10 dingen die ik doe zodra mijn kinderen groot zijn

Soms fantaseert Renée er al over. De dag dat haar kinderen groot zijn. En wat ze dan allemaal met haar leven gaat doen. Deze 10 dingen bijvoorbeeld.

He, even dit voorop gesteld: ik geniet van mijn kinderen. Ik ben dol op ze. Ik hou zielsveel van ze en besteed enorm veel tijd aan ze. Maar soms, als ik mijn moeder bel, ben ik jaloers. Die gaat lekker met haar man na werktijd borrelen op het strand. Wijntje, olijfje. Ze gaan weekendjes weg en maken wandelingen. Klinkt misschien suf, maar ook ontzettend ontspannend. Een wandeling gaat bij mij nooit verder dan naar de speeltuin, of anders moet ik gaan ‘tilluh!’ Dus soms, na een drukke dag vol driftbuien en babykots, fantaseer ik alvast over die tijd. Later. Wanneer mijn kinderen de deur uit zijn en ik zo’n leven heb. Dit zijn de eerste vijftien dingen die ik ga doen.

Lees ook: Waarom ik hoop dat mijn zoon me later kan vergeven

1. Ehm ja, duh! Ik ga uitslapen. Tot fucking 10 uur. Wat zeg ik? 11 uur. En dan eerst de krant uit de bus halen. Dat abonnement heb ik onlangs opgezegd omdat ik er met twee kinderen gewoon niet meer aan toe kom. Tegen die tijd meld ik me weer aan en dan ga ik die krant elke dag van voor tot achter uitpluizen. Heel langzaam. Niet scannend lezen zoals ik de laatste vijf jaar al doe. Alleen de koppen. Maar echt alle woorden, letter voor letter. Tergend langzaam. Want daar heb ik de tijd dan weer voor. En misschien ga ik daarna weer naar bed. Fuck it. Ik heb tegen die tijd wel wat in te halen, zeg.
2. Op een bootje varen. Zonder dat ik bang hoef te zijn dat er eentje overboord lazert. Geen gezeik met zwemvesten en de hele dag ‘niet zo dicht bij de raaahaaand’ roepen. Gewoon ik, een glas wijn, nog een olijfje dan maar, en lekker nippen in de zon.
3. In een hotel slapen zonder een familiekamer te boeken. Scheelt een hoop geld, kan ik je vertellen. En dan kun je ook weer eens gewoon van bil op vakantie. Hoort er toch een beetje bij. Ja toch, niet dan?
4. Ik ga weer terug naar de stad. Ik ben gek op mijn dorpie, maar alle jezus wat is er weinig te beleven. Ja, speeltuinen, die hebben ze. Op iedere straathoek en nog eentje er tussenin. Maar die hoef ik straks, als mijn kinderen groot zijn, niet meer. Dan hangen ze maar onder een viaduct ofzo, of in de coffeeshop.
5. Ik koop meteen een huis aan een doorgaande weg. Of in ieder geval niet aan een speeltuintje. Ik woon nu aan een autovrije straat met speeltuin voor de deur. Doe je voor de kinderen, he? Kunnen ze lekker buitenspelen. Zijn ze groot, dan kun je weer een huis kopen voor jezelf. Waar jij wilt. Zoals jij het mooi vindt. En zonder de godganse dag die blèrende kinderstemmetjes.
6. Al het speelgoed uit mijn huis weg bonjouren. Al dat speelgoed met die fucking primaire kleuren die ik nu al niet meer kan zien. Zo schreeuwerig en vooral zó lelijk. Kan mijn huis eindelijk een keer in de VT wonen.
7. Mijn man en ik gaan weer samen op vakantie. Geen oppas regelen, gewoon je kinderen uitzwaaien en gaan. Je grootste zorg is niet meer dat ze hun fles niet willen drinken en daardoor doodgaan van de honger terwijl jij met je reet op een Canarisch eiland zit, maar hoogstens dat ze een feestje geven en de boel afbreken. Kunnen we mee leven.
8. Al mijn geld uitgeven aan kleding voor mezelf. Doe ik dus niet meer sinds ik kinderen heb. Ik wou dat het niet waar was, maar ik ben zo’n moeder die allerlei leuks koopt voor de kinderen en voor mezelf alles overbodig vindt. Jak, bah, ik weet het. Als zij groot zijn geef ik ze 100 euro kleedgeld en verder is alles voor Bassie.
9. Gewoon totaal onverantwoord zuipen. Lazerus worden, kachel. Hoe je het ook noemt. Zonder dat je dan denkt: als er nu iets met mijn kinderen is, kan ik ze niet naar het ziekenhuis rijden. Er gebeurt nooit iets met ze, al laat je nog zo vaak de alcohol staan. God zij dank, hoor. Laten we wel wezen.
10. Ik ga vazen kopen en door mijn hele huis zetten. Mooie, dure designervazen met bloemen. En ook een beeld van glas. Als het maar breekbaar is. Dan op de bank zitten en ervan genieten, zonder dat ik bang hoef te zijn dat een van mijn jongens het omgooit. Doet de kat het alsnog. Wedden?

Nog 15 jaar. Zo ongeveer. Zo 15 jaar…

Lees ook: Zet jij je kind op social media? (Femke schrijft een brief aan de toekomstige puber Max!)