7 Fasen waar iedere pasbevallen moeder doorheen gaat voor ze weer seks heeft
Seks na de bevalling. Dat is best een dingetje. Eigenlijk lijkt het je beter om je Poort van Jade voortaan gewoon maar op slot te houden. Maar ja, of dat nou goed is voor de relatie… Gelukkig komt het uiteindelijk meestal allemaal weer goed en kun je weer volop genieten. Maar voor dat punt bereikt is, moeten de meeste moeders eerst door deze fasen heen:
Lees ook: De 3 slechtste redenen om vandaag geen seks te hebben (go for it!).
* Shock. Na de laatste postnatale controle bij de verloskundige of gynaecoloog wordt je opgewekt verteld dat je groen licht krijgt om het weer gezellig te maken tussen de lakens. Alsof dat een heuglijke mededeling is ofzo. Onthutst verlaat je de praktijk, je afvragend of je dit nou echt goed gehoord hebt. Dit kan toch niet waar zijn?! Nu moet je dus weer…? Met hem…? Serieus?! De hele weg naar huis probeer je plausibel klinkende smoezen te verzinnen om te man wijs te maken dat je het komende jaar nog absoluut geen seks mag hebben.
* Ontkenning. Je weet het al. Dit is natuurlijk gewoon een vergissing. Je medische dossier is verwisseld geraakt met dat van een andere vrouw. Dat kan niet anders. Je hebt tenslotte nog steeds het gevoel dat het daaronder voelt alsof dat deel van je lichaam niet bij jou hoort, je borsten gaan al lekken als je temperatuur ook maar een halve graad stijgt en bovendien heb je nog een soort lillend vetschort over je onderste regionen hangen waardoor je man er waarschijnlijk niet eens bij kan. Dus het kán helemaal niet dat je er al klaar voor bent. Onmogelijk.
* Onderhandelen. Je verzint een woekerende schimmelinfectie en een paar ontstoken hechtingen en belooft je man vervolgens van alles en nog wat bij hem te doen, als je dát maar niet hoeft te doen. Als hij na een tijdje vraagt of het inmiddels al beter is bel je de huisarts om te vragen of hij je misschien van een nepdiagnose wil voorzien die seks minstens de komende zes maanden onmogelijk maakt. Het argument van de huisarts dat het verstrekken van nepdiagnoses tegen zijn artsen-eed is vind je flauwekul.
* Schuldgevoel. Je houdt van je man. Hij is een lieverd. Hij mist je. En jij probeert hem actief op afstand te houden. Dat knaagt aan je. Iedere avond dat je weer extra vroeg naar boven gaat onder het mom van ‘moe zijn’, voel je je weer een stukje schuldiger. Je overweegt te beginnen met excessief drinken. Dat wilde er in je studententijd tenslotte ook nog weleens voor zorgen dat je zomaar opeens seks had zonder dat je het zelf door had.
* Boosheid. Nee! Rot op! Wat denkt die gast met z’n hysterische libido wel niet?! Jij hebt net ZIJN kind uit je lijf geperst, ja?! Alsof dat niks is ofzo. Een beetje geheelonthouding doet echt geen pijn en bevallen wel. Gevoelens van intense haat borrelen bij je op, iedere keer als hij je met die verlangende puppy-ogen bekijkt. Hij wacht dus gewoon nog maar even. Jij lijden, hij lijden. Ha!
* Depressie. De gedachte aan een seksloos leven overvalt je plotseling. De toekomst lijkt een grote zwarte leegte. Je krijgt waanvoorstellingen van je man die er vandoor gaat met andere vrouwen omdat hij het niet meer aan kan. Die scenario’s leg je huilend bij je man neer en als hij je vertelt dat dat natuurlijk onzin is en dat je gewoon net zoveel tijd moet nemen als je nodig hebt, geloof je hem niet. Dramatische scènes volgen waarbij jij dingen roept: “Ga dan maar!” en “Ik weet toch dat het gaat gebeuren!”, terwijl hij sussend kopjes thee voor je zet en overweegt een psycholoog te bellen.
* Acceptatie. Uiteindelijk ben je klaar om de realiteit onder ogen te zien: er was een tijd dat je genoot van seks. Dat komt weer terug. Maar alleen als je het ook daadwerkelijk gaat dóen. Dus doe je het op een dag weer. En blijkt het een beetje vreselijk te zijn, maar niet zo erg als je gedacht had. Dat geeft de burger moed.
Lees ook: 31 Momenten waarop je je man wilt vermoorden als je een kind hebt.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
