Brief aan de werkende moeder: “Je doet het goed, echt waar!”
Werkende moeders. Moeders met een baan. Het zijn er meer dan ooit. Omdat leven op één salaris tegenwoordig bijna niet meer te doen is, maar vaak ook omdat moeders (net als vaders) niet alleen ouder willen zijn, maar ook hun carrière in stand willen houden. Alleen…het is niet altijd makkelijk: al die ballen in de lucht houden. En daarom verdienen werkende moeders een hart onder de riem.
Lees ook: Uitspraken die werkende moeders nijdig maken
Lieve werkende moeder,
Je doet het goed. Dat geloof je misschien niet, maar het is echt waar. Met al je geren en je geplan, de ochtendspits, wasjes die soms net iets te lang blijven liggen, een koelkast die leeg is op een moment dat dat niet uitkomt, een gemiste deadline op je werk of een gestreste snauw naar een kind dat dat niet verdiend heeft… Nee, het is niet altijd makkelijk. Dat heeft ook niemand ooit beweerd. Maar ik snap je, werkende moeder, want ik ben er net zo een als jij.
Schuldgevoel
Je voelt je schuldig, ik ook. En een heleboel werkende moeders om ons heen hebben precies hetzelfde gevoel. Zien mijn kinderen me genoeg? Geef ik ze genoeg liefde en aandacht? Of verwaarloos ik ze door een deel van de week niet thuis te zijn? Ik weet dat het soms voelt alsof je het überhaupt niet goed kunt doen. Nergens. Alsof je overal tekort schiet: je hebt het idee dat als het goed gaat op je werk dat je thuis steken laat vallen en dat als je hele gezin gelukkig is je baas ieder moment met een chagrijnig hoofd naar je bureau kan staan omdat je focus even niet helemaal goed lag. Je zou willen dat je meer tijd voor jezelf had in plaats van halve dagen in de auto te zitten van en naar je werk, je zou willen dat je meer tijd met je kinderen door kon brengen terwijl je ze aan de andere kant ook niet vroeg genoeg in bed kunt leggen, je zou willen dat je naast moeder ook nog de meest geweldige vriendin/vrouw zou zijn die ’s avonds altijd zin heeft om nog even de koffer in te duiken met haar partner, maar er zijn best vaak hele weken dat je er geen puf voor op kunt brengen.
Presteren
Maar echt, je doet het goed, werkende moeder, want je doet je uiterste best om op alle vlakken goed te presteren. Je bent niet de enige die zich elke ochtend weer een ongeluk haast om haar kinderen af te zetten op het kinderdagverblijf of school (en die vervolgens bidt dat er onderweg geen opstoppingen zijn zodat ze op tijd achter haar bureau kan zitten). Je bent niet de enige die haar weinige vakantiedagen opmaakt aan een ziek kind en je bent ook niet de enige die een gammel kind wel naar school stuurt, omdat het nu echt even niet kan om nóg een dag thuis te blijven. Je bent niet de enige die in het weekend een feestje of zelfs een avondje uit met je man skipt, omdat dat betekent dat je nog meer tijd weg bent van je kinderen. Je bent niet de enige die niet zelf staat te bakken voor een traktatie als je kind jarig is, maar die iets kant- en klaars haalt. Je bent niet de enige die zich niet aanmeldt voor de OR van het kinderdagverblijf of de school.
Krimp in het hart
Je bent niet de enige die af en toe met zo’n krimp in het hart afscheid neemt van haar kind op de crèche en je bent ook niet de enige die af en toe de gedachte heeft dat je kind misschien wel meer van de opvangleidster houdt dan van haar, omdat die leidster zoveel tijd met jouw kind doorbrengt. Je bent niet de enige die de dag doorkomt op vijf koppen koffie omdat je baby nog steeds niet goed doorslaapt. Je bent niet de enige die zich afvraagt hoe je boodschappen, koken, afwassen, wassen, stofzuigen met combineren met werken, qualitytime met de kinderen en heel graag ook nog een klein beetje sociaal leven. Je bent niet de enige die ervan baalt als de eerste stapjes net op de crèche of bij opa en oma gebeuren. Je bent niet de enige die elke beslissing honderd keer wikt en weegt en zich afvraagt of ze wel genoeg doet. Of ze wel goed genoeg is. Maar dat ben je echt. Jij bent genoeg, werkende moeder.
You can have it all
Jij bent de wereld voor je kinderen. Jij bouwt je eigen en ook hun wereld. Je laat ze zien dat het kan: een vol leven waarin werk en kinderen en liefde en vrienden samengaan. Met her en der wat planningsmoeilijkheden en ook wel een kleine frustratie, maar toch…you can have it all. Ze zeggen dat het makkelijker wordt als kinderen ouder worden. Dat dit de tropenjaren zijn. Dat geloof ik best, maar zeg nou zelf: naast de zwaarste tijd is dit toch ook de allermooiste tijd? Laten we proberen iets minder te stressen en ons zorgen te maken en iets meer los te laten en te genieten, ok?
Liefs,
Femke
Lees ook: Waarom werkende moeders rocken
