17 dingen waar je heel erg onzeker van wordt als moeder

Dat iemand anders je kind wel stil krijgt en jij niet. Of elke vraag die begint met ‘kan- ie al…’. Van deze dingen word je als moeder erg onzeker.

Toen mijn zoon (nu ruim 1,5) er net was, had ik echt geen idee hoe hij werkte. Ik deed maar wat en gokte vaak op ‘honger’ als-ie huilde, want dan was hij tenminste stil. Na een paar weken zat ik te app’en met een oud-collega die een maand of drie eerder haar eerste kind had gekregen. Toen ik zei dat ik het echt lastig vond om te ontdekken wat Casper nou precies wilde als hij huilde, app’te zij doodleuk terug dat je dat toch heel makkelijk aan het huiltje kon horen. Althans, zij wel. Inmiddels denk ik: dan huilde haar kind vast in volzinnen als ‘geef me eten’ en ‘laat me slapen’, maar destijds werd ik enorm onzeker. Waarom kon ík niet gewoon aan mijn kind horen wat er aan de hand was? Zat het allemaal wel goed met de hechting, was ik wel een goede moeder? Omdat je onzekerheid nou eenmaal gratis bij het moederschap krijgt geleverd, hier nog 17 dingen waar je heel erg onzeker van wordt.

Lees ook: Wat je niet begrijpt als je nog geen moeder bent

1. Dat je je huilende baby gewoon echt niet stil krijgt en dat het iemand anders dan wel binnen twee minuten lukt.

2. Dat je zus / nicht / buurvrouw / collega 6,5 liter kolft uit één borst en jij met moeite 100 cc uit twee. En dat je dan dus denkt dat je kind chronisch te weinig melk krijgt, terwijl je best weet dat het zo niet werkt.

3. Dat je tegen iemand zegt dat je het zo druk hebt met je kind en dat je, als diegene vraagt waarmee dan, echt geen antwoord kunt bedenken, omdat alles wat er in je opkomt zo ontzettend mutsig klinkt.

4. Dat je het soms echt niet leuk vindt om moeder te zijn. En dat terwijl je zo graag een kind wilde. En iedereen zegt dat je ervan moet genieten.

5. Elke willekeurige vraag die begint met ‘kan-ie al…’ en die je met nee moet beantwoorden, terwijl je weet dat het op zichzelf heel normaal is dat een vijf maanden oude baby niet achterstevoren het alfabet kan opzeggen, of zoiets.

6. Dat letterlijk iedere wandeling met je peuter eindigt met een driftig trappend en krijsend kind, dat jij onder je arm mee naar huis vervoert.

7. Dat iemand anders terloops opmerkt dat je kind zo groot / klein / druk / rustig / slaperig / wakker is en je je dan blijft afvragen of dat nou goed is of niet.

8. Dat je vertelt dat je werkt en dat een andere moeder dan zegt: ‘Ik zou het niet kunnen, hoor, mijn kind missen.’ En dat je je dan dus een slechte moeder voelt omdat jij dat wel kan, en het ook nog leuk vindt om te werken.

9. Dat je heel slechte eigenschappen in jezelf ontdekt. Zoals het vermogen om, weliswaar zonder het te laten merken, boos te worden op een kleine baby, omdat jij even niet meer tegen het gehuil kunt.

10. Dat je het helemaal niet leuk vindt om zelf naamslingers te maken of dekentjes te haken of dagenlang traktaties in elkaar te knutselen, terwijl, als je Pinterest mag geloven, zo’n beetje iedere andere moeder dat wel doet.

11. Dat je peuter op een verjaardag gewoon zijn eigen drukke zelf is en enthousiast schreeuwend rondjes rent en dat andere mensen dan gaan zeggen: ‘Jeetje, wat ben jij makkelijk.’ Waarmee ze eigenlijk ontaard bedoelen. Of asociaal omdat je er niks van zegt.

12. Dat een andere moeder zegt dat ze het woord ‘nee’ altijd vermijdt in de opvoeding, maar dat ze liever uitlegt waarom iets niet mag. Terwijl jij ongeveer 63 keer per dag nee tegen je kind zegt. Of schreeuwt.

13. Dat je peuter pertinent alles wat groen is weigert te eten en vooral leeft op boterhammen met appelstroop en bekers diksap. En dat je dan denkt dat je zijn gezondheid voor altijd verpest.

14. Dat je baby soms maar twee standen lijkt te hebben: huilen of drinken. Terwijl andere baby’s ook gewoon een uur voor zich uit liggen te staren in de box ofzo.

15. Dat je op de reünie van je zwangerschapsclubje de enige bent die nog in een zwangerschapsbroek loopt, terwijl de rest allang terug is op haar oude gewicht of of – ‘Ja, haha, de borstvoeding, hè’ – nog minder.

16. Dat je helemaal niks aan je kind hebt gemerkt, en dat-ie dan toch een dubbele oorontsteking blijkt te hebben. En dat je je dan een heel ontaarde moeder voelt.

17. Dat andere moeders precies lijken te weten hoe hun baby werkt en jij eigenlijk geen idee hebt en maar gewoon wat doet.

Elke week een fijn mailtje van ons?
[wysija_form id=”6″]