10 Dingen die je (écht!) nog niet wist over een keizersnede
Zijn er nog mensen die denken dat een keizersnede een makkelijk alternatief is voor een bevalling? Lees dan vooral even dit stuk. Ook handig ter voorbereiding op een (eventuele) keizersnede.
Met een tweeling in een dubbele stuitligging kreeg ik uiteindelijk een spoedkeizersnede, en ook al dacht ik dat ik op zoiets voorbereid was, er waren toch dingen die ik niet wist. Simpelweg omdat niemand ze me verteld had. Pas achteraf heb ik me er nog wat meer in verdiept en kwam ik van alles te weten – had iemand me dit niet eerder kunnen vertellen? Het leek me handig mijn bevindingen met jullie te delen, zodat jullie er wél het fijne (of: minder fijne) van weten. Bovendien: mocht iemand achteraf een schampere opmerking maken over je keizersnede, in de zin van dat het vast een eitje was, dan kun je ze subtiel deze feiten onder hun neus schuiven.
Lees ook: Als je mocht kiezen: natuurlijk bevallen of een keizersnede. Wat zou jij doen?
- In Nederland komt 16% van de baby’s ter wereld via een keizersnede.
54% daarvan is ongepland. Tegenwoordig bestaat er een ‘natuurlijke keizersnede’ maar echt helemaal natuurlijk wordt een keizersnede natuurlijk nooit. Het is en blijft een pittige buikoperatie, met gevaar op complicaties zoals infecties en bloedingen. - Na de keizersnede krijg je meestal 1 of 2 dagen zware pijnstillers zoals morfine.
Iets wat via de borstvoeding ook bij je baby kan terechtkomen. Niet echt ideaal, maar zonder pijnstilling: niet te doen. - Zo’n operatiekamer is koud!
17 graden om precies te zijn, wat niet veel is als je alleen een operatiehemd aan hebt. Ik heb nog een uur lopen klappertanden na de geboorte van mijn kinderen. Het goede nieuws: bij een gentle sectio is de temperatuur 22 graden – maar bij een spoedkeizersnede lig je waarschijnlijk wel in de kou. - Ja, het is hartstikke fijn dat je geen totaalruptuur kunt oplopen tijdens een keizersnede, maar zo’n litteken is ook niet alles.
Ook esthetisch niet. Het vormt een soort strakke band net boven het schaambot, waardoor je venusheuvel en onderbuik een beetje kunnen opbollen. Bij sommige vrouwen gaat dat nooit meer helemaal weg. - Een leuke Brazilian wax kun je het eerste jaar wel vergeten.
Ziet er toch een beetje uit als een T-splitsing. - Wat je ook kunt vergeten: hoesten, niezen of je omdraaien in de dagen/weken na de keizersnede.
Of je buikspieren gebruiken. Die zijn namelijk horizontaal doorgesneden. - Het littekenweefsel kan in je buik voor verklevingen zorgen, die onder meer darmproblemen, lage rugpijn en pijn bij het vrijen kunnen veroorzaken.
Misschien kun je de maanden daarna niet eens meer een tampon inbrengen! Een osteopaat kan bij al dit soort klachten uitkomst bieden door het littekenweefsel te masseren. Dat doet wel flink pijn trouwens (‘Dit doet meer pijn dan een wee!’ schreeuwde ik tegen de osteopaat). - Too posh to push?
Reken jezelf niet rijk, want in het geval van een spoedkeizersnede, heb je gewoon net zolang weeën tot er een ruggenprik wordt gezet. (In mijn geval tot en met volledige ontsluiting.) - Je hebt ook gewoon naweeën.
Geplande keizersnede of niet – je baarmoeder moet weer krimpen en daarom heb je net zoveel naweeën als na een bevalling. - Dat litteken is voor altijd.
Er is een kans dat de huid rondom het litteken de rest van je leven gevoelloos blijft. Ook kun je nog jarenlang het litteken voelen trekken of steken. Aan de andere kant: veel vrouwen dragen hun litteken met trots, het is toch een soort souvenir.
Mocht je ontmoedigd raken door dit stukje, bedenk dan maar: bevallen is ook niet alles. En er zijn ook keizersneden die enorm meevallen. Het is net als met bevallen eigenlijk. Uiteindelijk draait het allemaal om het resultaat: dat je een gezonde baby hebt. Of twee in mijn geval. En dus had ik het allemaal voor geen goud willen missen.
Lees ook: Deze vrouwen veranderden het litteken van hun keizersnede in een tatoeage.
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
