17 Dingen die je óók gaat voelen als je net een baby hebt

02.12.2015 05:00


Natuurlijk, je bent subiet de gelukkigste vrouw op aarde zodra je die kleine smurf in je armen sluit. Maar er komen heel wat meer emoties kijken bij het moederschap. Soms voel je je namelijk ook eenzaam, dik en uitgeblust. Of ineens dolverliefd op je man.

Schuldgevoel, dat had ik waarschijnlijk het minst verwacht toen Casper werd geboren. En dan om de meest vreemde dingen. Het idee dat ik ooit in de verre toekomst weleens een keertje boos op hem zou kunnen worden, bijvoorbeeld. Ik nam me dan ook ter plekke voor om dat nooit te doen. Een voornemen dat ik inmiddels heb verbroken, al vind ik het nog steeds moeilijk. Maar ik zag ook niet aankomen hoe het voelt om écht, écht moe te zijn, hoe andermans kinderleed binnenkomt als je een baby hebt en hoe veel je ineens van je man houdt. En ik wist niet hoe eenzaam je je midden in de nacht kunt voelen, als de hele wereld slaapt en jij in een donkere babykamer een krijsende baby smeekt om nu gewoon even stil te zijn. Overigens realiseerde ik me pas later dat er horden ouders midden in de nacht in zo’n zelfde donkere babykamer zitten. Echt, stuur er gewoon wat app’jes uit om drie uur ’s nachts, wordt het nog gezellig ook. Sowieso is gedeelde smart halve smart, daarom hier nog veel meer dingen die je ook gaat voelen als je net moeder bent geworden (en echt, het is allemaal volkomen normaal).

Lees ook: Wat je echt niet meer gelooft dat er in je kraamtijd allemaal gebeurde.

  1. Moddervet

Dat je seconden na de komst van je kind niet in je skinny jeans past, dat had je nog wel verwacht. Maar dat je drie weken later nog niet verder komt dan je zwangerschaps-tregging, is wel even een tegenvaller. Bovendien valt het, nu je buik een lege slobber is in plaats van een trotse voetbal, pas op hoe dik je kont eigenlijk is geworden. En dan je armen, hoe komen die zo zwabberig?! Het is duidelijk: dit komt natuurlijk nooit meer goed.

  1. Moe in het kwadraat

Nachtvoedingen, slaapgebrek – natuurlijk wist je dat het er allemaal bij hoort, want jij bent niet onvoorbereid aan dit hele avontuur begonnen. Alleen kon je niet vermoeden dat moe écht allerlei nieuwe definities krijgt als je eenmaal een kind hebt. Zo weet je soms echt niet hoe je het komende uur wakker moet doorkomen en heb je levensechte visioenen van hoe je gewoon in slaap valt bovenop een boterham ofzo. Onthoud: het is een fase. Duurt hooguit eh… Achttien jaar.

  1. Totaal onbegrepen

“Gaat het wel goed? Je hebt al een uur niet geantwoord!!” app’t je kinderloze vriendin als je even – zeg, een dag of twee – geen tijd hebt gehad je berichten te beantwoorden. Snápt ze dan niet dat jij tegenwoordig al blij bent als je drie minuten kunt douchen en dat je telefoon ergens onderaan je prioriteitenlijst bungelt?! (Nee, dat snapt ze niet. En dat kun je haar niet kwalijk nemen, want tot voor kort snapte jij dat ook niet.)

  1. Wanhopig

Op z’n buik dragen, juist rechtop houden, de draagdoek, de KipKep, Infacol, osteopaat – er is weinig dat je nog niet hebt geprobeerd in de strijd tegen de krampjes en toch blijft je baby maar huilen. De wanhoop nabij doe jij weinig anders meer dan sussen en googlen, beide zonder veel effect. Behalve dan dat je je het apezuur schrikt van de zogenaamde geruststellende mededeling ergens op internet dat het vanzelf overgaat, meestal na een maand of drie. Een maand of DRIE?! Je vindt drie uur al lang. En drie minuten ook.

  1. De grootste kneus op aarde

Voordat je moeder werd – en nu nog steeds, maar dat is even naar de achtergrond verdwenen – was je ongetwijfeld de beste jurist van kantoor, de liefste juf van de school of de succesvolste accountmanager uit het hele sales-team. Je wist, kortom, wat je deed. Helaas telt al die ervaring niet als je ineens een baby hebt om voor te zorgen. Dan ben je gewoon de grootste kneus die er bestaat en moet je álles leren. Waarbij je eerst waarschijnlijk alles fout doet. En dat is oké.

  1. Extreem overbezorgd

Je kunt bijna niet toekijken als je man met de kersverse baby in z’n armen de trap afloopt. De leuning, lieverd, de léúning! En hoor je dat de buurman van drie huizen verderop een koortslip heeft, dan sluit jij hermetisch ramen en deuren, ook als er net een hittegolf aan de gang is. In alles zie je een levensgevaarlijke bedreiging voor je baby. Terwijl je vroeger toch zo normaal was.

  1. Vertwijfeld

‘Waarom wilde ik dit ook alweer zo graag?’ ‘Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?’ Schrik niet als deze gedachten ineens door je hoofd schieten. Het is echt normaal dat je niet 24/7 stralend door het leven gaat. Een baby is heerlijk en geweldig, maar ook intensief en soms gewoon een huilend blok aan je vermoeide been. Alleen zegt niemand dat van tevoren tegen je. Spreek het voor de lol eens uit, je zult verbaasd zijn hoeveel medemoeders begrijpend knikken.

