Wat vinden jullie: alle peuters naar de opvang?
Alle peuters in Nederland zouden een paar uur per week naar een vorm van opvang moeten. Ook als de ouders niet werken. Dat vindt het kabinet en om dit mogelijk te maken wordt maar liefst 60 miljoen euro uitgetrokken. Op Prinsjesdag, 15 september, zal minister van Sociale Zaken, Lodewijk Asscher, het plan officieel bekend maken in de rijksbegroting. Maar, hoezo eigenlijk? Wat is er mis met thuis bij mama blijven?
Uitgangspunt van het plan is dat kinderopvang, ook als het maar om een paar uur per week gaat, bijdraagt aan de ontwikkeling van kinderen tussen de 2.5 en 4 jaar. In Nederland gaan de meeste peuters al naar de kinderopvang, omdat beide ouders (in ieder geval parttime) werken, maar ons land kent nog steeds zo’n 37.500 kinderen die fulltime thuis zijn totdat ze naar naar de basisschool gaan. Niet zelden komt dit omdat de ouders geen recht hebben op kinderopvangtoeslag, aangezien ze niet allebei werken. Daarnaast is er voor hen dan ook geen geld beschikbaar uit een ander ‘potje’, omdat hun kind geen achterstand heeft. Denk bijvoorbeeld aan kinderen met een taalachterstand, die gebruik kunnen maken van subsidies voor het zogenaamde VVE-programma dat op veel peuterspeelzalen wordt aangeboden. Dientengevolge brengen deze peuters dus de eerste vier jaar van hun jeugd thuis door, waardoor ze volgens het kabinet een aantal belangrijke dingen mislopen.
LEES OOK: Loslaten… Zo voelt dat dus als je je kwetsbare kleuter naar school brengt
Mijn eerste neiging is om meteen op mijn achterste benen te gaan staan. Want, hoezo ‘moeten’ alle kinderen naar de opvang? Mogen we dat als ouders misschien gewoon even zelf beslissen? En daarnaast, zo’n vaart zal het allemaal wel niet lopen met die achterstanden van de peutertjes die vier jaar thuis zijn geweest. Want een beetje kabouters vouwen en zakdoekje leggen met vriendjes, dat hebben ze op de basisschool echt zo wel opgepikt. En daarnaast, alsof mama niet met haar eigen kroost kan kleien. En is puzzelen met papa soms niet goed genoeg? Dus: kunnen de dames en heren beleidsmakers even wat minder betuttelend doen, a.u.b.?
Maar toch, er zit ook wel wat in. Mijn Terroristen zijn heel lang thuis geweest, bij mij. Dat was heel gezellig, maar op een gegeven waren ze er ook echt wel klaar mee, iedere dag alleen maar knuffelen met mama. Beiden zijn pas met 3 jaar naar een vorm van opgang gegaan. En ik moet zeggen: ze leren er ontzettend veel. Terrorist nr. 2 gaat sinds een paar weken drie dagen per week naar het kinderdagverblijf en ze vindt het helemaal geweldig. En: sinds ze daar zit wil ze opeens op de wc plassen (ik doe al maanden verwoede pogingen haar zover te krijgen, maar een paar dagen bij juf Mandy en mevrouwtje is te goed voor luiers). Is ze nog beter gaan praten dan ze al deed. En kan ze helemaal ‘zelluf’ haar schoenen en haar jas aandoen. Ook mijn zoon ging, ondanks zijn autisme, met sprongen vooruit op het orthopedagogisch centrum. En ik denk dat hij daar, nu hij echt op school zit, zeker wel profijt van heeft.
Om alle Nederlandse peuters de voordelen van kinderopvang te bieden, trekt het kabinet een aanzienlijke som geld uit. Dit geld gaat naar de gemeenten, die vervolgens zelf mogen beslissen hoe ze de opvang gaan organiseren. Of ze de peuters op een kinderdagverblijf onderbrengen, of liever voor een peuterspeelzaal kiezen. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is in ieder geval verheugd over de nieuwe maatregel. En ook de Belangenvereniging van Ouders In Kinderopvang (BOink) juicht het plan toe. Volgens hen moeten alle kinderen in Nederland de mogelijkheid krijgen naar een goede voorschoolse voorziening te kunnen gaan, die bovendien voor alle ouders betaalbaar is.
Maar, waarom is het dan zo belangrijk dat alle kinderen naar de opvang gaan? Want, wat doen ze daar nou helemaal de hele dag? Een beetje knutselen, liedjes zingen en appeltjes eten. Dat kan thuis toch ook gewoon? Volgens het kabinet en BOink zitten er verscheidene voordelen aan de opvang:
- Kinderen leren sociale vaardigheden in een groep leeftijdgenoten. Ze leren met elkaar om te gaan en te communiceren.
- Er is zicht op hoe het met de kinderen gaat en of ze misschien speciale hulp nodig hebben. Is dat het geval, dan kan er snel gehandeld worden en eventuele achterstanden worden ingelopen voor het kind naar de basisschool moet.
- Peuters worden ‘schoolrijp’ gemaakt, door in een semi-schoolse omgeving samen te spelen en bepaalde vaardigheden te leren. Gebeurt dat niet, dan maakt een kind vaak een minder goede start in het basisonderwijs.
LEES OOK: Wat je dus echt NIET moet doen op het kinderdagverblijf
Ik zei altijd: vier jaar thuis is prima. Lekker rustig juist. Want ik was zelf zo’n kind van meer dan fulltime werkende ouders, altijd op de peuterspeelzaal, of in de armen van de oppas. En dat wilde ik die van mij dan juist niet aandoen. Maar ze doen het er dus prima op, op koekjes eten met juf Mandy. En ze ontwikkelen zich drie keer sneller dan in die drie jaar op mijn schoot. Dus misschien, zit er best wat in, alle peuters naar de opvang. Het scheelt papa en mama ook weer kabouters vouwen. En die taak had ik dus persoonlijk met heel wat liefde eerder aan juf Mandy willen uitbesteden. Dus wat dat betreft is het dan 60 miljoen euro heel goed besteed.
Lees meer van Vala op haar eigen blog: Stadsmeisje op het platteand.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
