10 Redenen waarom zwangerschapsverlof géén vakantie is

Zwangerschapsverlof is een soort verijdelde vakantie, vinden veel mensen. Maar wie al eens met zo’n dikke buik (of een baby) thuis heeft gezeten weet: niets is minder waar. Verlof, dat is hard werken.

Iedere vrouw die al eens een kind heeft gekregen heeft ze vast weleens gehad, die opmerkingen over hoe lekker het is dat je op een gegeven moment met ‘babyvakantie’ kan. Heerlijk op de bank kan gaan zitten niksen. Wat een luxe! Of niet dus. Want maandenlang als menselijke broedmachine fungeren, vervolgens je lichaam aan flarden moeten helpen om het resultaat daarvan op de wereld te zetten en daarna dealen met weken van gehuil en slapeloze nachten, is wat ons betreft toch niet de meest gangbare definitie van ‘vakantie’. We zetten de verschillen even op een rijtje:

LEES OOK: Types die je gegarandeerd tegenkomt tijdens je zwangerschap (en die je wel wilt slaan).

* Slaap
Op vakantie: Zeker acht uur en daarna rustig, uitgerust en uit jezelf wakker worden als de zon al hoog aan de hemel staat, met geluid van tsjirpende vogeltjes of een ruisende zee op de achtergrond. Gevolgd door een relaxte ochtend met cappuccino’s en croissants en een plan voor wat je vandaag allemaal voor leuks voor jezelf zult gaan doen.

Tijdens verlof: Iedere twee uur wakker worden om te plassen, of om een hongerig, piranha-achtig wezen met de zuigkracht van een Dyson stofzuiger te voeden. ’s Ochtends om 05.00 uur huilen als je jezelf ziet in de badkamerspiegel, om vervolgens de koffie gewoon recht uit het pak te lepelen en je zorgen te maken of je de dag wel zult overleven.

* Borsten
Op vakantie: vakantieborsten zijn vrolijke borsten. Ze mogen in een leuk bikinitopje, of soms zelfs helemaal vrij, om wat zon te pakken. Doorgaans staan ze rechtop, zien ze er leuk uit in een zomerjurkje en heb je eigenlijk niet eens door dat ze er zijn. Behalve als er door Mediterrane mannen stiekem een beetje naar geloerd wordt, maar dat vind je dan niet eens zo erg.

Tijdens verlof: verlofborsten zijn verdrietige borsten. Vóór de baby er is valt het meestal nog wel mee (als is het lekken niet heel charmant, zeker niet in een zomerjurkje), maar na de bevalling zijn ze echt niet blij. Ook als je geen borstvoeding geeft hebben verlofborsten pijn, zijn ze zo groot dat ze in je nek zitten, hebben ze pijn, gaan ze in het ergste geval ontsteken en oh ja, had ik al gezegd dat ze pijn hebben?

* Drinken
Op vakantie: drinken op vakantie is leuk. Vooral als je het op een terras doet en er een parapluutje in je glas zit, wat op vakantie vaker wel dan niet het geval is.

Tijdens verlof: drinken tijdens je verlof is niet leuk, het is noodzakelijk. Als jij niet gehydrateerd bent, staat de baby ook droog. Dus sla je iedere dag voor je gevoel een hele badkuip aan water achterover zodat je jezelf bij iedere beweging die je maakt hoort klotsen. Binnen afzienbare tijd kun je geen water meer zien. En er zit ook al nooit een parapluutje in om er nog iets van te maken.

* Het gezelschap
Op vakantie: doorgaans je wederhelft of een vriendin, die garant staan voor constante gezelligheid, goede gesprekken en een gedeelde beleving van alles wat je meemaakt.

Tijdens verlof: iemand die van voren niet weet dat-ie van achteren leeft en dat de hele dag luidkeels kenbaar maakt.

* De omgeving
Op vakantie: nieuw en spannend, doorgaans wonderschoon en met veel bezienswaardigheden en restaurants waarbij het water je bij het zien van de menukaart alleen al in de mond loopt. Je loopt de hele dag rond met een gevoel van: ‘Niet te geloven dat ik hier ben!’

