10 bewijzen dat ouderschap totaal niet geëmancipeerd is

Mannen en vrouwen voeden samen hun kids op. Toch? Renée vindt de emancipatie in het ouderschap ver te zoeken. De maatschappij blijft moeder maar zien als de verantwoordelijke voor de kinderen. Zij vond wel 10 bewijzen daarvan.

LEES OOK: Nieuw kabinet heeft hoopvol nieuws voor ouders: 6 weken verlof voor jonge vaders!

1. De verschoontafel – als ie er al is – is altijd in het damestoilet.
   Wil je man met je kind op pad en ook daadwerkelijk zijn poepluier verschonen en niet razendsnel naar huis fietsen zodat jij het kunt doen, dan stuit hij op een probleem. Hij moet dat meurende kind maar op een cafetafeltje droppen of stiekem de damestoiletten binnen sneaken. Ja, zo ontmoedig je een enthousiaste vader die mee wil zorgen nogal.
2. Als mijn kind zich misdraagt, kijken mensen altijd naar mij en nooit naar hun vader.
   Ik ben in mijn leven als moeder ook al een paar keer ergens op aangesproken. Dat mijn kind iets deed wat niet mocht. Dat hij iets niet beleefd vroeg. Heb je een slechte aan mij, trouwens. Want waar de fuck bemoei je je mee? Maar mijn man blijkt dat, bij navraag, nog nooit mee te hebben gemaakt. En het is echt niet zo dat onze kinderen zich in zijn gezelschap voorbeeldig gedragen.
3. Wil het kinderdagverblijf iets melden, wie bellen ze dan? Mama, natuurlijk.
   Misschien omdat ze er vanuit gaan dat vader meer werkt dan moeder. Of omdat ze uit ervaring weten dat moeders hun kind met griep net wat sneller ophalen dan vaders dat doen. Hoe dan ook. Behoorlijk achterhaald.
4. Op maandagochtend om half 9 in de supermarkt, zie ik alleen maar moeders in het luierpad.
   Alleen maar moeders. Nul vaders. Geen één buigt zich over welk potje ze hun baby vanavond voor gaan schotelen. Of checkt de ingrediënten van knijpfruit om te zien hoeveel suiker daar nu eigenlijk in zit.
5. Als papa een keer op pad gaat met zijn kids, zijn de complimentjes niet van de lucht.
   Wát een leuke vader. Zeker als hij nog zo bijdehand is om daar een gezellige foto van op Facebook, Snapchat of Instagram te zetten. Als ik het doe, is het normaal. En een foto daarvan is al helemaal ‘gaap.’ Suf ook. Heb je weer zo’n suffe moeder in je tijdlijn.
6. Dat je als zwangere jarige rompertjes cadeau krijgt.
   Heel schattige rompertjes, hoor. En vast goed bedoeld. Maar het is nog altijd JOUW verjaardag, niet van je kind. En je man? Die krijgt gewoon speciaalbier enzo. Puur voor hem zelf. Niks geen rompers.
7. Dat er op het consultatiebureau geen folder te vinden is speciaal voor mannen.
   Vrouwen kunnen zich na negen maanden zwangerschap bijna begraven onder die dingen, maar voor mannen: niks, nada, noppes. Nu weten we dat het de vrouwen zijn die zwanger raken, hoor. Maar hallo, die man moet ook mee gaan draaien straks. Laten we hem vooral niet vanaf het begin al het gevoel geven dat hij een beetje voor spek en bonen meedoet.
8. Dat er zoiets bestaat als een papadag, maar over een mamadag nooit wordt gesproken.
   Zeg je dat wel, als moeder, dat je één mamadag per week hebt, dan zie je mensen denken: één maar? Ook zielig voor die kids. Papa met maar één papadag daarentegen, dat is een vooruitstrevende held!
9. Klassenmoeder. Luizenmoeder. Voorleesmoeder. Overblijfmoeder.
   Ooit van mannelijke varianten gehoord? Een beetje vooruitstrevende school heeft het over ouders, in dit soort functies. Al heb ik een oproep tot klassenvaders en luisvaders echt nog nooit ergens gezien.
10. Als er in een kinderwinkel korting is, dat altijd alleen voor moeders lijkt te zijn.
    Mama mazzeldagen, enzo. Die vaders hebben pas mazzel, want die hoeven blijkbaar niet mee tijdens die hysterische kortingsdagen. Niet eerlijk!

LEES OOK: Lang leve gekke lieve vaders

Mede mogelijk gemaakt door mijn Facebook-vrienden en hun goede suggesties!