Oeps! Als je 3-jarige de hele dag ‘Vakvakvak’ zegt… (en jij het liefst wilt onderduiken)
Barbara’s zoon van 3 zegt de hele dag ‘Vakvakvak’. Met dank aan Enzo Knol en die lolbroek die een parodie maakte op Parijs van Kenny B. Nu wil ze alleen nog maar onderduiken!
Jongens – ik moet iets bekennen. Het is best wel erg en ik schaam me er zelfs een beetje voor, maar mijn jongste zoon van 3 zegt dus de hele dag ‘Vak’.
Als er iets niet lukt: ‘Vak!’
Als er iets spannends in een van zijn spelletjes gebeurt: ‘Vakvak!’
Als hij aan het voetballen is en het gaat er hard aan toe: ‘Vakvakvak!!’
En ik weet niet wat ik eraan moet doen.
LEES OOK: Piemel is een leuk woord – maar hoe noem je dan wat meisjes hebben?!
Ik weet wel hoe het komt. Tijdens de vakantie mochten de kinderen elke ochtend een uurtje op de tablet. Konden wij lekker uitslapen. Maar we hadden nogal wat jongens van een jaar of 8, 9 op bezoek. En die kijken filmpjes van jongens van een jaar of 15 tot 20, die met hun vrienden allerlei non-avonturen beleven, en die overal ‘Vakvakvak’ bij zeggen.
Weet mijn 3-jarige veel dat het volstrekt ongepast is voor hem om dit ook te zeggen.
Sterker nog: als hij ‘vakvakvak’ zegt, liggen die 9-jarigen natuurlijk in een deuk. En nu denkt hij dat het cool is, of leuk, of allebei.
Ik verbied het natuurlijk. Ik zeg: ‘Nee, Morris, dat is echt niet netjes, dat moet je niet zeggen.’ Maar dan lacht hij heel stout en kijkt hij naar zijn grote broer. Die zijn lachen niet in kan houden.
Wat doe je dan?
Negeren heb ik geprobeerd. Werkt ook niet.
Afgelopen woensdag ging hij voor het eerst weer naar de crèche na de vakantie. Mijn man bracht hem en heeft ze rustig verteld wat hij zegt en hoe dat zo gekomen is. Ze reageerden heel aardig, maar daar vinden ze het natuurlijk ook niet leuk. Een peuter die tegen andere peuters ‘Vakvakvak’ zegt? No way.
En toen kwam die (hilarische!) parodie op Kenny B’s Parijs. (Bekijk deze hier, maar alleen als er geen kleine kinderen in de buurt zijn:)
En nu zingt hij dat dus de hele dag een liedje over pastasaus, en: ‘Ik smeer mezelf in met…BAKVET’ met als klap op de vuurpijl ‘Vieze vuile tering… keukenrol.’ En ligt ie in een deuk.
Mijn oudste is inmiddels gedrild om er NIET meer om te lachen. Wij lachen er niet om (alleen als hij in diepe slaap is). Maar verder moeten we het uitzitten. Ik probeer ‘m nu een nieuw liedje te laten zingen: ‘Vieze fijne kleren… keukenrol’, maar vooralsnog beklijft dat niet.
HELP!
Iemand nog een tip?!
LEES OOK: Een woedeaanval tijdens de ochtendspits (en: zo kun je die voorkomen!)
