10 Dingen die je maar beter niet kunt zeggen tegen een zwangere vrouw
Zwangere vrouwen zijn een soort wandelende attractie. Mensen vinden het mateloos interessant, zo’n waggelend wezen met een dikke buik. En kunnen het dan dus niet laten van alles te roepen en te vragen. Maar sommige dingen kun je gewoon beter maar niet zeggen.
LEES OOK: 10 Idiote dingen die mensen zeggen als ze het geslacht van je baby proberen te raden.
- “Was het gepland?” Want serieus, wat vraag je dan eigenlijk? Of de vrouw in kwestie expres seks heeft gehad? Of ze wel weet hoe anticonceptie werkt? Of ze eigenlijk wel blij is met dit kind? Eigenlijk maakt het niet uit wat de achterliggende gedachte is, deze vraag kan gewoon nooit. Mocht het een ‘ongelukje’ zijn, dan heeft de zwangere vrouw waarschijnlijk niet direct de behoefte om dat met jou te delen. En anders doet ze dat wel op haar eigen tijd.
- “Mag ik even voelen?” Eigenlijk mag je nog blij zijn als mensen dit überhaupt vrágen, want in de meeste gevallen word je namelijk gewoon zonder pardon bij je buik gegrepen door volslagen vreemden. Maar dan nog, bespaar je de moeite van het vragen eigenlijk ook maar. Het antwoord is namelijk gewoon nee.
- “Weet je zeker dat er maar eentje in zit?” Oftewel: allemachtig, wat ben jij dik! Echt, doe het gewoon niet, zeg dit NIET. Ook al ís ze inderdaad enorm, ze heeft jou niet nodig om haar daarvan bewust te maken. Trust me.
- “30 Weken pas? Dan moet je nog wel even!” Alsof de zwangere dat zelf niet weet… Alsof ze op de wc niet iedere dag streepjes zet tot het moment dat die voetjes eindelijk uit haar ribbenkast verdwijnen, zodat ze weer adem kan halen.
- “Je gaat natuurlijk wel thuis/in het ziekenhuis bevallen.” Eh, hoezo natuurlijk? Mag de zwangere dat gewoon even helemaal zelf bepalen? Maar inderdaad, bij het schrijven van mijn geboorteplan zal ik vooral rekening houden met wat jíj het beste vindt…
- “Moet je niet minder gaan werken?” Ehm, nou, als jij mijn rekeningen dan voortaan betaalt, wil ik best vervroegd met verlof gaan, hoor. Ja, ik zou ook wel meer rust willen met die dikke buik en die bandenpijn. Maar ja, dat brood op die plank, hè… Dat komt er niet vanzelf.
- “Dat (vul weet ik veel wat naar keuze in) is slecht voor de baby, hoor!” Jáháá, ik weet het. Maar ik doe het lekker toch (koffie drinken, brie eten, mijn nagels lakken, etc.). Ik heb namelijk geen zin om negen maanden bibberend van angst onder mijn dekbed te gaan liggen.
- “Je gaat toch wel borstvoeding geven?/Flesvoeding is veel makkelijker, joh!” Ik dring jou toch ook niet op wat je wel of niet moet eten? Nou, bemoei je dan ook gewoon niet met wat ik in mijn kind stop.
- “Je bent wel een beetje hormonaal, hoor.” Ehm, ja… Ik ben namelijk zwanger. En ja, dat betekent misschien dat ik wat emotioneler, chagrijniger, gekker dan normaal ben. Maar dat wil nog niet zeggen dat die gevoelens dus ook meteen maar onterecht zijn. Ja, ik huil bij wasmiddelreclames. Maar stralend witte overhemden zíjn ook gewoon prachtig.
- “Ik vind jou helemaal geen moeder-type.” Oke, fijn, bedankt dat je de onzekerheid die ik toch al heb, nog een keer extra aanwakkert. Ik vind jou eigenlijk geen aardig type. Mag dat ook?
Wil je per se een zwangere vrouw aanspreken op haar zwangerschap? Houd het dan bij oprecht vragen hoe ze zich voelt en het aanbieden van een reep chocola. En oh, ja, negen maanden de deur voor haar open houden, dat is ook een goed idee.
LEES OOK: 10 Dingen die geweldig zijn aan zwanger zijn.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.