10 Dingen die je écht niet moet doen als ik net een baby heb
Natuurlijk, jouw baby is de allerliefste en leukste van de hele wereld en je begrijpt dus best dat mensen net willen doen alsof het ook een beetje hún baby is, maar er zijn grenzen. Daarom: een handleiding voor omstanders die net iets té enthousiast zijn. Willen jullie alsjeblieft niet:
Lees ook: De tien geboden voor een relaxte kraamtijd
- Je vinger in z’n mond stoppen.
Ook niet als hij begint te huilen als hij net bij jou op schoot zit. Nee, het maakt niet uit dat je directe familie bent, tenzij je het kind in kwestie zelf hebt verwekt. En dan ook alleen maar als je net je handen hebt gewassen met desinfecterende zeep zonder parfum. - Z’n speen van de grond rapen en deze ‘ontsmetten’ door hem in je mond te stoppen.
Dus óók niet als je de oma, peettante of lievelingsoom bent. Of je moet toevallig net als Barbapapa kunnen veranderen in een pan kokend water of een magnetronsterilisator. - Hem ongevraagd oppakken. Ik pak jou toch ook niet ongevraagd op?
- Over de wagen buigen en dan in mijn baby’s wang knijpen.
Met nicotinevingers. Of kunstnagels. Of rouwrandjes. I rest my case. - Ruzie schoppen als je op kraambezoek komt.
Er schijnen mensen (lees: familieleden) te bestaan die het kraambezoek een uitgelezen gelegenheid vinden om onder het genot van een biertje oud zeer, persoonlijk leed of familievetes op te rakelen. Ik zeg: bewaar deze materie voor je psycholoog, die krijgt er per slot van rekening voor betaald. En anders maar opkroppen tot een ander goed moment, Kerst bijvoorbeeld. - Kort na mij ook een kind krijgen en dat (bijna) dezelfde naam geven.
Dat is gewoon niet grappig, behalve als we echt hele, hele verre Facebookvrienden zijn. Buren, vrienden, exen en naaste collega’s dienen zelf met iets origineels te komen. Ben je directe familie, dan liever ook geen naam die hetzelfde klinkt, maar die je wel nét even anders schrijft, of iets met maar één letter verschil. Ja, we zijn heel close enzo, maar we hebben niet gezamenlijk een tweeling verwekt, of wel? Deze regel blijft trouwens onbeperkt geldig, tot minstens achttien jaar na de kraamtijd. - Foto’s van mijn kind op Facebook zetten zonder te overleggen.
Dit behoeft in het huidige digitale tijdperk volgens mij geen uitleg meer, maar voor de zekerheid: foto’s zijn persoonlijk. En babyfoto’s al helemaal. De enige die daarover gaat is de baby zelf en nou ja, vooruit, zijn ouders. - Iets anders over mijn kind op Facebook zetten zonder te overleggen.
Bijvoorbeeld een felicitatie terwijl de geboortekaartjes de deur nog niet uit zijn. Vast goed bedoeld, maar kom op zeg. Uit de school klappen doe je maar met je eigen scoops. - Doen alsof je het beter weet.
Ja, ik weet dat ik nog maar een beginner ben als het op moederschap aankomt, maar dat hoef je er niet zo in te wrijven. Mag ik even zelf ontdekken hoe dit allemaal werkt, alsjeblieft dankjewel? - Onverwachts voor de deur staan.
Kan in andere perioden van het jaar enorm gezellig en spontaan zijn, maar niet tijdens de kraamtijd. Het stond al subtiel op het geboortekaartje, maar voor degenen die dat niet hebben ontvangen, niet kunnen lezen of erg hardleers zijn: doe het niet! Ook niet als je ‘toevallig in de buurt’ was, 57 kilometer hebt gefietst of een zelfgebreide teddybeer bij je hebt. Gewoon niet. Ik ga ook niet midden in de nacht bij jou staan aanbellen, en geloof het of niet: in de kraamtijd kan elk willekeurig tijdstip aanvoelen als midden in de nacht. Dus.
Lees ook: 10 Dingen die ik verkeerd deed bij mijn eerste kind (en die jij dus NIET gaat doen)
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.