  1. In de steek gelaten

“Nou doei, ik ga naar voetbaltraining!” roept je man vrolijk op woensdagavond, terwijl hij zijn sporttas over zijn schouder slingert. Jij staart slechts verbijsterd terug. Voet-bal-trai-ning? Hoezo?! Hij snapt toch wel dat hij thuis nodig is om flesjes uit te koken, spenen te ontsmetten, voedingskussens aan te dragen en de afstandsbediening aan te geven zodat jij kunt zappen tijdens de zoveelste borstvoeding? Als de deur achter hem is dichtgevallen, heb je zin om een potje te huilen omdat hij je gewoon in de steek heeft gelaten. (Vrees niet, ook dit gaat over.)

  1. Mama, ik houd steeds meer van jou

Als je het geluk hebt dat je ouders nog leven en dat je prima met ze overweg kan, krijgt die goede band ineens een nieuwe laag. Want na al die jaren waarin je heus wel wist dat je ouders fan van je zijn, weet je nu pas hoeveel ze écht van ze houden. Omdat jij nu pas weet hoeveel je van een kind houdt. En dus houd je subiet nog meer van je ouders.

  1. Kwetsbaar

Er was een tijd dat je al backpackend door Zuid-Oost Azië lachend op een krakkemikkige veerboot stapte waar de zeewaardigheid niet bepaald vanaf straalde en waar het aantal stokoude reddingsvesten ongeveer gelijk was aan één procent van het aantal passagiers. En dat noemde je dan een avontuur. Tegenwoordig slaap je al slecht als de eerste gladheid wordt aangekondigd, geplaagd door visioenen dat je van de weg slipt, zwaargewond raakt, gehandicapt, of nog erger… En het idee dat je kind dan achterin zit, daar moet je al helemaal niet aan denken, want dan ga je nooit meer de deur uit.

  1. Moeder aller kinderen

Natuurlijk sms’te je ook voor je een kind had braaf mee om UNICEF te steunen, maar nu je moeder bent, lopen de tranen al over je wangen bij de gemiddelde brood-reclame. Bij beelden van zielige kindertjes in ontwikkelingslanden maak je het volledige saldo van je spaarrekening over en als je hoort over kleuters die geen sinterklaas-cadeaus krijgen, ren je met je creditcard in je hand naar de speelgoedwinkel. Want eigenlijk zijn alle kinderen een beetje van jou nu je moeder bent.

  1. Geïrriteerd

Als je bij slechts het geluid van die $^*!-speen die weer eens op de grond valt al zin hebt om een potje hartgrondig te vloeken, weet je dat je irritatie-grens een tikkie naar beneden is gezakt. Gebrek aan tijd en slaap werken nou eenmaal niet lontjesverlengend.

  1. Megatrots

En dan gaat ineens het besef door je hoofd dat je dus wel gewoon even een kind (een kínd!!) op de wereld hebt gezet. Met een bevalling en alles. Jezus, ben jij even trots op jezelf.

  1. Erbij

Was de wereld van de moeders voorheen een plek waarin jij via je zus of vriendin weleens een inkijkje kreeg maar waarbij je verder vooral de kinderloze buitenstaander was, nu je zelf zo’n leuke junior hebt, hoor je er ineens bij. En zo voelt dat ook echt. Je kunt meeknikken en meepraten en bovendien voel je je enorm volwassen.

  1. Eenzaam

Terwijl iedereen slaapt, zie jij de oplichtende cijfers van de digitale klok tergend langzaam vooruit springen. 3.02. 3.03. 3.04. Je huis, de straat, je leven – alles is doodstil en donker en voor je gevoel ben je de enige op de hele wereld die niet gewoon in bed ligt. In plaats daarvan loop jij het 651e rondje door de babykamer, met één hand googelend op ‘wat te doen bij krampjes’ en voel je je – ondanks de aanwezigheid van je baby – Heel Erg Alleen.

  1. Opgejaagd

Slaapt je baby drie minuten, dan moet je én douchen én de hond uitlaten én kolven voor een voorraadje én stofzuigen én hoognodig weer eens iets op Facebook plaatsen. Uiteraard word je baby al wakker als net met één teen onder de douche staat (er is namelijk de ongeschreven regel dat de tijd die je kind slaapt omgekeerd evenredig is aan de lengte van je to do-lijst), waarna al het andere blijft liggen en jij continu rondloopt met het gevoel dat je nog 533 dingen moet doen (wat trouwens niet zo is. Het in leven houden van een baby is een dagtaak op zich, alles wat je verder nog kunt doen, is bonus).

  1. Verliefd

Je vond je man waarschijnlijk al erg leuk – aangezien je er een kind mee hebt gekregen – maar ligt die felbegeerde baby eenmaal in jouw of zijn armen, dan ben je plotseling verliefder op hem dan je ooit bent geweest. Met allemaal nieuwe lagen en dimensies, want nu is hij niet alleen meer je man, maar ook de Vader Van Je Kind. Die over allemaal eigenschappen en skills en zachtheid blijkt te beschikken waarvan je het bestaan niet had kunnen vermoeden.

Lees ook: 11 Heerlijke excuses die je kunt aanvoeren als je moeder bent.