21 Dingen die je heel vaak denkt als je net een baby hebt

Dat je moe bent en of je misschien even mag uitchecken. En ook dat je het nog een beetje leuk moet gaan vinden. Deze dingen denk je heel vaak als je net een baby hebt.

Nu ik net moeder ben geworden van Nora (5 weken), denk ik heel vaak dingen die elkaar totaal tegenspreken. Met zo’n minihoofdje op m’n schouder en een babyneusje zacht snuivend in mijn nek, wil ik dat de tijd stopt. Heel lang. Maar tijdens de lange kramp-uren en onvermijdelijke regeldagen kíjk ik haar bijna groter, in gedachten bijna smekend om een antwoord op die ene vraag: wat is er dan?! Er gaat, kortom, nogal wat door je hoofd als je net een baby hebt. Zoals dit.

Lees ook: Een nachtzuster om jonge ouders in de eerste weken hun rust te geven… Willen we dat?

1. Ik ben moe
Als je een nacht met twee keer drie uur slaap, onderbroken door een halfuur voeden en nog eens een kwartier wiegen / schommelen / zingen / rondjes lopen tegenwoordig een goede nacht noemt, kom je op slaapgebied nogal wat tekort. Gevolg: een nieuwe vorm van vermoeidheid doet z’n intrede in je leven. Een vorm die je nog niet kende. Van het soort dat maakt dat je gewoon staand tegen een muur drie minuten slaap kunt inhalen.

2. Ik heb dus een huilbaby
Het geluid van een huilende baby is ingenieus bedacht door moeder natuur. Het is namelijk niet te negeren. Nog geen twee minuten. Het gaat overal doorheen en als je kind tien minuten huilt, word je al stapelgek. Kun je nagaan wat er gebeurt op zo’n befaamde regeldag of andere baaldag van je kind. Dan ga je denken dat je dus een huilbaby hebt. En daarna ga je van pure ellende zelf meedoen.

3. Niet hoesten AUB!
Dacht je van tevoren dat je een überrelaxte moeder zou worden, die keihard meezingend met je favoreite Spotify-lijst rondom de box zou gaan stofzuigen als je kind daar lag te slapen, want hé, daar zou-ie wel aan wennen. In de praktijk denk je als je man het waagt om in de tuin te hoesten: Stil! Nu!

4. Ik heb maar twee handen, hè
Je zou graag die superwoman zijn die met één arm haar kind troost, met de andere een biologisch verantwoorde fruithap voor haar peuter in elkaar draait en ondertussen met haar voet de vaatwasser leegruimt en ook nog even een wasje draait. Maar helaas, dat ben je niet. Want je hebt maar twee handen en die heb je meestal nodig voor één babygerelateerde bezigheid.

5. Als ik dat gisteren had geweten…
Op zo’n dag dat je kind alleen maar huilt, jij de nacht ervoor tweeënhalve minuut hebt geslapen en je bovendien koorts hebt van de stuwing, denk je soms dat dit dus je nieuwe leven is. En het nooit meer anders gaat zijn. Allerlei rationele geruststellingen van je man ten spijt. Maar gelukkig komt er altijd de dag erna, waarop je baby wat verloren slaap inhaalt, toch geen huilbaby blijkt te zijn en jij denkt: als ik dit gisteren had geweten…

6. Stop de tijd
Noem het gerust sereen, zoals je met je pasgeboren mini-baby tegen je aan zit. Dat heerlijke babyluchtje opsnuivend, met je vinger strelend over dat onwaarschijnlijk zachte velletje, starend naar het meest perfecte gezichtje dat je ooit hebt gezien. Je denkt maar één ding: stop de tijd. Nu.

7. Fast forward graag
Drie maanden. Het staat er echt, op die pseudo-medische internetsite waar je wanhopig googlend op ‘wat te doen bij kramp?!’ op uit bent gekomen. En dan is het ook nog een soort van geruststellend bedoeld: na drie maanden is het meestal over. Dat voelt als een onmogelijke eeuwigheid en dus wil je nog maar één ding; fast forward.

8. Vijf uur geslapen. Topnacht!
Vroeger – in wat nu als een ander leven voelt – sliep je weleens acht uur. Achter elkaar. En dat vond je dan best normaal. Nu noem je het een topnacht als je vijf uur achter elkaar hebt geslapen en voel je je de hele dag als herboren.

9. De Tweede Kamer… Wat was dat ook alweer?
Er was een tijd dat je jezelf zonder knipperen ‘geëngageerd’ zou hebben genoemd. Je wist wat er speelde in de wereld, je volgde nieuws en politiek en daar vond je ook nog iets van. Niet zomaar iets onzinnigs, maar iets gefundeerds, waar je echt over had nagedacht. Nu hoor je op het journaal de term ‘Tweede Kamer’ vallen en denk je echt een paar seconden: wat was dat ook alweer?

