14 Dingen die iedere borstvoedende moeder denkt (geef toe, ook jij denkt nr. 6…)

Ja hoor, het is het allerallerbeste voor je kind. En dus zit je als een moderne Madonna stralend en wel je kind te voeden. Terwijl je één van deze dingen denkt.

“Borstvoeding”, antwoordde ik vol overtuiging toen de verloskundige ver voor de geboorte van mijn kind vroeg wat ik van plan was de baby in kwestie eigenlijk te gaan voeren. Leek me logisch: goed voor het kind, puur natuur, en ook best lekker makkelijk. Helaas viel dat laatste in de praktijk nog behoorlijk tegen. Hongerig kind met te veel gewichtsverlies, een kolf in huis die qua grootte deed vermoeden dat alle koeien van Flevoland ging melken en bij elke voeding de tandjes op elkaar, me afvragend of ik misschien geen baby, maar een overactieve stofzuiger had gebaard. Maar goed, toen het eenmaal lukte, was het natuurlijk wel heel bijzonder enzo. Meestal.

Lees ook: Als borstvoeding niet lukt (over de krankzinnige druk die je dan voelt).

1. Auw!
“Borstvoeden mag geen pijn doen”, zal iedere rechtgeaarde lactatiekundige je vertellen. Nou, er mag wel meer niet. Maar het gebeurt wel. Want voeden kan – zeker in het begin – gewoon echt een marteling zijn. Als een überschattig piranha-jong met verrassend veel bijt- en zuigkracht je toch al gekloofde tepel vacuüm zuigt, bijvoorbeeld.

2. Ben ik ff goed bezig
Word je soms zomaar ineens door overvallen: trots. Op jezelf. En dat je zo goed bezig bent. Op oerniveau enzo, want meer puur natuur dan borstvoeding vind je het bijna niet. Het is echt heel goed voor je kind en jij, ja jíj, regelt dat gewoon even.

3. Blijf af
Ja, ze zijn prachtig en groot en weelderig en ze doen het geweldig leuk onder je T-shirt. Vindt ook je man. Helaas voor hem. Eén hand in die richting en jij gromt: “AFBLIJVEN!” Die zijn voorlopig voor de baby.

4. Ik stop nooit
Geen gedoe met flesjes en melktorens, want jij loopt zo, hop hop, met je baby de deur uit aangezien je het babyvoedsel gewoon aan boord hebt en nog altijd op juiste temperatuur ook. Is dat even makkelijk (we hebben het hier voor het gemak niet over die enorme luiertas met andere babymeuk die je uiteraard gewoon mee moet slepen, want de ongeschreven regel zegt nou eenmaal dat je altijd minstens vier keer het gewicht van je baby aan spullen moet verhuizen, al ga je alleen maar even naar de supermarkt. Maar dat geheel terzijde). En eenmaal op bezoek / in een restaurant / in het park doe jij niet moeilijk bij een krijsende baby, want die plop je zo aan je tiet. Nog gezellig ook, zo’n snuffelend wezen, zo dichtbij, van jou en van jou alleen. Naderhand valt je kind uiteraard in een verzadigde slaap en terwijl jij vertederd in de kinderwagen kijkt denk je: ik stop nooit maar dan ook nooit meer met die borstvoeding.

5. Ik stop nu
Terwijl je, de pijn van de zoveelste tepelkloof verbijtend, je borsten voor de tachtigduizendste keer met dure, maar ook zinloze crème insmeert, overweeg je ter plekke je voedingsbeha aan de wilgen te hangen. Vooral als je al smerend met je andere hand een krijsende baby moet kalmeren en tegelijkertijd je lekkende rechtertiet probeert te stelpen. Wat was er ook alweer mis met een fles?!

6. Ga je al?
Hartstikke gezellig, kraamvisite. Tot je baby begint te mopperen en je borsten aanvoelen als te hard opgepompte tennisballen. Voedertijd! Maar ja, dan zit net je gesjeesde manager tegenover je, nog niet eens begonnen aan zijn koffie met beschuit, en vol oninteressante verhalen over je werk (wat was dat ook alweer?). Terwijl je hoopt dat je op het juiste ogenblik knikt, kun je alleen nog maar bevend denken aan het rap naderende moment dat je kind definitief in gekrijs gaat uitbarsten en jij serieus je zoogkompressen op de proef gaat stellen. Je kíjkt die koffie zowat dat kopje uit, wanhopig denkend: gá je al?! Please?

