10 Gore dingen die ik doe sinds ik moeder ben

Renée doet echt de goorste dingen sinds ze moeder is. Dingen waarvan ze vroeger bij het idee al over haar nek ging.

Lees ook: Dit is een heel vies stukje over baby’s met wormpjes (brrr…).

Mijn broer wil graag kinderen. Hij is er helemaal klaar voor en zal een geweldige vader zijn. “Maar,” zo vertrouwde hij me laatst toe “aan poep en kwijl enzo, zal ik wel even moeten wennen.” Ik sloeg hem bemoedigend op de schouder. Gaat vanzelf over. Geef het een paar weken en je vindt niks meer vies. Dus speciaal voor hem heb ik een paar van de gore dingen die ik doe sinds ik moeder ben, op een rijtje gezet.

1. Stiekem hapje mee-eten van de potjes Olvarit. Pasta met ham en tomaat is mijn favoriet. Die
met bloemkool, die is niet te vreten. Dat is mijn baby overigens helemaal met me eens.

2. Kwijl en snot afvegen met mijn mouw. Als er geen hydrofiele luier in de buurt is. “Moet toch in de was!” roept mijn kind wanneer hij het ziet. Grote kans dat ik het de volgende dag gewoon weer aantrek, hoor. Ja, allejezus, ik blijf wassen.

3. Poetsen met spuug. Ik ben toch niet de enige moeder die dat doet? Vlekken op wangen, in kleren, zelfs op de tafel. Hup. Beetje spuug, vinger erover en klaar is kees. Lang leve spuug!

4. Tongkusjes. Ik krijg ze vaak van mijn bijna-peuter. Die vindt dat grappig. De eerste keer ging ik bijna over mijn nek van zo’n koude spuug-kus, inmiddels wil ik niet meer anders. Vooral omdat hij het zo grappig vindt.

5. In plas badderen. Ja, niet expres natuurlijk. Maar soms zit ik met mijn kind in bed en vertelt hij giechelend dat hij een plasje heeft gedaan in bad. Dan laat ik echt die hele boel niet leeglopen om ‘m opnieuw te vullen. Ben allang blij dat ik effe zit. Dat mijn kind vervolgens een slok neemt van het badwater, ja, dat vind ik dan wel heel ranzig. Maar wat doe je eraan?

6. Vieze luiers laten slingeren. Ik heb wel zo’n luierbak, hoor. En breng ze eens in de zoveel tijd netjes naar de kliko. Maar soms verdwijnt er één onder de bank voordat ik ‘m heb kunnen traceren. Dan ligt ‘ie daar een tijdje. Tot de kat ‘m vindt of het begint te stinken in huis en ik mijn oudste kind op onderzoek stuur. Die vindt altijd wel een luier. En een oude bananenschil.

7. Stiekem krabben aan de berg op het hoofdje van mijn kind. Op het Consultatiebureau vertelde ze dat het dan alleen maar erger wordt, maar man, ik kan er gewoon niet vanaf blijven. Ik pulk en smeer het dan af aan zijn trui. Onder het motto, daar issie weer: “Moet toch in de was!”

8. Kots opvangen met mijn handen. Geen dagelijks ding, trouwens. Maar iedere moeder heeft toch wel eens het spontane braaksel van haar kind gevangen voor het op de vloeren en tegen de wanden kon kletteren? Nou. Ik geef het gewoon toe.

9. Harde purken uit de neuzen van mijn kinderen halen. Oef, die randjes. Ze kijken je zo aan van: pak mij, pak mij. Laatst lag mijn zoontje achter in de auto lekker te slapen in zijn autostoel. In de autospiegel zag ik zo’n purk zitten die in en uit ging, met zijn ademhaling mee bewoog. Ik kon het gewoon niet laten en heb ‘m gegrepen. Hij wakker natuurlijk en gillen. Waar mijn baby weer wakker van werd. Fuck it. Het was het waard.

10. Hun gekauwde eten opeten. Al helemaal zacht en koud. Ik weet niet waarom ik het doe, maar ik eet het op. Door mijn baby afgeslobberd stokbrood. Geen mens zou dat nog in zijn mond doen, behalve een moeder.

Lees ook: 41 Dingen waar je gewoon niet aan toekomt op een regeldag.