De 9 voordelen van chronisch slaapgebrek (ze bestaan echt!)
Elk nadeel heeft z’n voordeel. Zo ook maandenlang achter elkaar zo weinig slapen dat je niet meer weet wat het verschil is tussen dag en nacht, je ’s morgens koffie op je brood smeert en je sleutels vaker in de koelkast liggen dan ergens anders. Ja echt waar, Janneke ontdekte dat ook deze toestand zo z’n positieve kanten heeft. Sowieso helpt er bij extreme oververmoeidheid maar één ding (naast slapen, maar daar kom je dus niet aan toe): positief denken. Dus dat gaan we bij deze even doen. De 9 voordelen van chronisch slaapgebrek.
Lees ook: 30 dingen die moeders denken (als de baby niet wil slapen)
- Alles gaat een beetje langs je heen. Niet echt handig als je een vergadering moet voorzitten of op je eigen bruiloft staat, maar in sommige gevallen toch een voordeel. Want je mist ook de roddels van collega’s, de sneer van je zus, die slechte grap van je schoonvader, het zoveelste nare nieuwsbericht en die vloekende aso in het verkeer. Misschien vang je een en ander wel met een half oor op, maar echt binnenkomen doet het allemaal niet, want jouw bubbel is inmiddels opgetrokken uit roestvrijstaal. Best lekker eigenlijk.
- Nooit meer nachtmerries. Als je eens een half uurtje slaap kunt pakken, lig je na anderhalve seconde in zo’n diepe coma dat je dus echt geen tijd meer gaat verspillen aan zoiets als REM-slaap. Geen dromen dus, en ook geen nachtmerries. Alleen die verkwikkende coma.
- Je maakt geen plannen meer. Zolang je in het land der zombies verkeert, ga je niet onnodig je agenda volplannen. Want stel dat je een oppas hebt geregeld, maar je net met je hoofd op de wastafel in slaap bent gedonderd terwijl je je make-up stond te doen precies op het moment dat zij voor de deur staat? Dan hoor je A. de bel niet, en B. je hebt echt zoveel tijd nodig om je make-up weer in het gareel te krijgen dat de enige nog haalbare uitgaansavond een ritje naar de plaatselijke snackbar is. Geen plannen dus, met als voordeel dat je een lege agenda hebt, heel erg in het moment leeft en dus enorm zen bezig bent. En in het verlengde daarvan:
- Je doet alleen nog wat echt noodzakelijk is. De verjaardag van de buurvrouw, het voorzitterschap van de ouderraad, het schilderen van de deur van de meterkast, het strijken van je ondergoed – jij laat het allemaal aan je voorbijgaan. En mis je er wat aan? Nee hoor, je mist alleen de benodigde uren slaap. Meer niet.
- Je neemt geen blad meer voor de mond. Is het je wel eens opgevallen dat als je echt heul heul heul moe bent, je niet meer kunt doen alsof? Dat kost gewoon te veel energie. Doen alsof is voor mensen die acht uur per nacht slapen. En met z’n allen lekker de schijn ophouden, omdat ze daar gewoon de kracht voor hebben. Jij daarentegen zegt waar het op staat, en als iemand het er niet mee eens is, jammer dan. Je hebt ook geen puf om je selfies te photoshoppen, picture perfects op Instagram te plaatsen, grappige tweets te verzinnen, op te ruimen voor er visite komt of je mooiste kleren aan te trekken voor je je kind van school haalt. En echte mensen, die zijn gewoon toch het leukst.
- Je bent een stuk interessanter. Kom op zeg, je hebt net een baby gekregen, je hebt een leuk huis, een prima vent, een leuke baan. Je leven is eigenlijk perfect. En perfecte mensen zijn SAAI. Wie niet saai zijn: mensen met een stoornis. Kijk maar naar Hannah uit Girls, Claire uit Flesh and Bone, Dexter uit Dexter, Saga uit The Bridge, Carrie uit Homeland, bijna iedereen in Game of Thrones: allemaal een tikje getroebleerd. En dat ben jij nu ook, met dank aan je recent verworven slaapstoornis. Cool!
- Je hebt altijd een excuus. Of je nou je sleutels in de koelkast legt, je autospiegel eraf rijdt, de verjaardag van je man vergeet, of alweer je telefoon hebt doorgetrokken: jij kon er dus echt niets aan doen. Je bent gewoon even jezelf niet.
- Je kunt lekker veel dagdromen. Als je ook maar een minuutje niks te doen hebt, schakel je automatisch over op de dagdroomstand: wazige blik, verstand op nul, mond een beetje open. Prima tijdverdrijf en bijna net zo verkwikkend als een uur slaap. Wel even de kwijl van je wang vegen voor je de trein uit stapt.
- Het kan alleen maar beter worden. Op het dieptepunt van je slaaptekort, na een maand of drie van zo’n drie kwartier slaap per nacht, als je ’s morgens de aardappels opzet in plaats van de Brinta, in juli met je wanten aan naar buiten gaat, en je zonder boodschappen terugkomt van het boodschappen doen, dan is daar altijd nog de wetenschap: vanaf nu kan het alleen maar bergopwaarts gaan. Heb je vast iets om naar uit te kijken.
Lees ook: Is 5 uur slaap genoeg? Nachtboek van een jonge moeder
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.