10. Dan maar geen appels / cola / toetje / melk
Er stond een tripje naar Albert Heijn op je to do-lijst en je was ook echt van plan om te gaan, maar toen besloot je kind om eerst gezellig een paar uur te krijsen, zichzelf daarna vier keer onder te poepen en vervolgens op je arm in slaap te vallen en tegen de tijd dat de toch ruime openingstijden van de plaatselijke supermarkt erop zitten, heb jij je er allang bij neergelegd dat je die dag geen bananen, kokosmelk of zoute drop in huis gaat halen.

11. Ik ben dus een slechte moeder
Omdat je je baby niet stil krijgt. Of niet doorhad dat-ie een vieze luier had. Of hopeloos faalt op de R van reinheid. Of door een van die talloze andere punten waarop je veel te kritisch bent voor jezelf. Je gaat soms denken dat je een heel slechte moeder bent. De slechtste moeder op aarde misschien wel. Maar dat ben je niet. Je bent juist een topmoeder, want je kinderen leven nog en zien er best gelukkig uit en krijgen op gezette tijden ook nog weleens wat te eten.

12. Vroeger was ik heel normaal
Dit denk je waarschijnlijk in situaties waarin je als een junk aan een flesje Zwitsal staat te snuiven en het benoemt tot de lekkerste geur ooit. Jep, vroeger was je normaal, maar nu heb je een kind en heeft normaal een heel nieuwe betekenis gekregen.

13. Misschien ben ik hier wel niet voor gemaakt
Je kreeg massa’s moedergevoel geleverd bij je kind en qua hechting zit het ook allemaal extreem snor, maar toch, als je het soms even niet meer weet allemaal komt er zo’n gedachte op in de trant van: misschien ben ik hier niet voor gemaakt. Als je echt niet weet waarom je kind niet gaat slapen, als je het na zes uur lang clustervoeden even verminderd leuk vindt of als je op anderhalf uur slaap gewoon niet zo lekker functioneert. Is heel normaal. Gaat ook weer over (ooit).

14. Alweer?!
Jij mag dan vinden dat het na vijf doorgelekte poepluiers wel even genoeg is geweest voor vandaag, je baby heeft lak aan dat soort beredeneringen. Die gooit er gewoon luier zes, zeven en acht achteraan. En jij maar omkleden, jezelf verbazend over de hoeveelheid poep die zo’n minibaby kan produceren.

15. Wat. Is. Er. Dan.
Dit denk je heel vaak. Echt heel vaak. En je gaat het ook hardop vragen aan je baby. Wat natuurlijk enorm niet zinvol is, maar ergens blijf je toch hopen op het antwoord.

16. Dit komt nooit meer goed
Eén blik in de spiegel is genoeg om tot de conclusie te komen dat je nieuw gevormde babyrol, overblijfsel van je zwangerschapsbuik, never nooit meer gaat verdwijnen. Waardoor je prézwangerschapsbroek van geen kant past en je toch maar weer je XL-zwangerschapsjeans uit de kast hebt getrokken. Waarin je aanzienlijk gegroeide kont ook nog eens extra groot uitkomt.

17. Ik ben geen koe
Ook zoiets wat je misschien zelfs wel hardop tegen je kind gaat zeggen. Die je lurkend aan je tiet met grote ogen aankijkt en er het zijne van denkt. Want ja, het is al de achttiende voeding vandaag. Dus?

18. Kan ik heel even uitchecken?
Soms wil je gewoon even zijn in een kamer met volledige rust en stilte, waarin er geen baby in je oor huilt en peuter aan je been jengelt. Gewoon, heel even uitchecken. Desnoods een paar minuten.

19. Ik moet nog zoveel doen
Dit is een veel voorkomende doch foute gedachte. Want ja, in theorie zou het leuk zijn als je eraan toe zou komen de vloer eens helemaal in de olie te zetten, de ramen van binnen en buiten te lappen en eindelijk weer eens sociaal te doen bij je hoogbejaarde en een beetje eenzame buurvrouw. In de praktijk heb je een kind en beperkt het aantal dingen dat je echt móet doen zich tot het in leven houden van you en mini-you.

20. 14 uur? Wanneer is dat gebeurd?!
Je keek op de klok en het was 7.28 uur. Je knipperde twee keer met je ogen, deed wat aan babyverzorging en -voeding en het was ineens 14 uur. Wat is er in de tussentijd is gebeurd? Geen idee. Hoe mensen het voor elkaar krijgen voor de middag te douchen en aan te kleden? Nog veel minder idee.

21. Ik ben zo achterlijk idioot enorm gelukkig
Ja, je hebt wallen tot aan je schenen en je buik is ook weleens strakker geweest, maar hé, who cares? Want dan komt het moment dat je je ineens zo idioot enorm gelukkig voelt. Gewoon, omdat je toevallig het allerleukste, -mooiste en -liefste kind van de wereld hebt gekregen.

Lees ook: 11 Tips waar ik wél iets aan had toen ik net moeder was.