15 Dingen die je nooit zou doen tijdens je zwangerschap (maar nr. 9 doet dus iedereen)

Je praat alleen nog maar over baby’s en koopt een belachelijk duur matras, terwijl je dat dus nooit zou doen. Dat doet zwangerschap met je.

Ik vroeg het me echt af: waarom met zestien weken een echo laten maken terwijl je met twintig weken toch wel te horen krijgt wat het wordt? Vond ik wonderlijk. Ooit. Voordat ik zwanger was. Ikzelf zou uiteraard niet aan zo’n pretecho doen, maar gewoon mijn nieuwsgierigheid bedwingen, al zou ik nog zo graag willen weten of we te maken hadden met een blauwe dan wel roze baby. Maar toen werd ik zwanger en vond ik zestien weken al niet te doen. Het was dat het niet met acht weken kon, anders had ik toen al zo’n pretecho geboekt. Het maakte me echt, écht niks uit wat we zouden krijgen, maar ik moest en zou het weten. En zo zijn zijn er wel meer dingen die je uiteraard nóóit zou doen, tot je een tikje hormonaal wordt.

LEES OOK: Het Consultatiebureau is toe aan een make-over! Een voorstel.

1. Drie clubjes
Twijfelde je bij aanvang van je zwangerschap nog of je je überhaupt bij één klasje zou aansluiten, hormonaal als je bent schrijf je je uiteindelijk in voor zowel zwangerschapshaken als prenataal jazzballet en omdat je toch bezig bent ook nog die tweedaagse cursus ‘bevallen in een klankschalenbad’. Je weet immers maar nooit.

2.Alleen maar makkelijke kleren dragen
Je vond er eigenlijk best wel iets van als er weer eens een zwangere vriendin transformeerde in een lopend huispak met makkelijk staartje. Hoezo joggingbroek? Hoezo niet even de stijltang gebruikt en de teennagels lakken? Tot je erachter komt hoe welkom een broek is die je bloedtoevoer niet afknelt en dat teennagels lakken sowieso een mission impossible is.

3. Overal om huilen
Het is niet dat je niet begaan was met zielige vosjes in de Oostvaardersplassen ofzo, maar om nou te zeggen dat je altijd zat te grienen bij de reclame van Natuurmonumenten… Nou, nee. Waarom je tegenwoordig al bijna niet meer naar RTL Boulevard kunt kijken zonder te huilen, is jouzelf eigenlijk ook een beetje een raadsel.

4. Je laten verleiden
Normaal ben je je eigen consumentenbond en knappe verkoper die jou kan verleiden de duurdere variant te nemen van de bank / pannenset / staafmixer die je wilde kopen. Maar nu ben je zwanger dus hormonaal en als iemand de woorden ‘veiligheid’ en ‘baby’ in één zin uitspreekt, begin je al te snikken. En dus laat je je door allerlei verkoopsters honderden euro’s extra aftroggelen voor duurdere matrasjes, autostoeltjes en een ware mat die in de gaten houdt of je baby nog wel leeft.

5. Heel veel rompers kopen
Je meende het echt, de keren dat je je hardop afvroeg hoeveel rompers een baby in vre-des-naam nodig kon hebben. Meestal tegen een vriendin, nicht of zus die hoogzwanger en bevangen door hormonen nog even dat allerschattigste exemplaar had aangeschaft, want ja, ze had er al 127, maar niet zo’n schattige als deze. Jijzelf zou uiteraard normaal doen als je zwanger zou zijn. Ja, jij wel.

6. De hele tijd aan je buik zitten
Je vond het altijd een beetje aanstellerig staan bij anderen, tot je erachter komt dat die buik op een bepaald moment zo kolossaal is dat je of je handen er wel op móet leggen of ze de hele tijd in de lucht moet houden, maar dat staat ook zo mal.

7.De zwangerschapsfotoshoot
Voor je zwangerschap – je weet wel, toen je nog een weldenkend mens was – vroeg je je serieus af waarom mensen zich op hun allerallerdikst zouden willen laten vereeuwigen en die foto’s dan ook nog op canvas printten enzo. Leuk zo’n buik, maar de bijbehorende heupen leken je iets om snel te vergeten. Maar dan is die buik een feit en is het dus niet zomaar een buik, maar je báby en bel je subiet een heel dure fotograaf met veel Pinterest-accessoires om jezelf tonnetjerond te laten vastleggen.

