Dit zijn de dingen waarover ALLE jonge moeders zich in de eerste weken zorgen maken

15.08.2019 00:10


Maakte je je voorheen vooral druk over je eigen sores (een functioneringsgesprek, irritatie met een vriendin) sinds die baby er is, is daar een hele rits aan grote en kleine besognes bijgekomen. En werkelijk waar, je had het van tevoren niet kunnen bedenken…

Toen ik nog geen moeder was en collega’s hoorde mutsen over het feit dat hun baby niet goed dronk of slecht sliep dan dacht ik: ‘Serieus, is dit echt een probleem? Het zijn kinderen, dat komt toch vanzelf wel goed.’ Little did I know. In het allereerste begin heb je werkelijk geen idee van wat je overkomt en dus is ALLES afwijkend in je ogen. Maar wees gerust, DIT dachten wij allemaal net na de bevalling…

    1. Kan ik nu wel of niet in het gezelschap van mijn oudoom mijn tiet eruit halen en gaan voeden?
      Hier kun je echt een heel kraambezoek mee bezig zijn. Je hoort niet meer wat er gezegd wordt en denkt alleen maar: ‘Ik moet nu voeden, maar kan ik ze dan wegsturen? Of moet ik nu opstaan en in een andere kamer gaan zitten? Of haal ik gewoon hup mijn tiet eruit?’
      Weet je wat het fijne is? ALLES mag. Van kraamvrouwen wordt alles gepikt. Echt waar. Ze zijn bang dat je hormonen ervoor zorgen dat je om niks gaat janken, dus je hoeft maar een kik te geven en ze maken zich uit de voeten.
    2. ZOVEEL bloedverlies, hoort dat erbij? Dit kan niet goed zijn, hoor. HELP!!!!!
      Het gaat inderdaad echt helemaal nergens over, de hoeveelheid bloed die je de eerste dagen verliest. Alsof je vanbinnen compleet in elkaar gemept bent. Je dacht dat je wist wat heftig vloeien was, omdat je nogal stevige ongesteldheden hebt gekend, maar dit…dit gaat alle perken te buiten.
      ‘Ze’ hebben echter wel gelijk als ze zeggen dat het normaal is. Maak je geen zorgen, het houdt echt op. Ooit.
    3. Is het erg dat ik niet wil dat mijn man me OOIT nog aanraakt?
      Net na de bevalling hebben de meeste vrouwen het idee dat ze echt Nooohoooit van hun levensdagen meer sex willen hebben. En als dat idee een tijdje aanhoudt begin je je ook daadwerkelijk zorgen te maken dat die baby je niet alleen je nachtrust, maar ook je sexdrive heeft afgenomen.
      Dat is NIET zo. Het duurt alleen wel een tijdje voordat je weer merkt dat je lichaam meer kan dan in dienst staan van een pasgeborene.
    4. Is het slecht dat ik de baby de hele dag wil vasthouden? 
      Tja, wat is wijsheid, wij zijn er ook nog niet helemaal uit. Het is heerlijk om veel dicht bij je kind te zijn, maar het is ook belangrijk dat je jezelf niet uitput. Dus probeer je baby af en toe in zijn wiegje of op een aankleedkussen in de box te leggen. Desnoods ga je er zelf naast liggen om je erover te verbazen hoe Ontzettend Prachtig dit kind van jou is (en wie weet doe je ook nog een oogje dicht)
    5. Huilt hij niet teveel? Hij huilt de hele dag. Heb ik een huilbaby?
      Wees gerust, iedere jonge moeder denkt op een bepaald punt dat ze een huilbaby heeft. Maar je hebt pas een huilbaby als je kind gedurende drie weken meer dan drie uur per dag huilt. Het is waarschijnlijk dat jouw baby dat niet haalt. Dat neemt niet weg dat het soms wel kan vóelen alsof hij altijd huilt. En dat jij het allemaal fout doet. Neem op die momenten even afstand. Ga een kop koffie drinken met een vriendin en laat de baby bij je man. Een uurtje weg doet al wonderen. Het is vaak niet precies te zeggen wat er nu aan de hand is met je baby, maar in z’n algemeenheid geldt wel: het gaat weer over. Echt.
    6. Ik wil ook de hele tijd huilen. Hou ik wel genoeg van hem? Vind ik het wel leuk? Kan ik het wel? Ohhhh, ik kan er niks van.
      Het is allemaal zo nieuw en het voelt zo gewichtig, een eigen kind, dat je je in het begin de hele tijd aan het afvragen bent of je wel voelt wat je moet voelen en of je wel doet wat je moet doen. Eigenlijk denk je dat je er helemaal niks van bakt en ben je pissig dat je dit zomaar ineens moet kunnen zonder dat je er een opleiding voor hoefde te doen.
      Wij vinden dat je gelijk hebt en jank maar lekker, het valt gaandeweg allemaal op z’n plaats.
    7. Is het normaal dat borstvoeding zo’n pijn doet?
      Het schijnt dat het echt heel veel pijn kan doen, maar als het je te ver gaat zeggen wij: van flesvoeding is nog nooit iemand slechter geworden.
    8. Kan ik zeggen dat mensen hun handen moeten wassen voordat ze de baby vasthouden?
      Je voelt je misschien een beetje overdreven als je dat zegt, maar het is Echt Niet gek. Zelfs de grootste viezeriken hier op de redactie werden panisch van snothanden bij hun pasgeboren kind en hadden de flesjes dettol groot ingekocht.
    9. Oef, mijn onderkant, mijn onderkant, komt het ooooooooit nog goed met mijn onderkant?
      Oioioi, die eerste dagen kun je amper lopen en zitten. Wat een dikke ellende. Natuurlijk komt het goed. Bij de een is het na een paar weken al helemaal weer rechtgetrokken, bij de ander duurt het wat langer voordat de hechtingen en het littekenweefsel een beetje ingeburgerd zijn in het lijf. En heeeeeeeeel soms moet je nog een keertje terug naar de dokter die iets moet repareren wat in eerste instantie niet helemaal goed gegaan is. Alle net bevallen vrouwen denken echter dat juist zij te strak gehecht zijn, maar meestal is tijd alles wat je nodig hebt (en zeg nou zelf: dat knipje bij de gynaecoloog om de boel losser te maken, dat wil je zo lang mogelijk uitstellen, toch?)
    10. Ik durf de baby niet in bad te doen; straks laat ik hem verzuipen. 
      Zo’n klein hulpeloos wezen in het water te laten glijden, leidt bij heel wat ouders tot spanning. Wat als ik hem laat vallen? Straks verdrinkt ie!…Dat gebeurt natuurlijk niet, maar toch is die diepgewortelde angst niet te stuiten. En die moet je dan ook maar gewoon over je heen laten komen. Ja, het is eng. Nee, er gebeurt niks als je er met je kop bij bent!
    11. Gaat mijn man ooit begrijpen dat hij meer moet doen dan alles vanaf de zijkant aanschouwen
      Zeker weten. Maar het allereerste instinctieve handelen ligt klaarblijkelijk nog steeds bij de moeder. Tenminste, dat is wat wij vaak terughoren. Er zijn ook hele vlugge, praktische vaders die meteen vanaf moment één aan de bak gaan, maar die zijn helaas in de minderheid. Geef je partner de tijd. Uiteindelijk komt hij wel over de brug. En ga vooral niet lopen snauwen of commanderen, dat werkt alleen maar averechts. Een beetje lieflijk in de goeie richting duwen is dan weer geen enkel probleem.

LEES OOK: Waarom angst voor de bevalling niet nodig is