9 dingen die je als moeder moet loslaten om gelukkig te zijn

Barbara wil wel iets meer leven als Zenboeddhisten. Dat is natuurlijkbijna niet te doen voor een moeder met jonge kinderen en aardig wat neuroses. Toch vond ze 9 leefregels van de zweverige soort, en ze kon zich er eigenlijk wel in vinden. Dit zijn ze!

1. Geef de behoefte op om altijd gelijk te hebben
Ik weet niet hoe jullie kinderen in elkaar zitten, maar met die van mij is een discussie winnen echt onmogelijk. “Stop eens met schoppen tegen de doos Duplo.” “Waarom?” “Het is irritant!” “Hoezo is het irritant?” “Het maakt lawaai. Houd op!” “Die doos moet hier gewoon niet staan!” Zucht.
Nou, op dat moment moet je jezelf volgens de Zenboeddhisten afvragen: “Wil ik gelijk krijgen of wil ik aardig zijn?” Dan kies ik maar weer voor het laatste. Zucht.

2. Geef de behoefte aan controle op
Je kent het wel: je staat in de speeltuin, je wilt eigenlijk ergens anders zijn, je moet nog boodschappen doen, de kleinste moet naar bed en je hebt nog geen koffie gehad. Dat kan soms resulteren in een boos gevoel van binnen (ahem) waardoor je niet meer opmerkt dat je lieve kleine schattebolletje prachtige zandtaartjes aan het bakken is die hij of zij heel graag aan je wil laten zien (en daarna over je heen wil gooien).
Laat het los op zo’n moment: vergeet de koffie en de boodschappen en relax!
Zo zeggen de boeddhisten het: “Wees bereid om je behoefte om altijd alles wat je overkomt en wat er om je heen gebeurt te willen beheersen, situaties, gebeurtenissen, mensen, enz. Of dat nu geliefden zijn, medewerkers of vreemden die je op straat ontmoet, laat ze zijn wie ze zijn. Laat alles en iedereen gewoon zijn wat ze zijn en je zult zien hoeveel beter je je dan voelt.

3. Stop met zelfvernietigende praatjes
“Wat ben je nou voor klotemoeder dat ze nou alweer een gehaktbal met aardappels eten en Morris voor de tweede dag op rij geen groente naar binnen krijgt, ja ik weet dat hij het niet lust, maar als je nou even anderhalf uur in de keuken was gaan staan om die wortelrisotto te maken die hij wel lekker vindt dan zou hij nu dus wel gezond hebben gegeten ja? Je bent het echt niet waard om voor twee kinderen te zorgen!”
Overdreven? Nou bij mij spookt dit dagelijks door mijn hoofd. Mag ik dus opgeven! “De geest is een schitterend instrument als hij goed gebruikt wordt. 
Bij verkeerd gebruik wordt hij heel erg destructief.” 
(van Eckhart Tolle!)

4. Stop met klagen
Toen Morris het de eerste anderhalf jaar van zijn leven het niet nodig vond om ’s nachts te slapen, zat ik me een partij te zeuren! Elke dag kwam ik chagrijnig op mijn werk, ging ik eerst uitgebreid verslag doen van wat voor klotenacht we nu weer hadden gehad, en toen was er ook nog een mug… Als ik daar nu aan terugdenk, voel ik: dat was echt niet leuk voor die mensen, elke dag weer hetzelfde gezeik
Had ik toen maar deze regel: “Niemand kan jou ongelukkig maken, geen enkele situatie kan je droevig of ellende maken tenzij je dat toestaat. Het is niet die situatie die die gevoelens bij je oproept maar hoe je er naar kijkt. Onderschat de macht van positief denken niet.”

5. Geef je verzet tegen verandering op
Als je zoon dus heel graag wil voetballen zaterdagochtend om 8 uur, elke week, vooral in de winter, dan kun je twee dingen denken.
Of eigenlijk drie.
1. Zeggen: nee op zaterdag slapen we altijd zo lekker uit! Wil je dat doorbreken door ons te dwingen elke week op een ijskoud voetbalveld te gaan staan?!
2 Zeggen” Okee pop, doen we.”
Optie 3 is mijn persoonlijke tactiek: “Schat, dat is echt mannenwerk! Dan ruim ik het huis wel op en blijf thuis met die kleine!”
Maar dat mag dan helaas weer niet van de boeddhisten: “Verandering is goed. Verandering helpt je van A naar B. Verandering helpt je je leven te verbeteren en ook het leven van de mensen om je heen. Volg je geluk, omarm verandering – verzet je er niet tegen.”

