17 plannen die ik had voor het moederschap die faliekant zijn mislukt

Janneke had zich van alles voorgenomen vóór ze moeder werd, maar nu de kinderen er zijn moet ze concluderen: er is bar weinig terechtgekomen van alle goeie voornemens. Deze 17 plannen voor het moederschap zijn faliekant mislukt.

Lees ook: 7 dingen die mijn moeder wel had mogen vertellen over het moederschap

1. Alleen maar houten speelgoed kopen. Wist ik veel dat je dan de rest van je leven alleen maar droog brood kon eten. Een houten regenboog bijvoorbeeld kost bijna zestig piek en wordt net zo hard in de hoek gesmeten als al het andere speelgoed, want waar heb je een houten regenboog voor nodig? Er zitten geen knopjes op en een touchscreen heeft-ie ook al niet. Conclusie: houten speelgoed koop je voor jezelf, niet voor je kind en als ik dan toch iets voor mezelf koop, doe dan maar een leuke nieuwe tas – een met een kinderslot, waar precies mijn telefoon en een noodvoorraad chocola in passen en waar ik me dan af en toe mee terugtrek in een hoekje. Terwijl de koters zich vermaken met houten lepels uit de keukenla.
2. Ze niet laten rondlopen met een snotneus. Wat waren dat toch voor een lakse ouders? Tot ik erachter kwam dat het afvegen van een snotneus bijna net zo’n ramp is als tandenpoetsen en je dan bovendien de hele dag nergens anders meer aan toekomt, met het risico dat de buren je verdenken van kindermishandeling. Missie opgegeven en zelf een lakse ouder geworden.
3. Een strenge vorm van hygiëne betrachten. Toen wist ik nog niet dat ze het liefst de halve dag de zolen van hun schoenen aflikken. Enter nieuw levensmotto: bacteriën zijn goed voor de weerstand.
4. Ze niet te pas en te onpas voor de tv zetten. Maar hallo, soms moet je jezelf weer even horen denken. En dat gaat zoveel beter met opdringerige kinderdeuntjes op de achtergrond.
5. Geen iPad kopen vóór ze twaalf zijn. Nu overweeg ik er twee aan te schaffen voor hun tweede verjaardag.
6. Ze veel fruit en groenten geven. Dat probeer ik wel eens, maar meestal geven ze het gewoon terug.
7. Ze voorlopig geen vlees laten eten. Ongezond en zo en zielig voor de dieren, maar weet je wat ook heel zielig is? Kinderen die helemaal geen eten binnenkrijgen. En laat vlees nou het enige zijn wat er wél in gaat als koek.
8. Ze niet laten rondlopen met vlekken in hun kleren. Hahaha, dacht ik dat echt?
9. Streng zijn. Probeer ik ook wel eens, maar de helft van de tijd schiet ik in de lach, vooral als ze heel hard met me mee nee schudden, met hun vingertje gaan zwaaien en het dan toch doen. Tot zover mijn autoriteit.
10. Altijd consequent zijn. Ik ben wel altijd consequent in niet altijd consequent zijn.
11. Gewoon blijven sporten. Deed ik voorheen zo’n vijf keer per week, tegenwoordig zo’n vijf keer per jaar. Maar goed, schaken is ook een sport, zeggen ze, dus puzzelen ook, toch? En vergeet dat dreumesheffen niet.
12. Regelmatig seks hebben tussen de bedrijven door. Prachtig voornemen, al zeg ik het zelf, maar er zijn altijd zoveel bedrijven en zo weinig tussendoor.
13. Gewoon alles blijven doen wat ik voorheen deed. Maar… hoe dan? Dit concept heb ik onvoldoende doordacht van tevoren.
14. Cool blijven. In de zin van dat je weet wat cool is op dat moment en dat dan heel nonchalant toevallig ook doet alsof het per ongeluk is omdat je zo cool bent. Maar moederschap is gewoon niet cool. Sorry, hip gestylede moeders met dito gestylede kinderen op de arm bij wijze van accessoires – wij weten allemaal dat jullie straks weer opgedroogde spaghettisaus van de grond lopen krabben, dus ons houd je niet voor de gek.
15. Op tijd op afspraken verschijnen. Ook een prima voornemen, maar ik heb ’m iets aangepast in: überhaupt op afspraken verschijnen.
16. Ze niet laten huilen. Maar wacht even, baby’s huilen gewoon! Of je ze nu vasthoudt of niet, troost of niet, eten geef of niet. Soms helpt er geen lieve moedertje aan en jij dus ook niet. Trouwens, tegenwoordig huilen ze vaak zat om mijn aandacht te trekken of omdat ze iets willen wat niet mag. En dan ben ik natuurlijk onvermurwbaar. Zie punten 9 en 10.
17. De huiskamer enigszins speelgoedvrij houden. Ruim alles netjes op, geef je kinderen twintig seconden en je kunt weer van voor af aan beginnen. Vast heel boeddhistische bezigheidstherapie, maar ik heb er het geduld niet voor. Dus als je me zoekt: ik zit achter die stapel Duplo.

Lees ook: Wat ik graag had geweten vóórdat ik moeder werd

Ook leuk: Een kleuter aankleden. Femke wordt er iedere ochtend weer GEK van

Janneke Jonkman

Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.