Zelfs genuanceerd doen over borstvoeding is voor sommigen niet goed genoeg

Ja hoor: genuanceerder dan dit boek kon echt niet, en toch kregen de schrijvers het aan de stok met pro-borstvoedingsmensen. Gelukkig is het een knalhit bij gewone moeders. Borstvoeding is top, maar als het niet lukt, is het niet het ende van de wereld. Televisiepresentator Sofie van den Enk en journalist Eva Munnik schreven een boek over borstvoeding. Met kolfporno in het midden. En een hoofdstuk over flesvoeding. 

Wat willen ze het allemaal graag goed doen. De jonge en aanstaande moeders die we ontmoeten bij onze signeersessies op de Negen maanden Beurs. Vijf dagen lang staan Sofie en ik in een stand persoonlijke boodschappen in De melkfabriek te schrijven. Elke dag spreken we tientallen vrouwen met dikke buiken of verfrommelde pasgeborenen in Bugaboos en Stokkes. Het beste voor je kind. Dat willen we toch allemaal? Dat blijkt al uit het feit dat meer dan 80% van de Nederlandse vrouwen voor borstvoeding kiest.

Ook wij gaven onze kinderen borstvoeding. Sofie maarliefst elf maanden bij haar oudste, zoon Magnus, en acht bij dochtertje Reina. Ik, Eva, hield het vijf maanden vol, maar toen ging ik weer aan het werk en hoewel mijn werkgever een prima kolfkamer beschikbaar had zag ik borstvoeden na mijn verlof niet zitten. Mijn toeschietreflex (voor de leek: moment dat melk uit de borsten komt) was nogal heftig. Het geluid van een meeuw leek voor mijn borsten sprekend op het gehuil van een baby. Bij elke meeuw die overvloog kwamen er twee straaltjes melk uit mijn shirt. En voor wie denkt dat die beesten alleen lans de kust leven, no such luck. Ze zijn overal.

Anyway: we hebben allebei met plezier borstvoeding gegeven –Sofie en ik- maar misten een informatiebron die ons aansprak. Op de ene site wordt moedermelk als ‘enige verantwoorde babyvoeding’ omschreven, op de ander word je honend weggejaagd als je vraagt hoe je zou kunnen afbouwen. ‘Wacht maar tot je kind zelf aangeeft dat hij klaar is met aan de borst drinken, rond een jaar of vier is het wel zover.’ En ondertussen vliegen de ontblote tepels , kleuters die vrolijk aan mama’s borsten sabbelen en voedende moeders je tegemoet op die sites en in die boeken. Niets op tegen, maar simpelweg niet helemaal ons ding.

We wilden een informatiebron voor de gemiddelde vrouw. Niet de lang voedende oermoeder die haar kind tot zes in een draagdoek overal mee naartoe sleept, maar de vrouwen die tijdens de zwangerschap denken ‘ik ga het proberen en zie wel hoe het gaat’. Niet omdat we iets tegen die eerste groep hebben: prachtig als je je weg in het moederschap gevonden hebt! Maar omdat we vinden dat borstvoeding teveel door die eerste groep gekaapt wordt, terwijl er ook heel veel andere borstvoedende nieuwe moeders zijn die liever op een andere manier aangesproken worden.

We wilden een informatiebron die de moeder centraal stelt, niet de baby. Want natúúrlijk is die baby superbelangrijk, en natúúrlijk verdient die het allerbeste. Maar het allerbeste wat je een baby kunt geven is een gelukkige en gezonde moeder. En hoe je als moeder gelukkig en gezond bent is voor iedereen anders. De één vindt die nachtvoedingen ‘reuze knus’ en laat de baby fluitend 100 keer per dag een slokje nemen, maar de ander wil gewoon slapen (verdomme!) en wordt gek als ze tien keer per etmaal op verzoek moet aanleggen. Die laatste moeder is wat ons betreft geen slechtere dan de eerste: gewoon een andere. En iedere vrouw moet kijken wat haar een fijne moeder en gelukkig mens maakt. Dat is het beste voor de baby. Ja, ook als het flesvoeding is.

Daarom dus De melkfabriek; een boek over borstvoeding dat geen keuze afkeurt en waarin je te allen tijde mag doorbladeren naar het hoofdstuk poedermelk. Voor al die lieve moeders die we spraken bij ons signeersessies. Omdat we ze allemaal het gevoel gunnen dat ze het goed doen. Hoe ze het ook doen.

Bestel het boek hier