6. Probeer niet langer indruk te maken op anderen
Toen Felix net op school zat, verscheen ik daar meestal in vol ornaat: helemaal in de make up, hakjes aan en met laptoptas op school.
Nu loop ik half slapend op mijn slippers en joggingbroek met Morris nog in pyjama op mijn heup (en de sleutel in mij bh, ooooo niet doorvertellen) en probeer ik Felix bij het hek uit te zwaaien, wat hij niet pikt, dus sta ik daar in de klas tussen de mannen in pak en de vrouwen in de make up, die ik er altijd duizend keer beter uit vind zien dan mezelf, maar dan moet ik dus denken aan #2.
Mag van de boeddhisten! “Houd op met proberen te zijn wat je niet bent, zodat anderen je leuk vinden. Zo werkt dat niet. Als je ophoudt met zoveel moeite te doen om te zijn wie je niet bent, als je al je maskers aflegt, als je je ware ik aanvaard en omhelst, dan zie je dat de mensen moeiteloos tot je aangetrokken worden.”

7. Stop met etiketten plakken
Ja, daar kan ik wel wat mee! Ik had best moeite met een groepje moeders dat altijd bij elkaar op het schoolplein stond te zeuren en klagen over hun leven, over school, over het weer. Mijn vriendin en ik noemden ze de zeiksnorren. Maar toen sprak een vader me erop aan. Hij zei: “Weet je wel dat zij een jongen heeft opgevangen waarvan de moeder bij de geboorte met de noorderzon is vertrokken? Wij hebben juist meer mensen als zij nodig!”
Ik heb mijn les geleerd: “Stop met etiketten plakken op dingen, mensen of gebeurtenissen die je niet begrijpt en die je vreemd of anders vindt, stel je steeds meer open. De geest werkt alleen als hij open staat.”

8. Stop met uitvluchten zoeken
Minder werken, dat is wel een thema geweest bij mij. Ik wilde gewoon bij de kinderen zijn. Maar ja, geld, en carrieredrang en wat zullen mijn collega’s daarvan vinden (#9!)…
Hoef ik me geen zorgen meer om te maken. Dit zeggen de boeddhisten over uitvluchten: “Stuur ze weg en zeg dat ze ontslagen zijn. Je hebt ze niet meer nodig. Heel vaak beperken we ons door de vele uitvluchten.”

9. Stop je leven te leven volgens de verwachtingen van anderen
Maar dat is echt een goeie! Ik zie ze hoor, om me heen. Moeders die tot diep in de nacht schoonmaken, die alle was netjes opvouwen, waar je altijd in een opgeruimd huis binnenkomt, zelfs als er drie kinderen aan het spelen zijn. En allemaal hebben een zweem van stress om zicht heen, van tragiek. Ze verontschuldigen zich, en ze zijn veel te bescheiden!
Ik zou er zelf wel iets meer van kunnen gebruiken, een opgeruimd huis lijkt me wel wat, maar dat hoeft dus niet meer: “Veel te veel mensen leven een leven dat niet hun eigen leven is. Ze hebben het zo druk met het iedereen naar de zin maken, voldoen aan andermans verwachtingen, dat ze de grip op hun eigen leven verliezen. Ze vergeten waarvan ze gelukkig worden. Je hebt maar een leven – dit leven.”

Amen.
(Of heb ik nou alles verkeerd begrepen? Hoe dan ook: ik ga oefenen! Te beginnen met vandaag eens niet opruimen, maar genieten van de kinderen. Nou ja, en wortelrisotto maken…)

Met dank aan onze zweverige zweverige vrienden van www.wijwordenwakker.org

Lees ook: Die lange woensdagmiddagen… wanneer mag de wijn open?