Zo word je weer idolaat van je peuter (tips voor als je erdoorheen zit!)
Natuurlijk ben je hartstikke dol op je kind. Je houdt van hem of haar meer dan van wie ook. Maar och, die peuterfase…dat is een pittige. Van tevoren is je al verteld dat ‘peuters nu eenmaal de grenzen opzoeken’ en ’twee is nee’, maar je beseft pas wat het inhoudt als je er iedere dag mee te maken krijgt. Totale terror, bij tijd en wijle. En och wat heb je het dan soms nodig om weer helemaal verliefd te worden op je kleintje.
Soms moet je als moeder dan even afstand nemen om te zien dat dat kind van jou, ondanks zijn peuternukken, nog steeds supergeweldigliefschattigenadorable is. Hier zijn wat tips hoe je dat weer heel snel beseft.
- Laat je kind een weekendje bij je (schoon)ouders logeren.
Dat werkt zo ontzettend goed. ’s Avonds, na een heerlijk ongestoord dinertje en een echte film in de bioscoop, kijk je in zijn lege kamertje en mis je hem al. Zelfs dat irritante gegil. - Bekijk weer eens de allereerste foto’s die je ooit van hem maakte
En blader langzamerhand tot nu. Welke sprongen heeft je kind al gemaakt? Hoe prachtig is zijn haar geworden? Hoe guitig die blik in zijn ogen… Och, en weet je nog dat hij net kon lopen? Bekijk dat filmpje weer eens! - Ga een avond uiteten met een vriendin uit je zwangerschapsyogaclubje
En schep ongebreideld tegen elkaar op over jullie kleine duivels. - Knuffel je kind als hij irritant doet.
Tijdens het koken hebben peuters nogal eens de neiging om aan moeders rokken te gaan hangen. Wegduwen en zeggen: ‘Mamma moet even koken, ga jij maar even spelen’ maakt peuters over het algemeen alleen maar onhandelbaarder. Knuffel je kind. Hij heeft, na een zware dag op het kinderdagverblijf, aandacht nodig. Ook al denk jij dat boerenkool maken nu het belangrijkst is. - Laat je kind meehelpen
Ik heb altijd de neiging om alles snel-snel zelf te doen. Dus als ik de was uit de machine haal, dan wil ik zelf gauw naar boven om het op te hangen. Max wil graag helpen, wat natuurlijk niet heel handig is, maar als ik hem ook drie onderbroeken op het droogrekje laat hangen dan is ‘ie zooo blij. Echt vertederend. “Mamma helpen?” - Laat je kind ook iets beslissen
Tuurlijk, jij weet het allemaal het best en in principe leer jij je kind hoe de orde der dingen zijn. Maar soms heeft je kind iets in zijn hoofd gehaald en is het de strijd niet waard. Max had laatst een brandweerwagen gekregen. Die moest mee in bad. Ik wilde dat niet, omdat er al genoeg speelgoed in bad ligt. Toch stond ik het hem toe (voor één keertje) en hij was zichtbaar trots en speelde wel een half uur lang zoet in bad. - Geef ruimte aan de woedeaanval
En onderken dat het je kind even teveel is geworden. “Was het een druk feestje? Ben je moe?” Toen ik dat laatst aan Max vroeg en hij na een woedeaanval met een timide stemmetje “Ja” antwoordde, brak mijn hart. Het is ook veel allemaal, en hij is nog zo klein. - Het is een cliché, maar voor je het weet is het voorbij
Ja, we kunnen enorm zeuren over die irritante peutertjes, maar over een tijdje is het voorgoed voorbij. Geen woedeaanvallen, geen lieve kleine peuterkusjes, geen Thomas de Trein en Bob de Bouwer En dan? Dan zeuren we dat we de tijd missen dat ze zo ieniemienie klein waren.LEES OOK: Nee, je wordt niet gek… (je kind is PEUTER)
