17 Dingen die je denkt als je in een babywinkel loopt

20.01.2017 05:00


Dat je subiet nog een baby moet omdat de kleertjes zo schattig zijn en dat je nooit genoeg hydrofielluiers kunt hebben: dit denk je allemaal als je in een babywinkel loopt.

Bekijk ook: Blousejes waar je geen vlekken op ziet

  1. Kijk die mensen op die grote foto’s aan de muur, helemaal schoon en zonder vlekken of piekhaar of scheefzittende kleren. Ze lopen ook nog met een peuter en een smetteloze kinderwagen op een of ander bospad. En die moeder draagt een witte blouse. Een WITTE blouse!
  1. Hoe dóen die mensen dat?!
  1. Nou ja, waarschijnlijk heeft ze die blouse net aangetrokken en staat er tien man omheen om die peuter in bedwang te houden. Anders was die blouse nu besmeurd met jam en snot en modder.
  1. Die moeder ziet er trouwens wel uit alsof ze eigenlijk de au pair is. Van zestien jaar.
  1. Even zien, wat had ik ook alweer nodig? O ja, een kraamcadeautje. Op naar de überlieve minikleertjes. Ik kan wel iets praktisch geven, maar eigenlijk deed ik dat alleen voordat ik zelf een kind had en dacht dat mensen gek werden van alle kleertjes die ze kregen. Nu pas snap ik dat kleertjes krijgen het allerleukst is en dat iets praktisch krijgen altijd een beetje een teleurstelling is, die je niet moet laten merken maar dat lukt eigenlijk nooit echt goed.
  1. Oooo kijk nou, maat 50. Maat vijf-tig. Zo klein. En lief. En baby-ig. Hierbij vergeleken is mijn eigen kind een reus.
  1. Ik denk dat ik ook weer een baby moet. Alleen om ‘m in maat 50 te stoppen.
  1. O, kijk dit schattige pakje! Het is er alleen maar tot maat 74 en mijn kind heeft 80, maar ik moet het hebben dus ik ga gewoon proberen m’n baby erin te proppen want misschien valt het wel heel groot.
  1. Dit zijn trouwens wel heel lieve slofjes. Mijn kind heeft geen slofjes. En het is winter. Ongelooflijk dat mijn kind geen slofjes heeft. Hop, in het mandje.
  1. Naaah, da’s ook toevallig: de hydrofielluiers in de aanbieding! Daar kun je er nooit genoeg van hebben.
  1. Hé, een babyboek van Nijntje. Ik heb nog geen babyboek. Ik zou echt een babyboek moeten beginnen, want straks is m’n kind tien ofzo en heb ik de babytijd nooit bijgehouden. Dat zou echt zonde zijn. En zielig.
  1. Mijn man zegt wel dat je ook een gewoon notitieboek kunt nemen, maar dit is veel handiger, want hier staan alle weken als voorgedrukt. Moet ik wel een beetje terugdenken, maar dat lukt wel en het is altijd nog beter dan niks. En hij is maar dertien euro. Koopje.
  1. Nu heb ik nog steeds geen kleertjes in maat 50 uitgezocht. Wat is eigenlijk een normaal bedrag voor een kraamcadeau? Ik zie wel een lief setje, maar dat is dertig euro en het is al zo’n dure tijd met kinderopvang enzo.
  1. Ach wat, ik doe het gewoon. Het is te schattig voor woorden en ik wil ook niet met een lullig cadeautje aankomen.
  1. Wat is dit? O, een matras dat helpt om wiegendood te voorkomen. Shit, ik heb dat niet. Ik heb een gewoon matras. Straks gaat mijn kind dood aan wiegendood en dan komt het alleen maar doordat ik geen 120 euro aan een matras wilde uitgeven.
  1. Ik moet ook zo’n matras. Ik moet VANDAAG NOG zo’n matras.
  1. Huh, € 231,85. Hoe kan dat nou? Ik ging alleen maar een kraamcadeautje kopen.

Lees ook: 39 Dingen die ik bij de Action kocht – en waarvan ik er 38 niet nodig had.