Dit zijn de uitdagingen waar moeders van meisjes mee te maken krijgen

Jongens gebruiken bananen als pistolen. En hun kleding blijft nooit, maar dan ook nooit, langer dan een dag (of eigenlijk een uur) schoon. Maar, meisjes kunnen er ook wat van, hoor! Want die kunnen divagedrag ten toon spreiden. Never a dull moment met een meisje in huis.

1. De dagelijkse kledingcrisis. Zodra een dochter door heeft dat ze beschikt over een eigen wil (en dat moment komt bij meisjes heel, héél vroeg…) sta je iedere ochtend met haar te bekvechten voor haar kledingkast. Alsof het al niet moeilijk genoeg is om een outfit voor jezélf uit te zoeken, kun je dat voortaan dus gewoon in het kwadraat doen. Een beetje dochter wil namelijk altijd iets aan dat
   a. Te koud is
   b. In de was zit
   c. Gewoon niet in haar kast ligt, omdat ze het niet heeft
   d. Van jou is (ja, ook als zij 3 is en jij 33)
2. De prinsessenoverload. Met dank aan die twee groot-ogige, ingevlochten Frozen dames met hun zwierende ijsjurken en stemmen als kerstklokjes. Vóór Frozen was ik hard op weg mijn dochter ervan te overtuigen dat ze later een gevierd hartchirurg moest worden. Inmiddels heeft ze haar carrièreperspectieven bijgesteld en wil ze alleen nog maar prinses worden en in een paleis wonen. Ik denk dat ik dat gastje van William en Kate binnenkort maar een vriendschapsverzoek stuur.
3. De discussies. “Omdat ik het zeg” is dus gewoon geen argument wat betreft een dochter. Daar komt, zeker als je een peuterdochter hebt, standaard een nuffig “Maar ikke zeg dat niet, hoor mama!”, of “Ik luistereh niet naar wat jij zegt!” op terug. Een dochter schroomt de verbale strijd niet (en wint hem meestal).
4. De gemeenheid. Vooral als er broertjes in het spel zijn. Die slaan er namelijk meestal gewoon en plein public bruut op los en belanden vervolgens demonstratief op de strafkruk, waarna ze hun leven (in ieder geval voor even) beteren. Maar het zusje, zij pakt het slinkser aan. Dat je opeens je zoon erbarmelijk hoort kermen en je dan vervolgens 20 kleine tandafdrukjes in zijn bovenarm ziet staan. Maar je dochter is op haar eigen kamer, twee verdiepingen hoger… Hoe kán dat?! Een dochter beschikt over mysterieuze en sluwe talenten.
5. Het haren doen. De grootste uitdaging van de ochtend: je dochter niet met coupe ramp naar de opvang of naar school sturen. Omdat je zeker een half uur met een kam  (“Auw mama, niette doen! Jij doet mij pijn!”) de slaapknopen probeert te ontrafelen en dan vervolgens met speldjes en elastiekjes in de weer moet om staarten, vlechten, of knotjes te maken op een wriemelend en heen weer schuddend hoofd. Die dan alweer op half zeven hangen voor je überhaupt maar over de drempel van de klas bent.
6. De vriendinnenvetes. Ja, ook al als die kleine feeksen nog maar nauwelijks hun eigen naam kunnen uitspreken. De onderlinge concurrentiestrijd sluipt er al vroeg in. Zo vertelde mijn dochter mij eens huilend dat ze haar beste vriendinnetje vet had gedist omdat die op het kinderdagverblijf de puzzeltjes in de bak van de autootjes had gedaan. En dat ze dat toen verklikt had aan alle andere meisjes. Gelukkig had ze er wel heel veel spijt van, dat dan weer wel. Maar ja, die wijvennijd, ze had er simpelweg geen weerstand aan kunnen bieden.
7. Alles gaat veel te snel. Jongetjes blijven zo lekker lang klein en baby-achtig. Ze gaan (meestal) later rollen, kruipen, zitten, lopen, praten. Ze blijven veel langer lekker onder moeders vleugels hangen. Maar een meisje, die kan vaak niet wachten met het spreiden van haar eigen vleugels. Voor je het weet loopt ze van je weg in het park en heeft ze het hoogste woord aan tafel. Terwijl jij daar eigenlijk nog helemaal niet klaar voor bent.
8. Je eerste schoonzoon heb je binnen 3 jaar. Mijn dochter was al op het kinderdagverblijf ‘flieft’ op Noah, een knappe adonis van drie turven hoog. Inmiddels gaat ze trouwen met Thomas van de BSO. Ik heb hem laatst een handje gegeven. Nu alleen nog even vragen wat zijn vader doet.
9. Een dochter houdt je genadeloos een spiegel voor. “Mam, dat kan echt niet, hoor!” krijg ik soms te horen als ik in wat ik dacht dat een enorm hippe outfit was aan de ontbijttafel verschijn. Eh, excuse me, mevrouwtje, wat weet jij er nou helemaal van? Maar ja, dan ga ik toch maar terug naar boven. En laatst sprak ze de onsterfelijke woorden: “Nou mama, je ziet er nog goed uit op je ouwe dag!” Ik weet nog steeds niet of ik dat als een compliment moet beschouwen, of juist helemaal niet.
10. Schoenen kopen duurt een hele dag. Want alles wat jij mooi (en dus handig/praktisch/ergonomisch verantwoord) vindt, kan rekenen op een resoluut ‘talk to the hand’ gebaar. Madame wil namelijk Roze. Met Glitters. Polkadots. Strikjes. Bling-gespen. En oh ja, het liefst in lak-uitvoering.
    

Lees ook: Piemel is een leuk woord. Maar hoe noem je dan wat meisjes hebben?!

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.