10 Dingen die geweldig zijn als je drie kinderen hebt
Drie kinderen, dat is toch retedruk en heel veel gedoe? Ja, dat klopt. Maar: er zitten ook veel erg leuke en handige voordelen aan het hebben van een drietal. Zoals:
Lees ook: Waarom in hemelsnaam drie kinderen? Martijn vraagt het zich af…
* Ze voelen zich nooit alleen. Zelf ben ik enig kind en hoewel daar ook voordelen aan zitten, vond ik het ook best weleens eenzaam en wenste ik vaak dat ik zusje of een broertje had om mee te spelen. Ik had vaak alleen mijn knuffels om mee te praten en, nou ja, die hadden weinig boeiends te vertellen. Mijn kinderen hebben altijd aanspraak.
* Ze kunnen zelfs kíezen met wie ze willen spelen. Zijn ze de één zat, dan gaan ze gewoon buurten bij de ander. Er is in ieder geval altijd iemand om zich mee te vermaken.
* Ze vervelen zich nooit. Niet alleen omdat er altijd iemand is om mee te spelen, maar vooral ook omdat je een huis vol speelgoed voor verschillende leeftijden hebt. En het op de één of andere manier altijd zo is dat kinderen nooit willen spelen met spul dat voor hun eigen leeftijd bedoeld is. Dus zo spelen mijn oudsten met de Zoef Zoef dieren en zit de dreumes Harry Potter te lezen op de bank.
* Je hebt altijd een excuus als je ergens geen zin in hebt. “Nee sorry, Tante Tiny, ik kan niet op uw verjaardag komen, ik heb drie kinderen.”, “Tja, opruimen heeft zo weinig zin, ik heb drie kinderen.”, “Ja, ik heb inderdaad geld witgewassen, maar ja ik heb drie kinderen.” Zo handig!
* Er is altijd eentje ontzettend lief. Dat is geen toeval natuurlijk, want zodra er eentje zich als een draak gedraagt weten de anderen: dit is mijn moment, nu kan ik shinen. De beste manier om een dikke knuffel, of een “Ik hou van jou, mama” te krijgen is één van de kinderen op de trap te zetten. Dan komt de schadenfreude namelijk direct zowat uit de poriën van één van de anderen sijpelen.
* Je kunt altijd een kind als speelkameraadje opwerpen als je zelf geen zin hebt. Zit ik er even niet op te wachten op de rol van Anna op me te nemen in het Frozen-toneelstuk van mijn dochter? Dan schuif ik gewoon de broer of het zusje naar voren. Toen ik zelf kind was moesten mijn ouders daarvoor opdraaien. Ik ben zo slim geweest mezelf dat dus mooi niet aan te doen.
* Andere kinderen durven niet zo snel te pesten. Als wij de speeltuin in komen voel ik altijd een beetje het Westside Story-effect, ik heb mijn eigen gang, wij ownen die speeltuin. De meeste kinderen kijken wel uit om ruzie te zoeken met een kind dat een hele achterhoede met zich meebrengt. Want geloof me maar, als één van de drie het slachtoffer wordt van plagerijtjes, zijn de andere twee er als de kippen bij om even orde op zaken te stellen.
* Het is nooit saai. Met drie kinderen is er echt never a dull moment. Er is altijd wel eentje die iets geks doet, die wil knuffelen, die een hele wc-rol in de badkamer staat uit te rollen, probeert met een matras van de trap af te glijden, of de kat staat in te smeren met Sudocrem. Niet altijd even praktisch, maar ik hoef me in ieder geval nooit te vervelen.
* Niemand durft je meer advies te geven. Doorgaans heb ik namelijk de meeste kinderen van de mensen die ik tegenkom. En dus het meeste ouderschapservaring. Niemand durft betweterig te zijn tegen iemand die maar liefst drie mensen in leven weet te houden. En de mensen die wél meer kinderen hebben, hebben geen tijd om me advies te geven of te bekritiseren, want die zijn de hele dag alleen maar bezig om de enorme hoeveelheden was van die kinderen op te vouwen.
* Ze houden zoveel van elkaar. Soms vraag ik me af waarom ik godsnaam zo nodig drie van die hellraisers uit mijn lichaam moest persen. Maar als ik ze dan met z’n drieën zie lachen en knuffelen weet ik het weer. Er is namelijk niks mooier en liever om te zien dan de liefde tussen broers en zussen.
Lees ook: Waarom je vooral drie kinderen moet krijgen.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