8. Afzeggen
‘Ah oké, dus je bent moe?’ Hoe je ook je best deed om begrip op te brengen, eigenlijk vond je het gewoon bloedirritant als je zwangere vriendin op het laatste moment weer eens een etentje afzei wegens ‘te moe’. Hoezo: te moe? Goeie koffie erin en gaan, toch? Maar toen wist je nog niet dat moe  een nieuwe dimensie krijgt en het al een hele opgave is om naar de keuken te lopen om een reep Tony Chocolonely, laat staan om op drie alcoholvrije cocktails een hele avond te dansen.

9. Clichés oplepelen
‘Ja nou ja, als het maar gezond is, hè.’ Kijk, er is geen speld tussen te krijgen, wat je zoal bij de koffieautomaat allemaal tegen je collega’s staat op te lepelen, maar om nou te zeggen dat je de originaliteitsprijs in de wacht gaat slepen… Nog zo eentje: ‘Maar het is het allemaal waard, hoor’ (terwijl je neongroen ziet van de misselijkheid maar gek genoeg toch in week 21 al negentien kilo bent aangekomen). En dat terwijl je het altijd zo wonderlijk vond dat alle zwangeren precies dezelfde clichés uitkramen.

10. Alleen nog maar over baby’s praten
Je haat jezelf er een beetje om, maar als je eerlijk bent, kun je gewoon geen interesse opbrengen voor de oldtimer van je broer of de eeuwige dieetperikelen van je collega. Baby’s, geboren of ongeboren, daar wil je over praten. Ja, ook jij bent zo geworden. Uiteraard kun je hier niks aan doen en geef je moeder natuur nog maar eens de schuld

11. Waggelen
Ooit dacht je dat het een keuze was, een overdreven dingetje om te laten zien dat je echt heel erg zwanger was ofzo. Daar schaam je je nu een beetje voor. Nu je weet dat lopen als een eend gewoon een wet is voor zwangeren, en echt een charmante wet.

12. Niet sporten
Je had de mooiste ideeën: hardlopen tot week 31, zwangerschapsfitness voor zeer gevorderden, gewichtheffend de bevalling in – met jou en de sport zou het wel goedkomen, die negen maanden. Yeah right. Ergens halverwege maand vier geloof je het wel en bestaat je voornaamste fysieke inspanning uit het opentrekken van een pak roze koeken.

13. Praten over kwalen
Je hoefde het gewoon niet te weten, dat je achterbuurvrouw vocht vasthield of die ene collega van HR enórm last had van maagzuur. Echt, houd het voor je, al die kwalen. Tot je zelf zwanger bent, het maagzuur uit je oren komt en je dat gewoon even moet delen met de verschrikte negentienjarige caissière in de supermarkt.

14. De bevalling vrezen
Ooit zei je dit soort dingen. ‘Ach, zoveel vrouwen hebben het overleefd, dan zal het mij ook wel lukken.’ Of: ‘Ik ga er gewoon onbevangen in en dan zie ik het wel.’ Maar dan zit die baby in je buik en dringt zich steeds nadrukkelijker het besef op dat-ie er ook een keer uit moet en dat er geen ontsnappen mogelijk is en dan app je toch midden in de nacht bibberend je beste vriendin met de mededeling dat je van het hele feest af wilt zien, maar niet weet hoe.

15. Niet bijster gezond eten
Volkorenbrood met iets gezonds als humus of notenpasta, bananenpannenkoekjes en uiteraard zo veel fruit dat je in een soort wandelende vitamine C-tablet zou veranderen. Ongeveer zo zou jouw zwangerschaps-dagmenu eruitzien, had je bedacht. Voordat je zwanger was, dan. Want nu blijken je hormonen te walgen van bananenpannenkoekjes, maar wel heel goed te kunnen leven met van die gele snoepbanaantjes en die übergezonde volkorenbammetjes heb je voor de gelegenheid vervangen door witbrood met duo penotti.

Lees ook: Als je DIT tegen een zwangere vrouw zegt, maak je haar gelukkig.