10 Gore dingen die alle kinderen doen (gat-ver-dam-me!)
Laten we eerlijk zijn: kinderen zijn ranzig. Alsof het al niet erg genoeg is dat ze constant de hele boel onder schijten en spugen (maar daar kunnen ze dan meestal nog niets aan doen), zijn er nog veel meer andere smerige dingen die kinderen tot een kunst hebben weten te verheffen:
LEES OOK: 8 Dagelijkse taken waar ieder kind moord en brand om gilt.
* Kleien met snot. Wat er uit die neusjes komt is kennelijk niet alleen geschikt voor consumptie, maar vooral ook om lekker mee te spelen. Niks vinden ze heerlijker dan plakkerige balletjes rollen van de groene klodders die ze uit hun gegraven hebben. En die balletjes vind jij dan vervolgens terug aan de tafelrand, of op de leuning van de bank.
* In bad poepen. Het zal wel iets met het warme water te maken hebben dat de buik ontspant ofzo, want kennelijk is het wekelijkse badje op zaterdag een uitstekend moment om de darmen te ledigen. Waarna jij dus een uur bezig bent om het bad te schrobben en de lucht uit de badkamer te krijgen.
* Met hun geslachtsdelen spelen. In het openbaar. Vooral jongetjes hebben er een handje van: in een kamer vol visite laten zien hoe ver ze hun piemel kunnen uitrekken, of demonstreren hoe groot-ie kan worden als je eraan zit. Heel fijn, als je net tante Tiny van een kop koffie voorziet.
* Ondefinieerbare dingen van de grond eten. Of het nou iets is dat thuis onder de bank vandaan komt, of op straat ligt, voor je het weet heeft je kind het in z’n mond gestopt en doorgeslikt. Ik heb mijn dochters weleens in de tuin aangetroffen, met haar mond vol schuimende naaktslak. Ik was al geen fan van escargots, maar nadat dat plaatje op mijn netvlies stond gebrand, hoeft het voor mij helemaal niet meer.
* Vieze voedselcombinaties maken. Chili con carne met appelmoes, boterhammen met appelstroop, pindakaas en mayonaise, het smakenpalet van een kind is op z’n zachtst gezegd…apart. Als in dat jouw maag zich omdraait bij het zien van de combinaties die ze naar binnen werken. Je verliest er spontaan je eetlust van.
* Alles behalve zakdoeken gebruiken als een zakdoek. Kinderen druipen veel. Er komt aan alle kanten van alles uit, zeg maar. En dat vegen ze dan bij voorkeur af aan dingen die niet bedoeld zijn om iets aan af te vegen. Zoals jouw broek, de trapleuning, de kat. Een huis met kinderen, is een huis met korsten.
* Een week lang dezelfde onderbroek dragen. Je zou denken dat ze op een gegeven moment wel de tegenwoordigheid van geest hebben om na het douchen een schone onderbroek te pakken, maar nee hoor, als het aan een kind ligt loopt-ie rustig dagenlang in hetzelfde broekje rond. Wel zo makkelijk. Stel je eens voor dat je helemaal naar je kast moet lopen om schoon ondergoed te pakken ipv dat je gewoon weer in de onderbroek springt die je in de badkamer op de grond had gegooid. Tenslotte, waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan?
* Drie uur met voedsel in hun mond zitten. Want het is blijkbaar logischer om eten dat je niet lekker vindt te blijven herkauwen en op te slaan in je wangzakken dan het gewoon zo snel mogelijk door te slikken zodat je er vanaf bent. Tegen de tijd dat mijn zoon die gehaktbal eindelijk eens doorslikt is het verworden tot een soort grijzige, slappe puree waar je spontaan braakneigingen van krijgt.
* Scheten laten. Terwijl ze vlak naast je zitten. Van die hele stille, hele vieze. En dan niks zeggen totdat de geur van rotte eieren je neus bereikt en jij ze vraagt of ze misschien een windje gelaten hebben. Hilarisch vinden ze dat. En stinken dat ze kunnen! Niet te doen.
* Peuteren. Aan hun lijf. Aan velletjes die los zitten. Aan korsten in hun neus. Aan wondjes. Aan hun teennagels. Overal moet aan gepeuterd worden. Met als gevolg dat jij een bank, een kleed, of een kinderbed vol huidschilfers en geronnen bloed hebt. En ja, je houdt van je kind. Maar is het nou zoveel gevraagd dat-ie niet overal stukjes van zichzelf laat slingeren?
LEES OOK: 25 Dingen die je kinderen nooit zult horen zeggen.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
