Wat je echt niet meer gelooft dat er in je kraamtijd allemaal gebeurde…

In de kraamtijd gebeuren er de gekste dingen. Dit geloof je echt niet! Toch is geen woord ervan gelogen. Barbara’s laatste kraamtijd is al jaren geleden, en inmiddels kan ze zich niet meer voorstellen dat dit dus allemaal écht gebeurde in die eerste weken.

• Dat je meteen na de bevalling samen met je baby in de MaxiCosi naar huis gaat rijden zonder dat je ooit echt hebt geoefend in het bevestigen ervan en het toch goed gaat.
• Dat je als je thuis komt het lekkerste boterhammetje krijgt van een kraamhulp dat je ooit hebt gehad – en dat met allemaal ingrediënten die uit jouw keukenkastjes zijn gehaald!
• Dat je deze vrouw nog nooit ontmoet had, maar dat je als de dood bent voor het moment dat ze straks gaat zeggen: Nou, dan ga ik maar eens!Lees ook: Wat niemand je vertelt over de kraamtijd (maar dan echt niet!)
• Dat je dan een nacht tegemoet gaat waarin je echt heel erg toe bent aan slaap. Maar dat dit toch niet gaat gebeuren, omdat je man ook. Heel. Erg. Toe. Is. Aan. Slaap. (Ook al heeft hij de afgelopen 24 uur niets noemenswaardigs gedaan) en de baby huilt.
• Dat er nog tientallen, nee honderden, van die nachten zullen volgen.
• Dat je ondanks dat toch weer opstaat en de dag doorkomt (al ben je blij dat je geen accountant bent die contracten moet klaarmaken voor een vijandelijke overname van een financiële instelling…)
• Dat je na vier dagen opeens onder de douche witte straaltjes langs ziet schieten waarvan je denkt: dat ziet er anders uit dan water, zou het….
• Dat je je dan gaat afdrogen en je inderdaad witte melkdruppels blijkt te laten lopen.
• Dat je jezelf echt bij de kladden moet grijpen om vandaag wel écht dat uitje naar de HEMA te maken, ook al heb je strikt genomen niks nodig.
• Dat je wel vier keer naar het Kruidvat gaat om te kijken welke poedermelk nou straks het beste is, en dan een merk uitkiest dat ze niet bij de avond apotheek blijken te hebben en je dus uiteindelijk toch dat ene merk gaat gebruiken.
• Dat je als de baby eindelijk slaapt, je zelf niet gaat slapen maar de afwasmachine gaat uitruimen, wat je ook kunt doen als de baby WAKKER IS.
• Dat je met een baby in de draagdoek over straat loopt, achter en kinderwagen, en je hebt je altijd al afgevraagd waarom mensen én een draagdoek én een kinderwagen meenemen – één van beide zou toch genoeg moeten zijn?
• Dat dat dus niet zo is, want de baby wilde niet stoppen met huilen en nu ben je HEEL blij dat je die stomme antroposofische – of wat is het ook weer? – doek bij je hebt…
• …waarin je de baby nog nooit op de juiste hoogte hebt weten te wikkelen, namelijk zo dat je ze een kusje kan geven, nee, die van jou hangt helemaal onderuit gezakt ergens op je buik, dus je moet nog snel lopen ook want je bent als de dood dat-ie zo stikt.
• Dat je eenmaal thuis wel kan janken want het kind is in slaap gevallen, maar je kan het nier neerleggen want dat wordt het wakker en je durft het niet in die doek te houden want dan beschadigd zijn ruggengraat en JIJ WIL OOK SLAPEN, MAAR DAT GAAT DUS WEER NIET LUKKEN.
• Dat als je man thuiskomt je niets liever wil dan boodschappen doen in plaats van dan maar te slapen en je gaat nog naar de verre supermarkt ook om er héél even uit te zijn.
• Dat je onderweg alleen maar mensen ziet die in een ander universum lijken te leven zonder spuuglapjes, joggingbroeken en slaapgebrek.
• Dat je halverwege alweer spijt krijgt van deze hele onderneming en weer rechtsomkeert maakt en naar huis rent omdat je de baby nu al mist, dan maar weer sushi vanavond.Lees ook: De zoekgeschiedenis van een kersverse moeder (in 51 wanhoopskreten).