Tijdens verlof: ook dan loop je de hele dag rond met een gevoel van ‘Niet te geloven dat ik hier ben’, maar met ‘hier’ bedoel je dan niet zozeer de geografische, als wel de plek in je leven op dat moment. Je huis kom je niet uit omdat je of zo enorm bent dat het je een uur kost om jezelf van de bank omhoog te takelen en je sowieso toch geen stap kunt verzetten zonder te vergaan van de bekkenpijn, of omdat de baby iedere keer als je hem net gevoed hebt alweer honger, een poepluier, of een onverklaarbare huilbui heeft en je dus nergens anders aan toekomt dan aan de baby, je het grootste deel van de dag zelf zit te huilen en je eigenlijk de kracht niet eens hebt om naar het eind van de straat komen om de vuilniszak weg te gooien. Bovendien weet je ook niet eens meer zeker of er überhaupt wel intelligent leven is buiten de muren van je huis, want dat lijkt opeens een totaal ander universum geworden.

* Lichaamsfuncties
Op vakantie: sowieso hoef je je alleen druk te maken om je eígen lichaamsfuncties en eigenlijk ben je je daar niet eens bewust van. Je lichaam doet wat het moet doen, op de momenten dat dat nodig is.

Tijdens verlof: hoewel je wéét dat het je eigen lichaam is, voelt het alsof je in het lijf van een alien getreden bent. Niks werkt meer zoals het daarvoor deed en alles voelt vreemd. Daarnaast moet je nu ook opeens de lichaamsfuncties van een ander persoon in goede banen zien te leiden, die bovendien helemaal geen flauw idee heeft hoe dat lichaam werkt waardoor alles wat het doet een soort gigantische gebeurtenis is die constante sturing en crisismanagement behoeft.

* Emoties
Op vakantie: voornamelijk vrolijkheid en geluk. Enig verdriet kan potentieel optreden bij vertrek.

Tijdens verlof: ALLE emoties. Je hebt ze ALLEMAAL. Waarschijnlijk ook nog tegelijk. Wat bijzonder verwarrend is, omdat zielsgelukkig en dieptriest tegelijk zijn nou eenmaal best wel een contradictio in terminis is en je dus van minder een identiteitscrisis zou krijgen.

* Zelfbeeld
Op vakantie: je zit doorgaans lekker in je vel. Je bent tenslotte net vijf kilo afgevallen zodat je in die leuke zomerjurkjes past en ieder drankje heeft een parapluutje, wat met ieder nieuw glas aanzienlijk bijdraagt aan je zelfvertrouwen.

Tijdens verlof: niks meer van over. Of je voelt je Moby Dick omdat je inmiddels zo enorm bent dat mensen op straat oversteken als ze je aan zien komen om je de ruimte te geven, of je doucht met je kleren aan omdat je de ravage die je lijf is geworden na de bevalling niet aan kunt zien. Die leuke zomerjurkjes laat je door je man in de tuin verbranden.

* Eten
Op vakantie: lekker. En veel.

Tijdens verlof: als de baby er nog niet is ben je stikchagrijnig omdat je al maanden niks meer mag eten dat je lekker vindt en al het veilige voedsel inmiddels je neus uitkomt. Is de baby er, dan mag je weliswaar alles weer eten, maar dat doe je niet, want

A. Je wilt afvallen (zie vorige punt).
B. Je bent bang dat het in je borstvoeding terechtkomt en je baby er dan niet tegen blijkt te kunnen waardoor jij weer een hele nacht op zit omdat-ie kramp heeft.

* Seks
Op vakantie: lekker. En veel.

Tijdens verlof: blijf met je grijpgrage klauwen van me af, of ik castreer je hoogstpersoonlijk.

LEES OOK: Dit zijn dingen die alleen zwangere vrouwen kunnen begrijpen.

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.