“Eén wijntje kan toch wel?” En nog meer dingen die je niet tegen een zwangere moet zeggen

Natuurlijk is het goed bedoeld, al die opmerkingen die je krijgt als je zwanger bent. En ja, wat valt er nou eigenlijk verder over te zeggen. Toch zijn er een paar van die standaard-opmerkingen die je na 9 maanden wel de keel gaan uithangen!

Toen ik net zwanger was van de eerste, gingen we naar Engeland om mijn schoonvader het goede nieuws te vertellen. Nou serveren ze in Engeland altijd van die heerlijke grote bellen chardonnay, dus ik liep half kwijlend het vliegtuig uit. Maar ik ging het niet doen!
Wat denk je dat het eerste was dat mijn schoonvader zei toen hij hoorde dat ik zwanger was? Juist, ja, “Ach, één glaasje kan toch geen kwaad?”
Ik vond het moeilijk, die eerste weken niet drinken (daarna was ik te misselijk om ernaar te verlangen), en deze opmerking maakte het beduidend lastiger.
Daarna kwamen er nog meer tactloze types de hoek omkijken. Dit ergerde me het meest:

ZIE OOK: Dingen die zwangeren denken in de wachtkamer van de verloskundige

#1: “Mijn bevalling duurde 37 uur en ik ben me toch een partij uitgescheurd!”
Je denkt: Hey thanks! Ik hoop erop dat het bij mij iets beter zal gaan, maar bedankt dat je me eraan herinnert dat het echt rampzalig kan zijn, zo’n bevalling.
Maar je zegt: “O wat vervelend voor je! Waar is de wc?” En je ramt een paar keer tegen de muur…

#2: “Wauw! Wat een buik! Is het een tweeling?!”
Je denkt: Wat een kut-opmerking! Als er twee in hadden gezeten, had ik het echt wel geweten hoor, we hebben tegenwoordig ECHO’S waarop je kunt zien hoeveel er in zitten. Ik nog hopen dat het wel meevalt en dat ik een elegante zwangere ben, help jij me lekker uit de droom.
Maar je zegt: “Ja, ik heb nog overwogen om te beginnen met roken toen ik zwanger was, daar schijnen ze lekker klein van te blijven. Maar ik was er te misselijk voor.”

#3: “Mag ik even voelen?”
Je denkt: A nee, daar gaan we weer. Ik ga toch ook niet vragen of ik aan de jouwe mag voelen? Het is nog steeds mijn buik hoor, waar je het over hebt.
Maar je zegt: “Euh. Ja hoor.” En bij de eerste mogelijkheid draai je je buik weg. “Hij heeft nu al behoefte aan privacy, hahahaha!”

#4: “Ga je thuis bevallen?”
Je denkt: Heb ik daar iets over te zeggen dan? Luister, die bevallingen zijn nogal onvoorspelbaar. De ene baby floept er uit voor je het door hebt, de ander laat je eerst nog even lekker zweten. We zien wel dus!
Maar je zegt: “Je weet nooit wat de natuur voor ons in petto heeft, maar ik hoop vooral dat het snel gaat.”

#5: “Heb je al een naam?”
Je denkt: Ja, da’s een lekkere vraag! Je weet dat ik er geen antwoord op kan geven, en toch stel je ‘m? Waarom doe je dat?! Een eerlijk gezegd vechten mijn man en ik elkaar de tent uit want we worden het maar niet eens!
Maar je zegt: “Ja hoor, dat is nog wel het makkelijkste deel van kinderen krijgen!”

#6: “Ga lekker veel dutjes doen, nu kan het nog!”
Je denkt: Waar heb ik dat nog meer gehoord: NU KAN HET NOG?!?!? Nu kan alles nog en straks niet meer! Iedereen zegt het! Trouwens, ik heb het nagekeken en er is niets zoiets als ‘vooruitslapen’. Je moet het doen met de portie slaap die je die nacht hebt gekregen, maar het goede nieuws is dat je elke nacht weer in de herkansing gaat. Bovendien: ik ben zo dik als een olifant, denk je dat dát lekker slaapt? Nou dan.
Maar je zegt: “Hey, goeie, ga ik doen!”

ZIE OOK: Wat je WEL moet zeggen tegen een vrouw die negen maanden zwanger is