45 Gedachten tijdens het koken en eten met kinderen (als vader van huis is)
Het is tijd voor een heleboel herkenbare gedachten en uitspraken van Renske tijdens een doordeweekse kooksessie ZONDER DE MAN. Starten maar!
Lees ook: De 10 geboden van het moederschap.
- Nou, het is kwart over zes. Echt niet laat. Ik ben er best op tijd bij. Ten opzichte van vroeger dan. Tuurlijk, ik weet dat half minderjarig Nederland al honderd keer gegeten heeft, maar ik moest gewoon werken vandaag.
- We zijn vandaag trouwens alleen want pappa zit te zuipen met een collega.
- Wel heel goed dat ik al het een en ander heb ingevroren.
- Wél weer heel stom dat ik het vanmorgen niet uit de vriezer heb gehaald.
- Nou, snel de bloemkooltjes maar ontdooien dan.
- Jongens, het eten is zo klaar, gaan jullie anders nog even spelen. Peuter S., je hebt gisteren een supermooie rode vrachtwagen gekregen, anders ga je daar e-
- Nee, peuter S., niet bovenop je kleine broertje gaan zitten. Die is daar nog veel te klein vo-
- Ah, de bloemkooltjes zijn klaar. Dan kunnen nu de aardappeltjes in de oven. Wel onhandig, want nu zijn de bloemkooltjes klaar maar moeten de aardappeltjes nog vijftien minuten in een voorverwarmde –
- Kanonnen. De oven moet nog worden voorverwarmd. Het begint me te dagen dat er echt helemaal NIKS handigs is aan aardappeltjes uit de oven. Herstel: er is niks handigs aan aardappeltjes uit de oven als je ook nog iets moet ontdooien en je hebt maar één (combi-)oven.
- Nou, dan moeten de kinderen maar beginnen met de bloemkool. En dan doe ik ondertussen de worstjes in de pan.
- Jongens, kom maar zitten. Ik zal eerst baby B. in de kinderstoel tillen, daarna zet ik peuter S. op zijn eigen stoel. Ja, nee, baby B. mag voortaan in de kinderstoel. Jij mag al een eigen grote mensen stoel met een kussentje eronder. Leuk he!!
- Het spijt me ontzettend dat ik niet twee kinderstoelen heb staan maar mamma wilde nog wat ruimte aan tafel overhouden voor haar eigen stoel.
- Heel egoïstisch maarja.
- De bloemkooltjes zijn misschien nog wel wat he-
- Heet. Ja, dat zeg ik. Heet.
- En waterig. Dat ook ja.
- Wat zeg je, peuter S.? Je wilt LOST? Oh, je wilt worst. Dat snap ik. Maar die zit nog in de pan.
- Waarom ben ik in vredesnaam niet meteen die worsten gaan bakken? NOU? Ik zat zeker eerst weer op die godvergeten iPhone te klooien. En wijn te drinken. Niet dat ik een wine mom ben hoor. Hekel aan die vrouwen.
- Nou, ik wil wel dat jullie eerst even een paar stukjes bloemkool eten. Kijk, peuter S., je broertje heeft al vier stukjes op. En hoor je hem huilen? En zeuren? En klagen? En gillen? NEEN.
- Twee stukjes bloemkool dan. Dat is een heel mooi aanbod.
- Goeoeoeoed! Wat goed van je dat je twee stukjes bloemkool hebt gegeten. Dan heb je hier je worst. Pas op, het is nog he-
- Heet. Ja, dat zeg ik. Heet.
- Als je zo hard schreeuwt, en snoeihard met je voeten tegen de tafel trapt, dan valt je stoel straks nog achterover met jou erin.
- Oh, wat gezellig. Baby B. gaat nu ook huilen want zijn bord is op de grond gevallen en nu is er geen eten meer binnen handbereik.
- Oh, nu wrijft baby B. ook nog met zijn handje allemaal bloemkoolresten in zijn oog. Nu moet baby B. nog harder huilen.
