel open en werd steeds groter en groter. Uiteindelijk moest hij aan de antibiotica om het weer onder controle te krijgen. Sindsdien zit Hugo geregeld onder het eczeem. Hij heeft nu vooral plekken in zijn knieholtes en elle bogen (de bekende eczeemplekken). En o wat baal ik ongelofelijk hard dat hij het ook heeft.
Ik baal omdat kinderen met eczeem altijd jeuk hebben, overdag maar ook ’s nachts. Kinderen met eczeem zijn dan ook slechte slapers, ook die van mij. Vooral in de zomer, als het broeierig is, is Hugo een paar keer per nacht wakker. Als ik naast zijn bedje sta is hij vaak nog half in slaap aan het huilen en druk aan het woelen en krabben. Bij het omkleden ‘s ochtends zie je over zijn hele lijfje krassen van het krabben. Ik probeer hem te leren om in plaats van te krabben te kloppen, te duwen of te blazen. Dat leerde mijn vader mij vroeger ook en wat heb ik hem erom vervloekt. Als je jeuk hebt wil je gewoon lekker krabben en dan maakt het je op dat moment geen moer uit dat krabben het uiteindelijk alleen maar erger maakt. Hugo pakt het gelukkig beter op dan ik deed. Laatst was ik zelf aan het krabben op mijn arm toen Hugo naar mij toekwam: ‘Jeuk mama? Zal ik beetje kloppen?’ en hij begon verwoed op mijn arm te kloppen. Ontzettend lief en o zo snoeperig.
Een tijd lang heb ik me schuldig gevoeld over zijn eczeem. Grote kans dat hij het namelijk heeft omdat ik het doorgegeven heb. Totdat een vriendin zei: ‘ Maar jouw vader heeft toch ook eczeem, ben jij dan boos op hem? Is het dan zijn schuld? ‘Nee natuurlijk niet!’ was mijn antwoord. Sindsdien kan ik het wat beter loslaten. Ik vind het nog steeds heel naar voor Hugo maar ik hou zijn huidje lekker vet, we douchen weinig (water droogt uit) en we smeren met crèmes van de dermatoloog als het nodig is. Zo blijft het redelijk onder controle en is het best te doen. Al hoop ik nog steeds dat we over anderhalf jaar kunnen zeggen: ‘Eczeem, ja dat had hij maar daar is hij mooi overheen gegroeid!’
Lees ook: Babydoekjes als deo: tekenen dat je nog niet de perfecte moeder bent
