23 tips die kunnen helpen bij baringsangst

Mirjam was tijdens haar beide zwangerschappen extreem bang voor de bevalling. Vooral de pijn vond ze een naar vooruitzicht, maar ook dat de baby iets zou overkomen als gevolg van haar eigen paniek. Niemand is dan ook beter ingevoerd op dit onderwerp dan zij en daarom deelt ze haar favoriete tips met andere (barings)angstige lezers:

Lees ook: Hoe Vala per ongeluk zonder pijnbestrijding beviel (en het nog overleefde ook)

1. Maak dat geboorteplan. Ook al heb je er misschien niets aan tijdens de bevalling zelf, het helpt je wel om overzicht te krijgen en zo kun je van tevoren alvast heldere keuzes maken over wat je wel en niet wilt tijdens je bevalling.
2. Praat er over met je verloskundige, schaam je niet. Zo kunnen ze met je meedenken en in geval van extreme angst maatregelen treffen. Denk aan: doorverwijzen naar de psycholoog, zorgen dat je een keizersnede krijgt of andere, minder drastische stappen, zoals tips geven voor goede cursussen en andere ondersteuning.
3. Verander meteen van verloskundige wanneer je je niet gehoord voelt! Niet twijfelen, doen. Vooral het meer holistische type verloskundige wil je nog wel eens in de natuurlijke bevalling (zonder verdoving) praten en beweren dat het wel meevalt met de pijn. Punt is alleen, dat wanneer je extreem bang bent, je niet de juiste hormonen aanmaakt waardoor de ontsluiting en bevalling een lijdensweg worden.
4. Praat erover met vrienden en bekenden. Ja, vrouwen zijn geneigd om eerst alle ellende te delen, maar er zijn ook zat vrouwen met positieve verhalen. Mij heeft het juist heel erg geholpen om óók de nare verhalen te horen. Achteraf maakte ik dan bijvoorbeeld een andere keuze voor een ziekenhuis, op grond van die slechte ervaringen.
5. Neem een doula (bevalcoach). I love them! Ziekenhuizen zijn soms onderbezet waardoor er weinig tijd voor je is. Als je al bang bent en zéker als je voor het eerst moet bevallen en je op je man aangewezen bent, die ook een groentje is, zorg dan dat je een doula inhuurt. Het kost wat, maar het is het zo dubbel en dwars waard!
6. Kijk filmpjes op You Tube; want ja, het past echt.
7. Ga naar de psycholoog en barst los. Veel huilen is juist goed.
8. Ontspan door middel van goede meditaties. Zeker aan het eind van je zwangerschap is het fijn om op een gegeven moment ‘naar binnen’ te gaan en veel contact met jezelf en de baby te maken. Ik voelde me hierdoor krachtiger.
9. Doe een cursus (yoga, Hypnobirthing, mindfulness voor zwangere vrouwen of woon een partnerles over bevallen bij – ik deed ze allemaal) maar verwacht er niet teveel van, het loopt toch altijd anders. Een bevalling valt niet te plannen en blijft uniek. Een cursus kan je wel helpen om een beetje voorbereid te zijn, gewoon om te ontspannen of nieuwe, wellicht ook angstige, vriendinnen te maken waarmee je dan fijn over de aanstaande bevalling kunt praten.
10. Regel een medische indicatie op basis van je angst (dan moet je dus wel erkennen dat die er is en je niet schamen of stoerder voordoen) zodat je gelijk in het ziekenhuis mag beginnen en niet thuis eerst al die weeën hoeft op te vangen en met pijn de trap af moet. Of nog erger: het huis uit getakeld moet worden door een brandweerman als het te snel gaat ineens.
11. Ga kijken op de verloskamers in verschillende ziekenhuizen.
12. Gebruik de Epi-No (letterlijke vertaling: geen knip) Dat is een hulpmiddel (ballonnetje dat je oppompt en er dan voorzichtig uittrekt van onderen) om je vagina voor te bereiden op een natuurlijke bevalling en uitscheuren of een knip te voorkomen. Vraagt wel wat discipline van de zwangere vrouw, want dit dien je de laatste drie weken van je zwangerschap dagelijks te oefenen.
13. Bedenk dat elke baby past. Hij of zij is gemaakt voor jouw lichaam.
14. Praat er over met je moeder en zussen, veelal hebben zij een zelfde bevalling gehad als jou te wachten staat.
15. Lees boeken als: Perfecte bevallingen bestaan niet van Diana Koster en Als bevallen spannend is van Lilian Wirken.
16. Zorg dat er niet teveel mensen aanwezig zijn tijdens de bevalling. Waarom zou je hier in hemelsnaam voor kiezen? Als je al bang bent, moet je niet teveel pottenkijkers en dus stressprikkels hebben van buitenaf. Alleen mensen met een functie en waar jij rustig van wordt mogen blijven.
17. Laat de bevalling je niet overkomen, maar wees gewoon voorbereid en super assertief.
18. Wacht bijvoorbeeld niet te lang met het vragen om die keizersnede als de bevalling maar niet doorzet, anders ben je echt uitgeput als die baby er is.
19. Zorg ook dat je die ruggenprik meteen gezet krijgt als je hiervoor kiest en wacht niet totdat je dood gaat van de pijn, want dan is het vaak te laat.
20. Als je zelf niet meer assertief kunt zijn omdat je zo in beslag genomen wordt, zorg dan dat je een goed voorbereide, mondige partner naast je hebt die onmiddellijk voor je opkomt als jij in barensnood bent.
21. Probeer, als het even kan, het onnatuurlijke inleiden te vermijden. Het is echt het beste als de baby zelf besluit te komen. Denk aan een weeënstorm als gevolg van het inleidingshormoon oxytocine. Zelfs als je ruim over tijd bent schijnt wachten beter te zijn, mits je goed (dagelijks) gemonitord wordt.
22. Als niets helpt en de angst extreem blijft: ga gewoon voor de vriendelijke keizersnede. Bij een gentle cesarean proberen ze zoveel mogelijk een natuurlijke bevalling na te bootsen. Dat is beter voor moeder en baby dan een gewone keizersnede. Ik kreeg hem ook en kijk er met een heel positief gevoel op terug.
23. Als je bang bent voor de grootte van het kind, wacht dan niet langer dan 40 weken op de natuurlijke bevalling. In die laatste weken spekken ze enorm aan. Ik heb dan ook op de uitgerekende datum een geplande, vriendelijke keizersnede gekregen. Prima keuze. Hij woog 4212 gram.

Ik hoop dat deze tips werken. Het is het wel waard: een goede start is namelijk het halve werk voor zowel moeder als kind en moeder worden is al heftig genoeg.

Lees ook: Toen Vala 11 weken na haar bevalling plotseling bijna dood bloedde