- En peuter S. moet ook heel hard huilen want de LOST is nog steeds te heet.
- Oh, wat een gezelligheid weer hier aan tafel. Echt genieten.
- Wat hoor ik? Piep piep piep allemaal piepjes. Hoezee, de aardappeltjes zijn klaar. Hoera! Hartstikke lekker jongens, kijk eens. Helemaal mooi bruin gebakken. Ik neem er zelf mayonaise bij, maar dat is echt alleen voor mamma’s.
- Dan pak ik nu het bakje uit de oven.
- Nou. Mamma heeft per ongeluk het bakje met aardappeltjes op de grond laten vallen. Heel vervelend, maar laten we nou proberen om niet allemaal keihard te gaan lopen schreeuwen. Het bakje bleek gewoon niet stevig genoeg om aan één kant vast te pakken.
- Ach lieverds, rustig maar, die dingen kunnen nou eenmaal GEBEUREN. Die KAKdingen kunnen nou eenmaal gebeuren.
- Het is ook echt helemaal niet erg dat mamma haar hand verbrand heeft aan het bakje, mamma hoeft echt niet naar het ziekenhuis of naar de dokter, mamma wil gewoon een glas wijn en wel nu.
- Waar is pappa als je ‘m nodig hebt.
- We rapen de aardappeltjes gewoon snel op van de grond. Vijf seconden regel! Vijf seconden regel! Ook al heb ik laatst ergens gelezen dat het niet waar is van die vijf seconden regel, maar op momenten als deze geldt mijn allerbelangrijkste motto: fok die shit.
- Nou, hier komen de aardappeltjes. Jullie krijgen er allemaal drie, plof plof plof. Even blazen inderdaad, want heet = heet = rammend heet = je mondje verbranden hebben we net geleerd.
- Dan gaan we nu verder met eten. En de worst is nu ook goed van temperatuur. Ah, kijk ze nou heerlijk schrokken, mijn kinders, mijn bloedjes. Baby B. heeft al drie aardappeltjes op en peuter S.
- ..wil een Danoontje. Hij wil een Danoontje. Of moes! Appelmoes! Dat zou ook goed zijn.
- Beste peuter S. Ik heb net heerlijke aardappeltjes voor je gemaakt, en er is worst, en er zijn ook nog heerlijk waterige bloemkooltjes. Ik vind echt dat je nog niet genoeg gegeten hebt. Ik wil dat je eerst nog deze drie aardappeltjes, deze stukjes worst en deze stukjes bloemkool opeet. Ze liggen hier.
- Voor je. Op je bord. Kijk dan.
- Je kan me van alles wijsmaken maar je zit niet vol. Je moet nog wat eten.
- Oh wacht, baby B. dreigt nu echt in te storten. Hij valt praktisch in slaap ín zijn bloemkool. Gevaarlijk, gevaarlijk. Nou, peuter S., jij blijft even zitten aan tafel, eet ondertussen maar door, dan ga ik baby B. even snel op bed leggen.
- Zo. Daar ben ik weer, baby B. ligt lekker in bed. Peuter S., laat mij eens even naar je bordje kijken.
- Er is nog niet heel veel in je mondje verdwenen he? Dus dan gaan we nu samen nog 1 aardappeltje en nog 1 stukje bloemkool en nog 1 stukje worst eten en dan krijg je daarna een Danoontje.
- Goeoeoeoeoeoeddddd!! Je hebt na tien minuten wachten uiteindelijk 1 stukje bloemkool gegeten. Toegegeven, dat is het allerbelangrijkste van wat er op je bord lag, dus waarom ook niet. Hier heb je je Danoontje. Dan schenkt mamma even wat wijn in voor zichzelf.
- Niet dat ik een wine mom ben hoor. Hekel aan dat soort vrouwen.
Lees ook: Hoe mijn kinderen de muziek uit mijn leven lieten verdwijnen.