7. Ik ben een koe en niks dan een koe
3.10 Uur: voeding. 4.50 uur: voeding. 6.01 uur: voeding. 7.30 uur: in godsnaam maar weer een voeding. 9.10 uur, 10.30 uur, 12.13 uur, 14.00 uur, 15.59 uur, voeding, voeding, voeding. Het is de moeite van het aankleden bijna niet waard, je kunt net zo goed de hele dag met je tiet uit je shirt lopen. Kan er tenminste elk moment iemand aan lurken, want dat is zo’n beetje het enige waar je op een dag aan toekomt. Bertha-in-de-wei is er niks bij.

8. Kun je het zien?!
Borstvoeding schijnt een fascinerende bezigheid te zijn. Vooral in de ogen van schmutzige oudooms en opdringerige peettantes, die er met hun neus bovenop komen staan als jij denkt even onopvallend te kunnen voeden op een ellenlang familiefeestje. Dat je inner circle – ja, inclusief je schoonvader – inmiddels precies weet hoe je borsten eruit zien, daar heb je je bij neergelegd. Maar er is een grens. Je weet nog net een geïrriteerd “kun je het zien?” in te slikken, terwijl je gewapend met baby en hydrofielluier naar de garderobe vertrekt.

9. Honger? Geen honger? Meer? Minder? Genoeg?
Heeft ie te weinig? Te veel? Krampjes? Weer aanleggen of Het Schema volgen? Met grote vraagtekens in je ogen probeer je antwoord te vinden op de vraag waarom je kind na de voeding begint te krijsen en wat je eraan moet doen. Onmogelijk, want uiteindelijk heb je natuurlijk gewoon geen idee hoeveel je baby drinkt en dus ook niet of ‘ie genoeg heeft gehad. Het blijft raden en gissen.

10. Wat doet die vlek daar?
Borstvoeding = vlekken. In je shirt, je beha, je bed, je bank, de kleren van je baby. Het is ongelooflijk waar je allemaal melkvlekken tegen kunt komen. Zelfs in de auto.

11. Ik wil NU mijn mooie jurkje aa-haaan
Kun je na je zwangerschap eindelijk weer denken aan je mooie jurkjes en kekke shirtjes, blijken ze totaal onpraktisch bij het voeden. Omdat ze ofwel bijkans de bloedtoevoer afsnijden als je probeert je borsten er aan de bovenkant uit te wurmen, ofwel helemaal uit moeten om je kind toegang te geven tot z’n lifeline. En dus kies je maar weer voor dat handige voedingsshirt, treurend om je heerlijke zwarte jurkje dat nog een tijdje op je moet wachten.

12. Zie ik er ff goed uit
Na punt 11 besluit je, als je dan toch tot die dingen veroordeeld bent, subiet naar de winkel te rennen voor de aanschaf van een hele batterij hippe voedingsshirts. En dan, in het pashokje, kijk je in de spiegel en denk je ineens: jemig, wat zie ik er goed uit. De reden: je nieuw verworven D-cup. Helaas, als je stopt verschrompelt je pronte voorgevel tot de bescheiden B die je altijd al had.

13. Ik word tenminste wel heel slank
Borstvoeding kost – halleluja – een heleboel calorieën. Erg prettig om te weten als het ‘o wat is dit allemaal goed voor mijn kind’-argument heel even wankelt. Bij borstontsteking nr.6 bijvoorbeeld, of als je man weer eens een nacht lekker doorslaapt terwijl jij acht keer je hongerige baby uit z’n wieg vist. Natuurlijk ben jij niet zo’n moeder. Nee zeg, het idéé. Maar als je even de motivatie verliest, is het best lekker om te denken: ik word hier tenminste wel heel slank van.

14. Ik moet wijn. Nu.
Heb je net negen lange alcoholloze maanden achter de rug, mag je dankzij die #^*@^&*!-borstvoeding nog niks. Nou ja, weinig in elk geval, en allemaal afgepast en strak getimed, anders komt de voeding misschien wel in het geding en je wilt je kind natuurlijk niet met één of ander postnataal alcohol-syndroom opzadelen. Dus houd je het braaf bij één sporadisch wijntje. Terwijl je verlangend naar de fles kijkt en levensechte visioenen hebt van hoe het zou zijn als je die helemaal leeg kon drinken.

Lees ook: 10 Waarheden over het ontzwangerde lijf.