11 Dagelijkse momenten waarop je zeker weet dat je een peuter hebt
Het ene moment is het een schattige baby, het volgende moment zegt het nee, ligt het gillend op straat en heeft het een mening. Herken je deze momenten, dan heten we je welkom in het peutermoederschap.
Lees ook: 10 Redenen waarom schoonmaken met peuters Niet Te Doen is
Moment 1: het opstaan
Werd je vroeger nog weleens wakker gebrabbeld door een lief babystemmetje, in het leven van een peuter bestaat nog maar één stand: “MAMAAAAAAAAAA!!!!” Want hee, de dag is begonnen (ja, het is pas 5.31 uur, maar dat mag de pret niet drukken), dus er moeten puzzels gemaakt, liedjes gezongen en boterhammen gegeten.
Moment 2: het ontbijt
Over boterhammen gesproken: de tijd dat je er klakkeloos een geprakte fruithap in schoof is definitief voorbij. Fruit valt sowieso in de categorie ‘verdacht’ en smeer je brood, dan moet dat grondig geïnspecteerd en geanalyseerd. Wie weleens een in vierkantjes gesneden boterham met smeerleverworst heeft aangeboden aan een peuter die driehoekjes en appelstroop wilde, begrijpt het explosieve effect van De Verkeerde Boterham en zal de volgende keer beter nadenken.
Moment 3: naar buiten
Aangezien je toch zo vroeg bent opgestaan duurt de ochtend lekker lang, en dus kom je op het zalige idee van een wandeling. Buiten. Met schoenen aan (peutermoment 1), een jas (peutermoment 2) en een buggy (peutermoment 3 – in – peutermoment 4 – uit – peutermoment 5 en 6 – in, uit, in, uit, in EN uit, mama!!). Eenmaal buiten blijkt jouw route (over het fietspad richting supermarkt) natuurlijk niet wat je kind in z’n hoofd had (door de modder naar de snelweg ofzo) en kom je voor de ingewikkelde keuze te staan of je de inkopen voor het avondeten daadwerkelijk moet doen of dat je het gewoon doet met die verschrompelde ui en het riekende gehakt dat nog in de koelkast lag. Vervolgens verlang je in stilte naar de tijd dat je gewoon die kinderwagen richting de Appie duwde en de baby die erin lag een beetje naar een rammelaar lag te koekeloeren.
Moment 4: in de supermarkt
Ben je uiteindelijk, na ettelijke discussiemomenten uiteindelijk aangekomen in de supermarkt, dan dient zich een heel nieuw arsenaal aan van dingen-die-een-peuter-zo-graag-wil-dat-ie-bereid-is-ervoor-te-sterven. Neem het speelgeval bij de ingang waar jij misschien met een grote boog omheen loopt maar gelukkig was oma laatst zo lief om je kind erin te zetten en ook nog die vijftig cent te investeren in extra lol en sindsdien kun je er niet meer normaal langs lopen. Want onthouden dat ie niet met wasco op de muur mag tekenen is veel te hoog gegrepen voor je peuter, maar de wetenschap dat die felgekleurde boot, auto, trein of paard kan bewegen en geluid kan maken, zit rotsvast in het peuterbrein gebeiteld. En dan heb je het kinderwinkelwagentje, de losliggende tomaten en bananen, de kindertijdschriften en het zelfscanapparaat nog niet gehad.
Moment 5: het middagslaapje
Gelukkig is het peuterleven een vermoeiend bestaan, zodat je je kind ’s middags voor enige tijd richting bed kunt verplaatsen, waarna jij kunt genieten van op z’n minst twee uur rust. Nou ja, in theorie dan. In de praktijk moet je eerst beargumenteren waarom jij het middagslaapje wel noodzakelijk vindt, waarna de argwanende peuter zich met enig verzet naar boven laat dirigeren en hopelijk aftaait voor meer dan een uur, maar de kans is aanwezig dat je na krap dertig minuten al wordt ontboden aangezien slaap in de visie van een peuter tijdverspilling van de hoogste orde is.
Moment 6: lekker spelen
Omdat je ettelijke maandsalarissen hebt stukgeslagen in de speelgoedwinkel en je huis er inmiddels uitziet als een dependance van Fisher-Price, verwacht je op z’n minst dat je kind stralend van dankbaarheid drie, vier, misschien wel vijf uur aaneengesloten verdwijnt naar een fantasiewereld waarin al die hardplastic meuk optimaal wordt benut. In de praktijk blijkt helaas drie, vier, hooguit vijf minuten al een record.
Moment 7: het avondeten
Kon je je baby nog gewoon open en bloot groenvoer voorschotelen aangezien die het toch wel klakkeloos naar binnen hapte, het ultieme teken dat er een peuter in da house is, is de plotselinge argwaan voor de kleur groen. En de feilloze radar. Waardoor je na een serie nutteloze strijdmomenten het maar gewoon opgeeft en ’s avonds overmand door zorgen Googled op ‘peuter en scheurbuik’ maar dat blijkt gelukkig niet zo vaak voor te komen.
Moment 8: in bad
Wat de kleur van het eten ook moge zijn, beetje peuter smeert het in z’n haar, waardoor je de zinvolle maar ondankbare taak te wachten staat het ongeleid projectiel over te halen in bad plaats te nemen en in te smeren met diverse schoonmaakmiddelen. Waarbij het arsenaal aan badspeelgoed doorgaans kan rekenen op goedkeuring, maar het wassen van haren standaard eindigt in een gilpartij die de buren verwonderd de wenkbrauwen doet ophalen.
Moment 9: tandenpoetsen
En als ‘ie toch aan het gillen is: een ieder die de combinatie peuter en tandenpoetsen kent, weet de potentiële gehoorbeschadiging die hier op de loer ligt.
Moment 10: naar bed
En dan is het eindelijk zover: het moment waarop de rust weder lijkt te keren en de peuter voor de nacht aftaait. Na drie voorleesverhaaltjes dan. En het aantrekken van de slaapzak, wat elke dag weer een militaire missie is. En het zoeken van De Juiste Speen, want jij mag dan vinden dat alle spenen op elkaar lijken, dat is uiteraard niet zo. En dan moet er nog water gedronken, onderhandeld over de optie het bed toch nog te verlaten (gewoon omdat het kan) en het openlaten dan wel dichtdoen van de deur, maar eindelijk, éindelijk lijkt de eindstreep dan in zicht.
Moment 11: de onverwachte liefdesverklaring
En ligt ie eindelijk ingepakt in slaapzak, onder een deken, verhaaltjes gelezen, tanden min of meer gepoetst en alles, en sta je met één been op de overloop op weg naar een welverdiende avond met Netflix en stilte, en klinkt ineens een peuterstemmetje: “Kouvanjou, mama.” Waarop je volledig smelt en jezelf gaat wijsmaken dat peuters heel vredelievende en meegaande wezens zijn, tot om 5.31 uur het alarm weer afgaat, dan.
Lees ook: De opvoedregels die je nooit in boeken ziet (maar wel het weten waard zijn!).