10 dingen die je nooit begreep van moeders (tot je zelf kinderen kreeg)

Moeders. Janneke begreep maar weinig van ze voordat ze zelf kinderen kreeg. Want waarom zou er iets veranderen omdat je toevallig een kind had gekregen? Konden ze niet gewoon een beetje normaal doen? Nu kruipt ze het liefst weg in een hoekje om zich heel hard te schamen voor haar gebrek aan inlevingsvermogen. Maar daar heeft ze geen tijd voor, want inmiddels is ze dus ook moeder. Tien dingen die ze voorheen echt niet begreep van moeders (en nu wel):

Lees ook: 25 redenen om heel erg trots te zijn op jezelf

1. Dat ze een kort praktisch kapsel namen. Hoezo, in vredesnaam? Wie wil er nou praktisch zijn als je ook lang haar kan hebben? Je hebt ’s ochtends toch wel een paar minuten om je haar te stylen? Zo redeneerde ik. Nu ik zelf moeder ben heb ik de ware reden ontdekt van het praktische kapsel. Kinderen houden van haar, vooral van eraan trekken. En dat doet pijn, niet normaal! Dan is een kort kapsel ineens best, eh, praktisch.
2. Dat ze zo vroeg naar huis gingen van een feestje. Ik ging eens met een vriendin naar een verjaardagsfeestje, hield ze het rond middernacht alweer voor gezien! We waren er net! Laatst hoorde ik dat ze tijdens dat feestje net drie weken moeder was. Hoe kon ik dat nou vergeten zijn? Dat ze er überhaupt was, met lekkende borsten en naweeën en al, mag een godswonder heten.
3. Dat ze niet meer bij mij langs kwamen. Inmiddels weet ik: je wilt echt wel langskomen bij je vriendinnen, je slaat op een dag zelfs je agenda open om een datum te prikken, maar als je hem dichtdoet, is er ineens een jaar voorbij. Hoe dat kan, is je zelf ook een raadsel.
4. Dat ze hun kind meenamen naar een koffieafspraak. Had je eindelijk een afspraak staan, kon je geen normaal gesprek meer voeren vanwege een kwetterend kind. Maar goed, waar moesten ze het anders laten? Daar dacht ik dan weer niet over na. Als ze naar de opvang zijn, ben je als moeder meestal aan het werk. En het weekend barst meestal uit zijn voegen van de gezins- en familieactiviteiten. Koffie met een kind erbij is nog altijd beter dan helemaal geen koffie.
5. Dat ze vergaten terug te bellen. Dat gaat zo: je staat op het punt je telefoon te pakken, maar dan begint er een kind te huilen, of je telefoon blijkt onvindbaar omdat hij in de kinderkamer op de vliegtuigstand meditatieve muziek aan het afspelen is, of omdat hij in de wc is gevallen, of, of… Morgen is er weer een dag (met weer hele nieuwe uitdagingen).
6. Dat ze van die onzinnige details over hun kinderen vertelden. ‘Carola wilde heel graag in de Python, maar ze was anderhalve centimeter te klein en toen mocht ze er niet in, maar Maurits wel, terwijl die anderhalf jaar jonger is.’ Lekker belangrijk! Wist ik veel dat als je kinderen hebt, álles wat ze meemaken ineens belangrijk lijkt. En dat ik mezelf er ook al op heb betrapt tegen volstrekt willekeurige mensen eruit te flappen dat kind 1 nu ‘boebadada’ kan zeggen en kind 2 laatst heel schattig met een blokje op de tafel ramde?
7. En dat ze honderd onflatteuze foto’s lieten zien. Práchtige foto’s, bedoel ik. Want foto’s van je eigen kinderen vind je allemaal even schitterend, vooral als ze net gemaakt zijn. Ik heb ook al eens een foto als telefoonachtergrond gebruikt met twee van die bleke slapende baby’s die nog niet in de camera kunnen kijken, waarvan ik nu denk: mwah.
8. Dat ze in van die leggings met platte laarzen en een windjack op het schoolplein verschenen. Nou, ze hadden in elk geval geen pyjama, pantoffels en badjas aan, toch? Dat is ook al heel wat, hoor.
9. Dat ze de hele middag schreeuwerige kinder-tv aan hadden. Daar word je toch gek van? Leek mij. Dat klopt, weet ik inmiddels, maar niet zo gek als van een hele middag kindergejengel aanhoren.
10. Dat hun profielfoto op Facebook vervangen werd door een foto van hun kind/echo. En dan bedoel ik dus een foto waar de persoon in kwestie zelf helemaal niet meer op staat. Oké, eerlijk is eerlijk: dat begrijp ik nog steeds niet. Je bent toch niet je kind? Of je baarmoeder? Ik vind het ook altijd een beetje verwarrend. Als ik een privébericht stuur, leest hun kind dat dan ook? Krijgt het direct na de geboorte al de inloggevens toegemaild in zijn privé mailbox? Op mijn Facebook dus vooralsnog geen profielfoto waar ik zelf niet op sta. Ik heb ook zo mijn grenzen. Een profielfoto met mezelf én kinderen, dat heb ik dan weer wel. Ik blijf per slot van rekening wel een trotse moeder.

Elke week een fijn mailtje van ons?
[wysija_form id=”6″]

Janneke Jonkman

Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.