13 situaties die je herkent als je een baby en een peuter hebt

Dat ze nooit tegelijkertijd slapen en dat je eigenlijk zelf altijd aan het rennen bent: deze dingen herken je honderd procent zeker met een peuter én een baby in huis.

Lees ook: 21 uitstekende redenen voor een peuter om ont-zet-tend boos te worden

1. Slaapmomenten
   Je had het zo leuk bedacht: snel die baby in het peuterritme zien te krijgen en uren en uren van rust midden op de dag zouden jouw deel zijn. Behalve dan dat baby’s zich nogal slecht in ritmes laten duwen. Dus nu slaapt je baby van 10 tot 12, je peuter van 12 tot 2 en je baby van 2 tot 4 en kom je gewoon nooit meer de deur uit.
2. Het omdraaimoment
   Ach, wat zijn ze toch leuk en snoezig en zoet met elkaar aan het spelen. Peuter aait allerliefst en uiterst voorzichtig over de babyhaartjes, baby schatert wat af en jij schiet in vijf minuten een maandvoorraad schattige Facebook-foto’s. Tot je denkt dat je je één seconde kunt omdraaien om – we noemen maar wat – koffie te pakken en dan ineens iedereen zit te huilen en de baby een kras op z’n gezicht heeft en niemand weet wat er precies fout ging.

3. Het ‘we moeten allebei aandacht en wel NU’-dilemma
   Het ene moment zit je genietend van een zeer onverwachte en plotselinge minuut rust op een stoel en vraag je je af waarom je het eigenlijk zo allejezus druk vindt met twee van die junioren, het volgende moment klinkt vanuit het niets en zonder enige aanwijzing gehuil (lees: hysterisch gekrijs) in stereo, klampt een peuter zich aan je been, doet de baby alsof-ie een levenslang trauma zal oplopen als je ‘m niet onmiddellijk oppakt en ga je dingen zeggen als ‘ja maar mama kan zich niet in tweeën delen’, wat niet echt op begrip hoeft te rekenen bij het Heel Erg Zielige duo.

4. In bad
   Wie het geluk heeft het badritueel nooit alleen te hoeven doen, moet dit punt maar even overslaan. Maar wie toevallig geen man heeft dan wel eentje die ook weleens een avondje wil werken / sporten / zuipen, zal kennismaken met de onmogelijkheden van het gelijktijdig badderen van een baby en een peuter die niks zelf kunnen maar ook niet alleen gelaten kunnen geworden. Gevolg: je gaat een aankleedplek op de badkamervloer improviseren en dan kleed je eerst je baby aan waardoor je peuter hysterisch wordt omdat die als eerste wilde waarna je het de keer erop andersom doet en je peuter hysterisch wordt omdat die als laatste wilde. Vervolgens doet het dilemma zich voor waar je in vredesnaam je baby laat terwijl je met je peuter bezig bent want die kun je natuurlijk in de wipstoel zetten, maar het is een wet dat baby’s altijd in de wipstoel willen behalve wanneer het moet. Dus ga je de baby in bed leggen maar dan moet de peuter alleen in bad blijven en omdat je een heel verantwoorde moeder bent, is dat natuurlijk geen optie, dus heb je stress en vraag je je af waarom je die combinatie van snot en wortelpuree niet gewoon met een snoetenpoetser hebt weggeveegd.

5. Het meubelprobleem
   Ingewikkeld dilemma wanneer zich een baby aandient en je al een peuter hebt die nog net niet klaar is om z’n ledikant te verlaten: een tweede ledikantje aanschaffen of een groter bed voor de peuter, waardoor-ie ineens de mogelijkheid krijgt om zelfstandig uit bed te komen en over de gang te gaan lopen / rennen / buikschuiven, wat niet direct bevorderend is voor je avond- dan wel nachtrust. Moeilijk, moeilijk.

6. Ren, mama, ren
   Terwijl aan de ene kant van de kamer je peuter de boekenkast overhoop dreigt te trekken / de kat wil gaan bewerken met een loopfiets / zijn eigen luier aan het uittrekken is / op het punt staat op de muur te tekenen, is aan de andere kant van de kamer de baby bezig de box onder te spugen / de wijnflessen uit het rek te trekken / zichzelf levensgevaarlijk te verwonden. Voortdurend word je geacht op twee of meer plekken tegelijk te zijn en omdat geduld een thema is dat bij junioren niet zo aan de orde is, leef je vooralsnog in een soort permanente Rotterdamse marathon, zonder eind.

7. The exorcist
   In het beste geval roem je z’n onderzoekende aard, maar vaker verander je in een soort exorcist-achtige versie van jezelf als je peuter onder het mom van ‘eens kijken wat er gebeurt’ voor de tachtigduizendste keer de baby een pets op z’n hoofd geeft.

8. Poep in het kwadraat
   Hoe het zo gekomen is weet jij ook niet, maar op een of andere manier is het gewoon zo dat die kinderen altijd tegelijk poepen waardoor je ongeveer een halfuur aan het boenen en poetsen bent en je het gevoel krijgt dat je leven alleen nog maar bestaat uit poep.

9. Het kinderwagen-dilemma
   Kan wel, denk je, als je zo’n overprijsd maar handig meerijd-peuterplankje aanschaft omdat je je dure kinderwagen nog niet wilt afschrijven. In de praktijk leer je pas dat een peuter uitsluitend efficiënt vervoerd kan worden in iets met gespen of gordels en dus zet je het plankje op Marktplaats, categorie ‘z.g.a.n.’

10. Het autodrama
    Zo leuk, een autoritje met je minderjarige tweetal op de achterbank. Vooral als de een gaat huilen en de ander gewoon mee gaat doen van schrik (de baby) of uit irritantheid, verveling of algehele boosheid op de wereld (de peuter). Een rit naar de supermarkt duurde nog nooit zo lang.

11. Gezellig wandelen
    Het idee leek erg idyllisch, maar als je dan eenmaal uit wandelen gaat met baby en peuter, ontstaat op een of andere manier altijd de situatie dat de peuter zelf wil lopen, ongelooflijk treuzelt, de baby ongeduldig wordt en je een uur (en slechts vierhonderd meter) later thuiskomt met twee ontevreden huilende kinderen.

12. Van MIJ
    Nee, je peuter keek er al een halfjaar niet naar om, maar de seconde dat je baby een stoffig autootje achter de verwarming vandaan plukt, wordt het z’n Allerbelangrijkste Lievelingsautootje. Dat met veel bombarie moet worden afgepakt.

13. Gezelligheid
    Oké, je leven is nog nooit zo druk geweest, je rent de longen uit je lijf en er zijn momenten dat je gewoon heel eventjes niks anders wil dan absolute rust en stilte. Maar dat zijn details, want het feit dat je dagen nog nooit zoveel gezelligheid, vrolijkheid en onbesuisde kwijlkusjes hebben gekend als nu, maakt gewoon alles goed.

Lees ook: Waarom peuters het soms ook gewoon heeeel errug zwaar hebben (!)