22 Mythes over zwangerschapsverlof
Als je zwanger bent, ga je er op een gegeven moment vaak reikhalzend naar uitkijken. Het moment dat je eindelijk je dikke buik niet meer onder dat bureau op kantoor moet proberen te proppen, maar je lekker thuis op de bank kunt blijven zitten. Dat je eindelijk die 34 weken mijlpaal bereikt en je je positie-mantelpak aan de wilgen kunt hangen. Je hebt allerlei plannen voor je zwangerschapsverlof. Eindelijk heb je namelijk de tijd om series te bingewatchen, je hele huis te soppen, of leren cupcakes te bakken. En als de baby er eenmaal is, kun je er drie maanden lang mee naar infant-yoga, ga je iedere dag anderhalf uur joggen met je sportwandelwagen en bovendien ga je ook enorm succesvol leren Pinteresten. Ideeën genoeg! Toch jammer dat er in de praktijk vaak weinig van terecht komt…
Dit zijn de dingen die je zogenaamd allemaal zou gaan doen tijdens je ‘babyvakantie’. En de reden waarom dat er dus gewoon helemaal niet van komt:
- Uitslapen. Zaaalig, eindelijk tot 10 uur in je nest blijven liggen en daarna lekker rustig douchen en ontbijten. Kreeg je het maar voor elkaar. Door die dikke pens kun je niet meer lekker liggen en bovendien moet je iedere vijf minuten piesen. Jij zit dus gewoon, net zoals elke dag, om 06.00 uur aan de ochtendkoffie.
- Grote schoonmaak houden. Heb je eindelijk tijd om zelfs de plinten te poetsen, krijg je het niet eens meer voor elkaar om door je knieën te gaan. En bovendien ben je na een halve meter stofzuigen al uitgeput.
- Met vriendinnen afspreken. Helaas zitten die dus allemaal wel gewoon op kantoor. Dat wordt dus in je eentje cappuccino’s drinken in de stad.
- Series bingewatchen. Je had je zo verheugd op al die afleveringen House of Cards en Bloodline. Maar na drie dagen in je huispak op de bank, ben je het wel zat. Je hebt vierkante ogen van het tv kijken en die kop van Kevin Spacey begint je te irriteren.
- Uitgebreid koken. Je zou je heer gemaal iedere avond opwachten met een sexy schortje om je bolle buik en een drie gangen menu op tafel. Maar dat gaat hem dus niet worden. Twee uur sloven boven een heet fornuis, terwijl je al last hebt van hormonale zweetaanvallen is gewoon geen optie. Hij neemt maar Chinees mee.
- Shoppen. Maar, waarom eigenlijk? Je hebt al een kast vol babykleren en van kleding kopen voor jezelf word je nu alleen maar depressief. Bovendien krijg je na vijf meter lopen al een harde buik, dus sta je bij iedere lantaarnpaal te hijgen als een oud postpaard.
- Seksen. Je had je echt voorgenomen om je vent iedere avond woest te bespringen. Maar na weer een slapeloze nacht door je rondschoppende baby, moet je er gewoonweg niet aan denken.
- Een bevallingsplan schrijven. Dat heb je namelijk stiekem in de tweede maand al gedaan. En nu moet je eerlijk gezegd even helemaal niet aan die bevalling denken.
- Een zwangerschapsfotoshoot laten maken. Want waarom zijn andere vrouwen blijkbaar altijd prachtig sereen zwanger en zie jij er in je achtste maand al uit als een gestrande walvis?
- Genieten. Nu kan het nog, genieten van de rust. Genieten van die bolle buik. Genieten van al die vrije tijd. Maar fuck dat, je bent het zat. Kom maar door met die baby!
- Slapen als de baby slaapt. Jahaaa, je wéét dat je ook je ogen dicht zou moeten doen als de kleine een dutje doet. Maar dat is zo zonde! Je zou dan namelijk ook kunnen stofzuigen/Pinteresten/afwassen/koken/Facebooken/cupcakesbakken/WhatsAppen/plinten poetsen… Alles wat je voor de baby dus niet gedaan hebt, zeg maar.
- Met je baby lekker de stad in. Tuurlijk, dat zou je gewoon ‘even’ doen. Maar nu dat kind er is, lijkt een tripje naar het eind van de straat al zo ongeveer onmogelijk. Voor je goed en wel je luiertas hebt ingeladen, kind hebt aangekleed en ingesnoerd en de kinderwagen uit hebt weten te klappen, ben je drie uur en zes stressaanvallen verder. Laat maar.LEES OOK: Voor alle kersverse ouders… Het gaat weer voorbij!
- Sporten. Hartstikke leuk ja, dat postnatale yoga-klasje. Alleen is op je kop gaan staan met een rits hechtingen in je doos gewoon niet heel fijn.
- Een weekendje weg. Want je bent toch vrij en je baby neem je gewoon lekker mee. Geen probleem. Dus wel. Want hij slaapt niet. En hij weigert de fles. En eigenlijk wil je hem niet in zo’ reiswieg laten slapen. En wat nou als ze daar geen flessenwarmer hebben? En dan moet je wel twee héle uren in de auto. Stel je nou voor dat ‘ie onderweg honger krijgt? Nee, je blijft gewoon lekker thuis.
- Uit eten met je man. Terwijl oma op de baby past. Eh…echt niet! No way dat jij je baby langer dan een half uur alleen laat. Een tripje naar de MacDrive, dat red je nog net, maar drie uur tafelen in een restaurant? Dacht het niet.
- Shoppen. Vergeet het maar. De aanblik van je nieuwe lijf in het onvergeeflijke pashokjeslicht is gewoon teveel. Die positiejeans blijft voorlopig gewoon nog even in de kast liggen.
- Series bingewachten. Kevin Spacey is namelijk moeilijk te verstaan, als je met een kramperige baby in een draagdoek urenlang rondjes door de kamer hupst.
- Genieten. Tuurlijk, echt, helemaal geweldig, die baby. Maarre…iedere dag high van geluk op die roze wolk? Nee dus. Moeder zijn van een newborn is soms gewoon best wel heftig.
- Je niet gek laten maken. Dat doe je namelijk wel. Omdat íedereen iets over je baby te zeggen heeft. En over hoe jij het zou moeten doen. Probeer dat maar eens van je af te laten glijden als je vol zit met hormonen.
- Je baby altijd leuk aankleden. Je hebt tenslotte niet voor niets al die hippe pakjes gekocht. Toch? Tja, het is al gauw niet meer grappig als je je baby net in een matching outfit hebt gehesen en hij kotst wéér alles onder. Lange leven de flanellen boxpakjes.
- Iedere dag douchen. Haha, grappig. Je bent na de geboorte van je baby al blij als het
één keer per week lukt. - Drie keer per dag kraambezoek ontvangen. Dat leek je nou zo gezellig, al dat bezoek. Eenmaal net bevallen kun je al die mensen wel weg kijken.LEES OOK: Twee weken verlof is genoeg voor de powervrouw.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.