Afscheidsbrief aan vakantie
Over een paar weken gaat Femke voor de derde keer op vakantie met haar kind (en haar man). Ze vergeet echter best vaak dat het woord ‘vakantie’ sinds de komst van Max iets totaaaaal anders is gaan betekenen. En daarom schrijft ze vandaag een afscheidsbrief.
Lieve vakantie,
Och, wat heb ik van je genoten. Je was zo warm, zo zacht, zo loom, zo lekker, je kende de mooiste plekjes, wilde tot diep in de nacht dansen en hield van cocktails drinken op het strand. Samen hebben we de wereld over gereisd. We kwamen in Marokko, Egypte, Italië, Suriname, China, Turkije, Spanje…oh en Bali. Wat was je leuk op Bali!! Ik denk dat ik je daar het allerleukst vond. Waar we sliepen, hoe we zwommen en doken, de bloemenpracht die we zagen, de rijstvelden, de tempels, het heerlijke eten en vooral de rust. Op een bedje op een hagelwit strand een boekje lezen met niets anders dan jou in mijn hoofd.
LEES OOK: Afscheidsbrief aan slaap
Je bent drie jaar geleden bij me weggerukt en ik voel de intense leegte die je achterliet nog steeds. Ik heb je gezocht, op verschillende plekken. In het zuiden van Spanje, aan de westkust van Portugal, in Berlijn, in Antwerpen…maar je was nergens te bekennen. Ben je voorgoed uit mijn leven verdwenen? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik sindsdien niet meer slaap in een hotelbed in een luxueus hotel. Dat ik überhaupt niet meer twaalf uur achter elkaar slaap zoals jij en ik vaak deden. Tegenwoordig, als ik hoop je weer eens te ontmoeten, word ik gewekt door een krijsende peuter met een enorme plasluier. Wanneer ik die peuter ’s middags in zijn bedje leg, daarna een broodje smeer, een duik in het zwembad neem en heel even denk dat ik je in de verte zie opdoemen, hoor ik in de verte iemand: ‘Mammaaaaa, mammieieie!!!’ roepen en vervaagt dat beeld van jou als sneeuw voor de zon. Wég urenlang vis eten in authentieke restaurantjes, wég een spontane avond bier drinken in de plaatselijke kroeg, wég vrijen op plekken waar je dat in je vaderland niet doet. Allemaal weg. Voorbij.
Ik weet dat jij nu denkt: ‘Je hebt voor die ander gekozen en daardoor zijn wij uit elkaar gegroeid.’ En daar heb je ook gelijk in. Ooit zullen wij elkaar weer ontmoeten, dat weet ik zeker. Maar het is misschien beter dat we elkaar nu een tijdje loslaten. Ruimte, dat is wat we beiden nodig hebben. Wie weet dat het later nog tussen ons gaat werken. Het klinkt misschien hard, maar voorlopig zie ik dat niet gebeuren. Ook al zou ik het nog zo graag willen.
Vaarwel vakantie, het ga je goed…en misschien moet je maar op zoek naar een jongere vrouw (natuurlijk wel eentje zonder kinderen!)
Liefs,
Femke
LEES OOK: 9 denkfouten die ouders met jonge kinderen over vakantie maken
